Για τον Καιρίδη

Πρώτη φορά γράφω ένα τέτοιο σημείωμα. Περνάω αμέσως χωρίς πολλά λόγια στο θέμα:

Εκτιμώ τον Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων Δημήτρη Καιρίδη. Τον εκτιμώ ιδίως για το θάρρος με  τον οποίο εκφράζει και υπερασπίζεται τις απόψεις και τις θέσεις του –πάντοτε τεκμηριωμένες– σε έναν τόπο όπου το θάρρος στον δημόσιο χώρο σπανίζει.

Ενοχλεί ο Δημήτρης Καιρίδης. Δημοκράτης, φιλελεύθερος, κριτικός διανοούμενος, παρεμβατικός πολίτης. Πώς να μην ενοχλεί με τέτοια χαρακτηριστικά; Ενοχλεί τους ακραίους και των δύο πλευρών· ακροδεξιούς και Συριζιστάν.

Ενοχλεί τους ακραίους για έναν ακόμη λόγο. Έχει βήμα και δυνατή φωνή. Ο Δημήτρης  Καιρίδης τα τελευταία πέντε χρόνια, ως τακτικός πολιτικός σχολιαστής στο Action24, έχει πολεμήσει πολύ μαχητικά, με πάθος –πάντοτε όμως με επιχειρήματα– τον εθνολαϊκισμό  του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνον. Και αυτό τσούζει.

Ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Μόλις ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του στο  ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας κάποιοι επιχείρησαν να τον στοχοποιήσουν. Απομόνωσαν φράσεις του για το Μακεδονικό, τη Συμφωνία των Πρεσπών, τους Ποντίους, κ.λπ. και τις διαστρέβλωσαν. Απολύτως. Με μεθόδους μονταζιέρας, με λάσπη, με κοπτοραπτική προσπάθησαν να κάνουν το άσπρο μαύρο. Χονδροκομμένες χυδαιότητες. Άσ’ τους.

Ο Δημήτρης Καιρίδης θα είναι ένας εξαιρετικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό  Κοινοβούλιο. Το πεδίο είναι για τα μέτρα  του. Έχει πολλή δουλειά να κάνει.

Ο Δημήτρης Καιρίδης θα είναι ένας εξαιρετικός εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έχει πολλή δουλειά να κάνει.

Εάν η υποψηφιότητα οδηγήσει στην εκλογή του αυτό θα ισοδυναμεί με ένα ηχηρό «φτάνει πια» προς τους εθνολαϊκιστές και τους λογής λογής υπερπατριώτες.

Μια φράση για επίλογο: Στο χέρι μας είναι να μη τους περάσει. Δεν θα τους περάσει.