Κομαντάντε Τσίπρας

Γράφει ο συνεργάτης χωρίς όνομα

Σαν τον Γκεβάρα ήθελες
τον κόσμο να αλλάξεις. 
Μπλουζάκι να ‘σαι και τατού,
το σύμβολο μίας Τάξης.

Να σε λατρεύει η εργατιά,
ίσως και οι αγρότες, 
μπαμπούλας να ‘σαι των αστών
να σε κοιτούν σαν κότες.

Στάχτες να ‘ναι οι τράπεζες,
οι εκκλησιές ερείπια. 
Να φτιάξεις μια Κομσομόλ 
για να φοιτούν τα νήπια. 

Με το ντουφέκι στα ζερβά 
να τριγυρνάς σαν σβούρα, 
στα μούτρα του ιμπεριαλισμού 
συ θα καπνίζεις πούρα

Δίπλα σου να ‘χεις λεβεντιές 
απ' όλες τις ηπείρους, 
να βοηθούν τους πρόσφυγες
και όλους τους αναπήρους.

Όμως, πώς τα ‘φερε η ζωή 
κι όλα ήρθαν καπάκι, 
αντί για Επανάσταση 
έφερες τον Πολάκη.

Δεν κάηκαν οι τράπεζες.
Οι στάχτες είν' στο Μάτι. 
Οι πρόσφυγες παγώσανε 
κι εσύ ήσουν στο ραχάτι.

Εκεί που για τους μεγαλοαστούς
σε έπιανε ναυτία, 
βόλτες σε παν με κότερα,
-ζήτω η πλουτοκρατία!

Φάνηκες όμως συνεπής
στο κάπνισμα του πούρου.
Δώρο στο έκανε ο Τραμπ
(το άναψε η Δούρου).

Μαζί σου κι ο Αντώναρος,
η Κουντουρά κι η Γιάννα. 
Μοτοσυκλέτα είχε ο Τσε, 
εσύ αεροπλάνα. 

Βάλε μπροστά τις μηχανές,
ξέρεις δεν είσαι βλάκας,
έρχονται μέρες δύσκολες
-προορισμός Καράκας.

Κι αν της Λατινικής Αμερικής 
φοβάσαι το καμίνι, 
διαστημόπλοιο ο Παππάς 
έφτιαξε για Σελήνη.