Υπόθεση Καιρίδη

Δεν έχει μεγάλη σημασία αν ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ Δημήτρης Καιρίδης εκφράζει σήμερα ελαφρώς ή πολύ διαφορετικές απόψεις για θέματα εξωτερικής πολιτικής σε σχέση με το παρελθόν. Μπορεί κανείς να αλλάζει απόψεις -ή να τις εκφέρει με νέο τρόπο- και αυτό να είναι σωστό ή λάθος. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν αποτελεί επαρκή δικαιολογία για κανιβαλισμό.

Δεν έχει μεγάλη σημασία ούτε αν κάποιοι πιστεύουν ότι ο Δ. Καιρίδης ως σχολιαστής στο Action 24 διολίσθησε στον φανατισμό ή πέρασε τα όρια μιας έντιμης πολιτικής αντιπαράθεσης. Το δόγμα «ό,τι έσπειρες θερίζεις» δεν αρκεί για την αποενοχοποίηση της ανθρωποφαγίας.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πάντειο δεν δέχεται επίθεση γιατί δεν έχει τα προσόντα να γίνει ευρωβουλευτής (το ακριβώς αντίθετο ισχύει και αυτό ενδεχομένως ενοχλεί) αλλά γιατί πολιτικοί του αντίπαλοι -εντός και εκτός ΝΔ- τον καταγγέλλουν για εθνομηδενιστικό παρελθόν. Και το κάνουν όχι με επιχειρήματα αλλά με κραυγές και βία.

Το απογοητευτικό είναι ότι πολλοί υποστηρικτές του στη ΝΔ δεν τον υπερασπίζονται από θέση αρχής αλλά με το επιχείρημα ότι «κάθε βράδυ στο κανάλι περνούσε πριονοκορδέλα τον ΣΥΡΙΖΑ»! Λες και αν δεν το έκανε δεν θα είχε την ίδια απαξία η ανθρωποφαγία και άρα δεν ήταν το ίδιο απεχθές, πχ, το bullying εναντίον του Σπ. Δανέλλη. Άλλοι αποδίδουν την επίθεση αποκλειστικά στο μένος του ΣΥΡΙΖΑ αποκρύπτοντας σκοπίμως γιατί δεν βολεύει ότι το κακό ξεκίνησε από τα έγκατα του πιο σκοταδιστικού κομματιού της ΝΔ το οποίο βρήκε και έκανε μια απαίσια επίδειξη δύναμης.

Δεν είναι η πρώτη φορά που παρακολουθούμε το διαδικτυακό λιντσάρισμα προσώπου με δημόσιο λόγο. Η μέθοδος είναι ίδια πάντα: Στοχοποίηση και απαξίωση του υποκειμένου αντί της αποδόμησης της σκέψης του, που είναι πιο δύσκολη. Η ψυχολογία της αγέλης πυροδοτείται στα social media χωρίς μεγάλο κόπο και έτσι οι χυδαιότητες διαδίδονται από account σε account ταχύτατα. Συκοφαντίες και ψέματα ανακατεύονται με χλεύη και ειρωνείες, χοντρά αστεία με βρισιές, και κάπως έτσι φτιάχνεται ένας αηδιαστικός πολτός κακίας, μίσους και επιθετικότητας που διαχέεται στο διαδικτυακό μας σύμπαν με σκοπό την εξόντωση του άλλου.

Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν πραγματικό λόγο να βγάζουν το άχτι τους. Σήμερα αυτός, χθες ένας δικός τους, αύριο πολλοί δικοί τους - δεν έχει ποτέ καλό τέλος για κανέναν αυτή η ιστορία εκφόρτισης καταστροφικών ενορμήσεων.

Η περίπτωση του Δ. Καιρίδη είναι διδακτική για τη ΝΔ. Όταν χαϊδεύει κανείς το φίδι του εθνικισμού μπορεί μετά να κινδυνεύσει από το δηλητήριό του. Και όταν αδιαφορεί ή χαίρεται για τον δημόσιο λιθοβολισμό πολιτικού αντιπάλου έρχεται η ώρα που τα μαχαίρια θα στραφούν εναντίον του.

Είναι επίσης μια περίπτωση πολύ χαρακτηριστική της δολοφονίας χαρακτήρα. Είναι τόση η ένταση και η μαζικότητα της επίθεσης που το θύμα ξεσκίζεται, ποδοπατιέται, συντρίβεται, χωρίς, στην πραγματικότητα, να μπορεί να αμυνθεί. Αν σιωπήσει, οι ύαινες του φανατισμού θα συνεχίσουν να τον κατασπαράσσουν. Αν μιλήσει, τις εξαγριώνει ακόμη περισσότερο. Η μόνη αποτελεσματική απάντηση είναι αυτή που θα δοθεί στην κάλπη. Εκεί θα φανεί πόσοι από τους ψηφοφόρους της ΝΔ ηδονίστηκαν με το άλεσμα του Δ. Καιρίδη στην κρεατομηχανή, πόσοι θεωρούν ότι προκάλεσε το βιασμό του και πόσοι λένε «ως εδώ», διεκδικώντας έναν άλλο πολιτικό πολιτισμό στον οποίο η ανθρωποφαγία θα αποτελεί θλιβερή εξαίρεση και όχι αποκρουστικό κανόνα.

Οι περισσότεροι παρακολουθούν το λιντσάρισμα από απόσταση - bystander apathy. Και νομίζουν ότι δεν έχουν σχέση με το φόνο. Αλλά έχουν. Όπως έχουν και τα ίδια τα θύματα αν αδιαφορούν όταν κάποιος άλλος βρίσκεται στη θέση τους.