Λέγε με Άρτεμις

Μπορείτε να μας συστηθείτε;
Θέλω να σας συστηθώ μόνο με το μικρό μου όνομα, όπως ακριβώς με φωνάζουν οι φίλοι μου και οι κοντινοί μου άνθρωποι. Οι άνθρωποι με τους οποίους έχω οικειότητα. Είμαι η Άρτεμις, λοιπόν! Σε λίγες μέρες γίνομαι 26 χρονών και είμαι ασκούμενη δικηγόρος.

Από πού έρχεστε και τι έχετε κάνει μέχρι τώρα;
Έρχομαι από την... Αθήνα! Αποφοίτησα από την Ελληνογαλλική Σχολή «Saint Joseph» με άριστα, σπούδασα Γλωσσολογία στο Ε.Κ.Π.Α. και Νομική στη Λευκωσία, ενώ τη δεδομένη στιγμή ολοκληρώνω το master μου στο Δίκαιο Επιχειρήσεων. Παράλληλα εργάζομαι σε δικηγορικό γραφείο ως ασκούμενη δικηγόρος. 

Ποια είναι η σχέση σας με την Αθήνα;
Εδώ γεννήθηκα. Οι πιο έντονες αναμνήσεις μου έρχονται από τα αθηναϊκά σοκάκια, από τις αθηναϊκές πλατείες και τα μπαράκια... τα μουσεία που, δεν ξέρω ακόμα το γιατί, παρακαλούσα τον πατέρα μου να με πηγαίνει! Την Αθήνα την πρωτοαντίκρισα ως παιδί, την έζησα ως έφηβη – με τις πρώτες εφηβικές βόλτες, τη λάτρεψα ως φοιτήτρια και τώρα τη βιώνω ως εργαζόμενη. Είκοσι έξι χρόνια με έμαθε και την έμαθα από την καλή και την ανάποδη. Είναι η πατρίδα μου, πώς να το κάνουμε!

Ποια περιοχή της πόλης γνωρίζετε καλύτερα;
Γνωρίζω το κέντρο πολύ καλά. Τόσο το εμπορικό κέντρο, δηλαδή Μοναστηράκι, Θησείο, όσο και το Κολωνάκι. Έχω περάσει και περνάω ατελείωτες ώρες στις περιοχές αυτές, και ως εργαζόμενη τώρα, και ως νέος άνθρωπος που κυκλοφορεί με τις παρέες του. Πολλά από τα σοκάκια των περιοχών αυτών έχουν υπάρξει μάρτυρες και ξέρουν καλά τα άγχη μου, τον θυμό μου, τη χαρά μου... έχουν ακούσει το γέλιο μου!

Ποιο είναι για εσάς το ιδανικό μέρος για να ζείτε;
Η Πλάκα. Οι μυρωδιές, η ενέργειά της, το φως, ο κόσμος, τα νεοκλασικά σπίτια... ΟΛΑ. Μου εμπνέει ηρεμία η περιοχή αυτή, και με κάνει να πιστεύω ότι ξεπήδησα από ελληνική ταινία του ’60. Είναι ονειρική.

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με τα κοινά; Το σκεφτήκατε μόνη σας ή σας προτάθηκε;
Από μικρή είχα το «μικρόβιο» της πολιτικής μέσα μου. Άκουγα, διάβαζα, έκρινα τα πάντα. Έγραφα και σχολίαζα. Επηρεαζόμουν από τα πολιτικά δρώμενα συναισθηματικά... με ακουμπούσαν, ρε παιδί μου! Ωστόσο, δεν σκέφτηκα ποτέ σοβαρά να «βγω μπροστά» γιατί στην Ελλάδα η πολιτική έχει καταντήσει επάγγελμα και εμένα η επαγγελματική μου επιλογή ήταν σαφής από την αρχή: η νομική. Όταν όμως μου προτάθηκε από τον συνδυασμό του Κ. Μπακογιάννη «Αθήνα Ψηλά» να κατεβώ ως υποψήφια διαμερισματική σύμβουλος στην 1η Κοινότητα Αθηνών, σκέφτηκα γιατί όχι; Ένιωσα ότι μπορώ να συνδυάσω το επάγγελμά μου με την πολιτική. Ήταν πρόκληση μεγάλη, δεν θα το κρύψω! Και για αυτό δέχτηκα. Εξάλλου, νιώθω να της χρωστάω κάτι της πόλης αυτής... την πονάω. Ήρθε η ώρα να της προφέρω χείρα βοηθείας.

Γιατί επιλέξατε τον συνδυασμό του Κώστα Μπακογιάννη; Αισθάνεστε πιο κοντά ηλικιακά μαζί του;
Νιώθω ότι είναι η πρώτη φορά που υπάρχει τόσο μεγάλη εισροή νέων στην πολιτική σκηνή, σε όλα τα επίπεδα: τόσο εθνικά όσο και ευρωπαϊκά. Αυτό με γεμίζει ελπίδα και όνειρα και ισχυροποιεί και τα ήδη υπάρχοντα όνειρά μου. Επέλεξα να δεχθώ την πρόταση, ακριβώς γιατί ο Κ. Μπακογιάννης είναι ένας νέος άνθρωπος που έχει αποδείξει ότι μπορεί να προσφέρει πολλά πράγματα στην τοπική αυτοδιοίκηση, χαρακτηριστικό παράδειγμα η θητεία του ως περιφερειάρχης και το εκεί έργο του. Είναι προσιτός και αεικίνητος. Βασικώς όμως κουράστηκα να βλέπω «άσπρα κεφάλια» στην πολιτική...

Τι πιστεύετε ότι θέλουν οι νέοι της ηλικίας σας από την πόλη που ζουν;
Ασφάλεια και καθαριότητα. Βασικά στοιχεία που διαθέτει κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Για παράδειγμα υπάρχουν δρόμοι στου Ψυρρή από τους οποίους δεν τολμάς να περάσεις είτε λόγω ανασφάλειας είτε λόγω απίστευτα άσχημης μυρωδιάς. Για σκέψου, να έχεις κάνει τη βόλτα σου, να έχεις πιει το ποτό σου, και να αναγκάζεσαι να περάσεις ένα σοκάκι κρατώντας τη μύτη σου κλειστή ή έχοντας το άγχος να κρατάς την τσάντα σου... δεν είναι ό,τι καλύτερο! Επομένως, δεν μας λες και απαιτητική γενιά. Ζητάνε και ζητάμε το αυτονόητο.

Αν είχατε την ευκαιρία να αλλάξετε κάτι σ’ αυτή την πόλη ποια θα ήταν η προτεραιότητά σας;
Στην Αθήνα ε; Τους δρόμους. Τι άλλο! Είναι σχεδόν τριτοκοσμικοί... σπασμένα πεζοδρόμια, στα οποία κινδυνεύεις με κάταγμα, λακκούβες παντού. Κακοποιημένοι δρόμοι, αφρόντιστοι. Η προτεραιότητα θα ήταν αυτή χωρίς δεύτερη σκέψη για να μπορεί να περπατάει ο κόσμος με ασφάλεια και για να μη νιώθεις ότι κάνεις σαφάρι με το αμάξι σου στο κέντρο της Αθήνας. Προσωπικά στη Χαριλάου Τρικούπη έμεινα πολλές φορές από λάστιχο, κλείνοντας βέβαια όλη την κυκλοφορία για να αγοράσω νέο (λάστιχο). Έξοδα, κόπος, νεύρα. Έχω καταντήσει να πηγαίνω σε ξένες πόλεις και να ζηλεύω τα πεζοδρόμια.

Κατεδαφίστε ένα σημείο της Αθήνας τώρα! Τι θα διαλέγατε και γιατί;
Με ένα στόμα, μια φωνή: Ομόνοια! Γκρέμισμα και χτίσιμο εξ αρχής, όλης της περιοχής. Να αποκτήσει ρυμοτομία, καλαίσθητες, ασφαλείς και βιώσιμες πολυκατοικίες, λίγο πράσινο και μικρές οάσεις αναψυχής, δηλαδή πλατείες.

Σε ποια πόλη του εξωτερικού έχετε ζηλέψει πράγματα που έχει φτιάξει ο Δήμος εκεί, δώστε μας ένα παράδειγμα.
Έρχονται στο μυαλό μου πολλές, έχω πολλές να ζηλέψω κυρίως όμως ζηλεύω το Λονδίνο. Οι ευθυγραμμισμένοι δρόμοι με τις έντονες και φρεσκοβαμμένες σημάνσεις χαραγμένες επάνω τους, που φωτίζονται τόσο άρτια. Τα πάρκα που είναι τόσο περιποιημένα: με παγκάκια γυαλισμένα, με φυτά παντού φροντισμένα. Όλα αυτά δεν χρειάζονται τίποτε παραπάνω από οργάνωση και σωστή μελέτη των προβλημάτων και βεβαίως λύση αυτών. Αν υπάρξουν άνθρωποι ικανοί και με διάθεση, που αγαπούν την Αθήνα και τη σέβονται, ως μία από τις ιστορικότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, τότε δεν θα έχουμε τίποτε να ζηλέψουμε από κανένα.

Πού πηγαίνουν οι συνομίληκοί σας, όταν θέλουν να διασκεδάσουν;
Την τελευταία τριετία υπάρχει μία τάση επιστροφής στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας. Νομίζω είναι πιο απλά όλα, πιο ήρεμα, πιο γραφικά. Πας με τα καλά σου αλλά πας και με το τζινάκι σου... πας από Δευτέρα έως Κυριακή και πάντα έχει ζωή και κόσμο. Νιώθεις ότι η πόλη αναπνέει, ότι ζει. Έτσι εξηγώ, εγώ τουλάχιστον, την τάση αυτή. Πού βγαίνουμε, λοιπόν; Στα μπαράκια που βρίσκονται στην Κολοκοτρώνη, την Πρωτογένους, τη Σκουλενίου. Σε αυτά τα μικρά, κάποια μπαρόκ, κάποια πιο μοντέρνα, κάποια πιο μίνιμαλ, όπου θα δεις κάθε λογής κόσμο. Όπου θα νιώσεις άνετα και οικεία. 

Ποιο σημείο της πόλης (και γιατί) θα δείχνατε σ’ έναν ξένο φιλοξενούμενό σας (εκτός από τα προφανή, Ακρόπολη, Πλάκα, Μουσεία);
Αναφιώτικα! Ψηλά στα αναφιώτικα, εκεί στα μικρά λευκά σπιτάκια που νομίζεις ότι ξαφνικά βρέθηκες σε ελληνικό νησί. Εκεί, το φως αλλάζει... ξεπηδά μέσα από τα μικρά καλντερίμια και τα μικροσκοπικά σπιτάκια. Ακριβώς από πίσω στέκεται ψηλά ο Παρθενώνας και η ελληνική σημαία... Όταν πρωτοπήγα εκεί, έπαθα ένα σοκ αν και Αθηναία. Πόσο μάλλον ένας ξένος.

Τι εκτιμάτε στην Αθήνα που δεν το βρίσκετε πουθενά αλλού;
Τη ζωή της. Αναπνέει ασταμάτητα και δεν κοιμάται ποτέ. Δεν νιώθεις ποτέ ότι η πόλη ερημώνει. Ακόμα και αργά το βράδυ κόσμος κυκλοφορεί. Γενικότερα αυτός ο τρόπος που ζούμε, τα ωράρια, δεν τα έχω συναντήσει πουθενά και, μάλιστα, όταν ταξιδεύω μου λείπουν. 

Τι συμβουλή θα δίνατε στον Κώστα Μπακογιάννη σχετικά με τους δημότες της ηλικίας σας; Ποιες να είναι οι προτεραιότητές του;
Να τους ακούσει, να είναι κοντά τους. Κοινώς... να τους δώσει σημασία. Υπάρχει μία απαξίωση απέναντι στη νεολαία, θεωρείται η ισχυρή γενιά, η δυναμική που δεν έχει ανάγκη κανένα. Αυτό δεν ισχύει. Η νεολαία έχει παράπονα, έχει άποψη, έχει αδυναμίες, έχει και αυτή ανάγκη και να ακουστεί και να «ακουμπήσει», να πιστέψει σε κάποιον. Θέλει κάποιον να εμπιστευτεί. Πρέπει να δώσει το βήμα στους νέους και να πάρει και από αυτούς ιδέες καινοτόμες, φρέσκιες. Είναι αμφίδρομη σχέση. Και οι δύο έχουν να κερδίσουν κάτι και να προσφέρουν.

Αν σας λέγαμε να γράψετε ένα σύντομο (με 20 λέξεις) δελτίο τύπου που να διαφημίζει την Αθήνα σε ξένα έντυπα τι θα γράφατε;
«Αθήνα! Ηλιόλουστη και ακούραστη. Κάτω από τον αττικό ήλιο παιχνιδίζουν οι μεσογειακές μυρωδιές μαζί με την αστείρευτη ενέργεια και τον ιστορικό πλούτο».

Πείτε μας έναν καλό λόγο για να σας ψηφίσουμε;
Γιατί είμαι ένας νέος άνθρωπος με φρέσκιες ιδέες και όχι μαραμένα όνειρα. Έχω όρεξη να εργαστώ σκληρά και να ασχοληθώ με κάθε παθογένεια της Αθήνας, κάθε αγκάθι της. Εξάλλου, έχω μάθει να θέτω στόχους και να τους πετυχαίνω. Πρέπει να είσαι επαγγελματίας με οτιδήποτε καταπιάνεσαι. Θεωρώ ότι πρέπει όλοι μας να αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε τη νεολαία λίγο περισσότερο, ώστε αυτή να προαχθεί σε καίριες θέσεις και να προωθήσει τις δικές της ιδέες. Αν η νέα γενιά αναμειχθεί με την εμπειρία της ηλικίας που ήδη υπάρχει στην πολιτική σκηνή και εργαστούν και οι δύο σκληρά, το θαύμα δεν θα αργήσει να γίνει. Για μένα ο σημερινός νέος είναι ένας θησαυρός γνώσεων, γαλουχημένος στη σκληρή δουλειά, που ξέρει να παλεύει. Μη μας αφήσετε ανεκμετάλλευτους...

---

Η Α.Γ. είναι Υποψήφια Διαμερισματική Σύμβουλος στο 1ο Διαμέρισμα Αθηνών με το συνδυασμό «Αθήνα Ψηλά» του Κ. Μπακογιάννη.