Πώς τα κόμματα πέρασαν στην φάση του οικονομικού παραλογισμού σε αυτή την προεκλογική περίοδο.
Και όμως από την κρίση βγαίνουμε σοφότεροι. Να τα κόμματα, σε αγαστή σύμπνοια, ψήφισαν μαζί την 13η σύνταξη ή επίδομα, το λέτε όπως θέλετε, αλλά και την μείωση των συντελεστών ΦΠΑ στην εστίαση. Όπως μαζί είχαν ψηφίσει την αναστολή του νόμου Κατρούγκαλου ενώ συμφωνούν και στην ακύρωση της μείωσης του αφορολόγητου. Ιδού η συναίνεση για μέτρα που θα εκτινάξουν την ανάπτυξη και θα ανακόψουν το brain drain, με νέες θέσεις εργασίας για τους νέους στα γυράδικα!
Πώς το λέγαμε; Η κρίση είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για να την αφήσουμε να πάει χαμένη. Ε λοιπόν σε εμάς μια μίνι προεκλογική περίοδος ήταν παραπάνω από αρκετή για να κάνουν όλα τα κόμματα μεταβολή και να περάσουν στην φάση του οικονομικού παραλογισμού.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αυτό έγινε με σχέδιο. Όπως προέκυψε από τα στοιχεία των προϋπολογισμών της τελευταίας τριετίας, ο κ. Τσακαλώτος πήρε από τους πολίτες περίπου 14 δισεκατομμύρια περισσότερααπό όσα ζητούσε η τρόικα για να χτίσει το περίφημο μαξιλάρι. Τα ποσά δηλαδή που χρειαζόμαστε ως εγγύηση για τις αγορές, από την στιγμή που αρνηθήκαμε την προληπτική γραμμή στήριξης για την οποία επέμεναν ο Ντράγκι, ο Στουρνάρας και κάθε σοβαρός οικονομολόγος. Αυτό βέβαια στέρησε από την οικονομία πόρους για ανάπτυξη, ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι μέρος των χρημάτων προήλθε από την μείωση των δημοσίων επενδύσεων. Πολύ πρόχειρα μας κόστισε πάνω από 6% του ΑΕΠ, όσο περίπου και το περίφημο «ελατήριο» που θα έφερνε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτό με δύο λόγια είναι το κόστος της «καθαρής» εξόδου που υποχρέωσε μια καθημαγμένη οικονομία σε μεγαλύτερη λιτότητα. Και γιατί; Μα για να μπορεί προεκλογικά ο Τσίπρας να κάνει παροχές εμφανίζοντας ως εγγύηση ενδεχόμενων υπερβάσεων 5,5 δισεκατομμύρια από το μαξιλάρι! Ταχυδακτυλουργία άνευ προηγουμένου. Ξοδεύουν σε προεκλογικά δωράκια τα χρήματα τα οποία την ίδια στιγμή εμφανίζουν ως εγγύηση για το ενδεχόμενο να μην μπορούμε να δανειστούμε από τις αγορές. Γιατί βέβαια αν ισχύσουν τα νέα μέτρα τότε ο στόχος για τα πλεονάσματα ανατρέπεται και μάλιστα με μονομερή απόφαση της κυβέρνησης. Όπως ήταν αναμενόμενο τα σπρεντ ανέβηκαν την ίδια μέρα.
Μπροστά σε αυτή την ανεύθυνη πολιτική θα περίμενε κανείς ότι η αντιπολίτευση θα ήταν στα χαρακώματα. Πιο Μαυρογιαλούρος πεθαίνεις. Το να μοιράζεις επιταγές μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές είναι πέρα και από τον λαϊκισμό. Φαντάζομαι βρίσκεται στα όρια του να στοιχειοθετηθεί ποινικό αδίκημα για προσπάθεια αλλοίωσης του εκλογικού αποτελέσματος με δόλια μέσα. Αντ’ αυτού πώς αντέδρασε; Η στρατηγική «υπευθυνότητας» του κ. Μητσοτάκη κατέρρευσε εν μια νυκτί. Η ΝΔ κατηγόρησε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι κλέβει το πρόγραμμά της και βέβαια αποφάσισε να ψηφίσει τα μέτρα. Ο κ. Μητσοτάκης μάλιστα δεσμεύτηκε ότι θα αυξήσει το πραγματικό εισόδημα των συνταξιούχων. Και για να μην εμφανιστεί ότι ακολουθεί τον ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να καταθέσει τροπολογία για την ακύρωση της μείωσης του αφορολόγητου το 2020. Κι αυτά την ίδια στιγμή που ισχυρίζεται ότι πρώτο μέλημα του θα είναι η μείωση των σπρεντ αλλά παράλληλα και η επιδίωξη της επαναδιαπραγμάτευσης των πρωτογενών πλεονασμάτων, ώστε να χρηματοδοτηθεί η μείωση της φορολογίας. Πλεονάσματα τα οποία έτσι κι αλλιώς έχουν ήδη υποθηκευτεί σχεδόν ως το 2023 από τις παροχές ΣΥΡΙΖΑ, με την σύμφωνη γνώμη πάντα της αντιπολίτευσης. Μαζί βέβαια και η κατάθεση νέου ασφαλιστικού με τρεις πυλώνες, νομοσχέδιο το οποίο σύμφωνα με το ΙΟΒΕ θα κοστίσει 2% του ΑΕΠ για τα πρώτα χρόνια, ένα επιπλέον πρωτογενές πλεόνασμα δηλαδή. Κι αυτά χωρίς να υπολογίζουμε το κόστος των δικαστικών αποφάσεων για τις συντάξεις αλλά και πιθανές αναταράξεις από εξελίξεις στην διεθνή οικονομία. Αν αυτά δεν είναι οικονομικά Βουντού! Τα οποία μπορούν να απευθύνονται μόνο σε βαθειά θρησκευόμενους φιλελεύθερους οι οποίοι εξακολουθούν να πιστεύουν στα θαύματα. Ότι δηλαδή ο κ. Μητσοτάκης έκανε όλες αυτές τις υποχωρήσεις, όπως και άλλες στο παρελθόν όταν συνέπλεε με ακραίους εθνικιστές, υποχρεωτικά, για να αντιμετωπίσει τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ και να κερδίσει τις εκλογές. Μετά όμως ως νέος Άγιος Γεώργιος, θα σκοτώσει τον δράκο του λαϊκισμού, θα αντισταθεί στις σειρήνες του κόμματος του και θα γίνει ο μεταρρυθμιστής που κατά βάθος είναι. Αμήν.
