Siemens: Ένα θηρίο ανήμερο για τη Δικαιοσύνη

Έχουν περάσει 13 ολόκληρα χρόνια και η ελληνική δικαιοσύνη ακόμη «βασανίζεται» να ολοκληρώσει μία διαδικασία που ξεκίνησε το 2006 με κωδικό «Siemens». Ήταν τότε που ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Παναγιώτης Αθανασίου είχε αναλάβει να ερευνήσει τα «μαύρα ταμεία» της Ζήμενς και τις δωροδοκίες που φημολογείτο ότι έγιναν στο πλαίσιο της σύμβασης 8002 για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ.

Η προκαταρκτική έρευνα, με τα λιγοστά μέσα που είχε στη διάθεσή του ο εισαγγελέας, διήρκησε περίπου 2 χρόνια. Χωρίς επίκουρο εισαγγελέα, μόνος, με μία γραμματέα, χωρίς τη βοήθεια επιστημονικού προσωπικού (πραγματογνώμονα, τραπεζικού), προσπαθούσε να βγάλει άκρη, ταξιδεύοντας μέσα σε έναν κυκεώνα off-shore και παρένθετων εταιριών για το πού πήγαν τα χρήματα από τα μαύρα ταμεία του γερμανικού κολοσσού. Εάν δεν ήταν ο φάκελος της Debevoise & Plimpton, της ελεγκτικής εταιρίας που έκανε την έρευνα στα άδυτα της Ζήμενς, οι δικαστές και οι εισαγγελείς θα θαλασσοδέρνονταν ακόμη... 

Αμέσως μετά την ποινική δίωξη που ασκήθηκε για δωροδοκία και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, η δικογραφία χρεώθηκε το καλοκαίρι του 2008 στον 4ο ειδικό ανακριτή Νίκο Ζαγοριανό, ο οποίος δουλεύοντας… υπερωρίες, σχημάτισε κατηγορητήρια, καλώντας σε απολογίες τους πρώτους και βασικούς, όπως φαινόταν, εμπλεκομένους, από τη μητρική Ζήμενς, αλλά και στελέχη του ΟΤΕ. Από το κατώφλι του πέρασε και ο Θόδωρος Τσουκάτος, για το 1.000.000 γερμανικά μάρκα που έφτασε στα χέρια του, το οποίο στη συνέχεια κατευθύνθηκε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, όπως ο ίδιος είχε πει, απολογούμενος. 

Όλα πήγαιναν καλά, μέχρι που ένα απρόοπτο γεγονός ανέτρεψε τα δεδομένα. Στο «ραντεβού» του για απολογία τον Μάιο του 2009,  με άμεσο τον κίνδυνο της προφυλάκισης του, ο νο1 ύποπτος Μιχάλης Χριστοφοράκος δεν εμφανίστηκε ποτέ. Πήρε το αεροπλάνο και πέταξε για το Μόναχο, όπου έχοντας τη διπλή υπηκοότητα, παρέμεινε εκεί, συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε, σε χρόνο ρεκόρ. Λίγους μήνες αργότερα, το Συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας, είπε «όχι» στην έκδοσή του στην Ελλάδα, με τη χώρα μας να έχει έκτοτε εκδώσει σε βάρος του 3 εντάλματα σύλληψης.

Την ίδια τακτική ακολούθησε και ο Χρήστος Καραβέλας, επίσης μεγαλοστέλεχος της Ζήμενς Α.Ε, τα ίχνη του οποίου λέγεται ότι έχουν χαθεί ακόμη και από την οικογένειά του. Δεν ήρθε ποτέ να απολογηθεί, φοβούμενος και ο ίδιος μία προφυλάκιση, εγκαταλείποντας την Ελλάδα για άγνωστο προορισμό. Μάλιστα, το γεγονός ότι προφυλακίστηκαν τα 3 του παιδιά και η σύζυγος του στον Κορυδαλλό δεν τον έκανε να γυρίσει πίσω και να λογοδοτήσει...

Η φυγή όμως των δύο ανδρών «στοίχισε» στον ανακριτή Ζαγοριανό, ο οποίος ελέγχθηκε πειθαρχικά και ποινικά για τα αδικήματα της παράβασης καθήκοντος και της κατάχρησης εξουσίας με τον κίνδυνο ακόμη και της απόλυσής του από το δικαστικό σώμα. Τον Σεπτέμβριο του 2009 η δικογραφία άλλαξε χέρια, με την ολομέλεια των εφετών να αποφασίζει ότι πρέπει να διαβιβαστεί σε εφέτη ειδικό ανακριτή, λόγω της σπουδαιότητάς της. Στο γραφείο των εφετών έμεινε 3,5 ολόκληρα χρόνια, αφού στο μεταξύ τα μαύρα ταμεία «γέννησαν» και άλλες δικογραφίες: το c4I, μία σύμβαση της Ζήμενς με τον ΟΣΕ, την Armentel (εταιρία τηλεπικοινωνιών), τα Patriot. 

Μετά το πέρας της κύριας ανάκρισης, χρειάστηκαν περίπου 2,5 χρόνια για την έκδοση του παραπεμπτικού βουλεύματος (Μάρτιος 2015) με το οποίο κλήθηκαν να καθίσουν στο σκαμνί 64 κατηγορούμενοι για τα μαύρα ταμεία. Και όταν ήρθε η ώρα της δίκης, τον Ιούλιο του 2016, η υπόθεση αναβλήθηκε, γιατί δεν είχε μεταφραστεί το βούλευμα σε άλλες γλώσσες –πλην της ελληνικής– για τους αλλοδαπούς κατηγορουμένους! Η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έδωσε εντολή για άμεση μετάφραση στο ΥΠΕΞ, με τη δίκη να προσδιορίζεται τελικά  για τις 24 Φεβρουαρίου του 2017. 

Μετά από σχεδόν δύο χρόνια, η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε (σ.σ. την περασμένη Δευτέρα) την ενοχή των πρώτων 16 από τους 64 κατηγορουμένους της υπόθεσης, υποστηρίζοντας ότι στην Ελλάδα οι δωροδοκίες ήταν... παράδοση

Μετά από σχεδόν δύο χρόνια, η εισαγγελέας της έδρας πρότεινε (σ.σ. την περασμένη Δευτέρα) την ενοχή των πρώτων 16 από τους 64 κατηγορουμένους της υπόθεσης, υποστηρίζοντας ότι στην Ελλάδα οι δωροδοκίες ήταν... παράδοση. Μάλιστα, όπως σημείωσε, στη σύμβαση για την ψηφιοποίηση του ΟΤΕ μετακυλίστηκε και η «μίζα» ύψους 69.000.000 ευρώ, καθιστώντας την ακριβότερη, και ταυτόχρονα ζημιώνοντας το ελληνικό δημόσιο.

Η δίκη στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων δεν αναμένεται να τελειώσει πριν από τα τέλη του 2019...