10 αληθινοί αστικοί «μύθοι» (μέρος β’)

Συνέχεια από το προηγούμενο

Δεν είναι όλοι η ψηφοφόροι της Χρυσής της Αυγής φασίστες και ναζί – Εδώ, νομίζω, έχουμε να κάνουμε με μια πραγματικότητα πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Όντως, οι άνθρωποι που ψηφίζουν ένα κόμμα του οποίου οι βουλευτές παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους και πλακώνουν στο ξύλο όποιον δεν γουστάρουν ή όποιον έχει το θράσος να τους αμφισβητήσει και να τους εκνευρίσει, οι άνθρωποι που εξοργίζονται όταν καίνε τη σημαία οι αναρχικοί αλλά ψηφίζουν ανθρώπους που έχουν τατουάζ με σβάστικες, δεν είναι όλοι φασίστες και ναζί. Είναι βέβαιο πως ανάμεσά τους υπάρχουν και πάρα πολλοί άνθρωποι που η πνευματική τους κατάσταση είναι τέτοια που προκειμένου να παραμείνουν στη ζωή χρειάζεται να έχουν μονίμως στο αυτί τους ένα ακουστικό το οποίο είναι συνδεδεμένο με συσκευή αναπαραγωγής ήχου η οποία επαναλαμβάνει το ηχογραφημένο μήνυμα: «εισπνοή... εκπνοή... εισπνοή... εκπνοή...»

Φυσικά υπάρχουν και οι ανόητοι παραλληλισμοί των πονηρών εθνοπροδοτών που κάποια στιγμή θα λογοδοτήσουν (από τη σελίδα της ραδιοφωνικής εκπομπής «Ό,τι να ’ναι - ΣΚΑΙ 100,3» στο face το book)

Ο Γιάννης ο Σμαραγδής είναι σκηνοθέτης – Οι αμφιβολίες που ενδεχομένως να δημιουργήσει σε κάποιους κακόπιστους η θέαση κάποιας ταινίας του, διαλύονται όταν διαβάσουμε το βιογραφικό του: «Μεγάλωσε στο Ηράκλειο της Κρήτης και σπούδασε σκηνοθεσία στην Αθήνα και το Παρίσι». Κατά συνέπεια δεν μπορεί παρά να είναι σκηνοθέτης, ακόμα και αν οι ταινίες του δείχνουν το αντίθετο. Στο κάτω κάτω και ο Αντώνης ο Σαμαράς, την ώρα που σκούπιζε τα σάλια που του είχε αφήσει το ωραίο γλείψιμο του Γιάννη του Σμαραγδή, σκηνοθέτη τον αποκάλεσε. Δε νομίζω πως κοτζάμ συνομιλητής του Θεού μπορεί να λέει παλαβομάρες.

Ο Αντώνης ο Σαμαράς παραδίδει πιστοποιητικό σκηνοθετικής ικανότητας στον Γιάννη τον Σμαραγδή

Το πρόβλημα είναι οι μικρές μειοψηφίες – Δεν νομίζω πως υπάρχει φράση που να περιγράφει καλύτερα το πρόβλημα της Ελλάδας. Πραγματικά, η διαφθορά και η ανικανότητα πολύ μικρών μειοψηφιών πολιτικών, εφοριακών, αστυνομικών, γιατρών, δημοσίων υπαλλήλων, δημοσιογράφων, επιχειρηματιών (προσθέτετε το επάγγελμα της αρεσκείας σας) δημιουργεί πρόβλημα στις αδιάφθορες και ικανές μεγάλες πλειοψηφίες. Κάποιοι πονηροί που προσπαθούν να αποδείξουν πως οι μειοψηφίες είναι πάρα πάρα πολύ μεγάλες, αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν οι μεγάλες πλειοψηφίες να αφήνουν τις πολύ μικρές μειοψηφίες να λειτουργούν με τέτοια ασυδοσία. Εννοείται πως υπάρχει απάντηση σε αυτό το άθλιο και προβοκατόρικο ερώτημα και μόλις βρεθεί θα είστε οι πρώτοι που θα τη μάθετε.

Ο κυρ-Φώτης ο Κουβέλης είναι το φάρμακο κατά της αϋπνίας – Εδώ δεν χρειάζεται να πω τίποτα. Μιλάμε για μια αλήθεια που είναι πολύ εύκολο να αποδειχθεί. Πάρτε ένα cd με ομιλία του προεδρου της ΔΗΜΑΡ, καθίστε αναπαυτικά και πατήστε το πλέι. Σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα τα πρόβατα θα μετρούν εσάς για να κοιμηθούν.

«Ευάγγελε, καλύτερα να κάτσουμε, γιατί έτσι κι αρχίσω να μιλάω θα σε πάρει ο ύπνος όρθιο και θα χτυπήσεις»

Το μνημόνιο ήταν η σωστή συνταγή, αλλά δυστυχώς δεν εφαρμόστηκε σωστά – Μια φράση που από πολλούς πονηρούς θεωρείται μύθος και της οποίας την ορθότητα θα προσπαθήσω να αποδείξω με ένα απλό παράδειγμα. Έστω ότι ο πρόεδρος του Ποσειδώνα της Μηχανιώνας, προκειμένου να βελτιώσει την αγωνιστική κατάσταση της ομάδας του, ζητά από τον προπονητή να εφαρμόσει το πλήρες προπονητικό πρόγραμμα της Μπαρτσελόνα της οποίας την τακτική τού ζητά να ακολουθήσει και μέσα στο γήπεδο. Στην απίθανη περίπτωση που η ιστορική –λέω «ιστορική» γιατί στην Ελλάδα όλες οι ομάδες είναι ιστορικές μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν– στην απίθανη περίπτωση, λοιπόν, που η ιστορική ομάδα του Ποσειδώνα δεν γίνει Μπαρτσελόνα, η ευθύνη δεν θα βαρύνει ούτε το προπονητικό τιμ της Μπαρτσελόνα, ούτε τον πρόεδρο που θεώρησε πως οι παίκτες του μπορούν να το ακολουθήσουν. Θα φταίει το ότι το πρόγραμμα δεν εφαρμόστηκε σωστά και όλοι θα ξέρουμε πως έτσι και εφαρμοζόταν ακριβώς όπως έπρεπε, δεν αποκλείεται το αποτέλεσμα του τελικού του Τσάμπιονς του Λιγκ του 2017 να ήταν Μπάγιερν Μονάχου - Ποσειδώνας Μηχανιώνας 1-1 (3-5 στα πέναλτι).