Δεν ήταν λοιπόν ότι το φαινόμενο ήταν τόσο ακραίο που δεν μπορούσε να αποφευχθεί. Ήταν ότι δεν λειτούργησε τίποτα. Ότι το κράτος είναι διαλυμένο. Ότι ακόμα και με μικρότερης έντασης ανέμους πάλι θα πέθαιναν άνθρωποι. Οι διάλογοι των αξιωματικών υπηρεσίας της Πυροσβεστικής σοκάρουν, ντρέπεσαι να τους αναπαράγεις. «Να καούν για να βάλουν μυαλό». Tι θα ακούγαμε αν είχαμε πρόσβαση στο τι έλεγαν οι πολιτικοί εκείνες τις μέρες στις ιδιωτικές τους συνομιλίες; Αυτός δεν ήταν άλλωστε, περίπου, ο αντιπερισπασμός και η βασική γραμμή άμυνας, σε άλλο κόντεξ και στην τραβηγμένη του μορφή; Η αυθαίρετη και κακή δόμηση της περιοχής ήταν ένα από τα αίτια της τραγωδίας, αλλά οι εισαγγελείς δεν το συμπεριέλαβαν στο κατηγορητήριο. Οι άνθρωποι, ακόμα και με αυτή τη δόμηση, θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αν δεν είχαν γίνει τραγικά λάθη και αν δεν είχε υπάρξει πλήρης, ολική έλλειψη συντονισμού και ανύπαρκτο σχέδιο Πολιτικής Προστασίας.
Αυτό που έχει αποδειχθεί και αποδεικνύεται συνεχώς είναι ότι η κυβέρνηση και οι δημόσιοι λειτουργοί έλεγαν ψέματα από το πρώτο βράδυ και όλο τον υπόλοιπο καιρό, ενώ κάηκαν ζωντανοί 100 άνθρωποι. Δεν υπάρχει τρανότερο παράδειγμα για το πόσο κυνική μπορεί να γίνει η εξουσία, για το πόσο κυνική έγινε η συγκεκριμένη εξουσία. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι πιο βαρύ, κάτι πιο ολέθριο, ίσως μόνο να πεθάνουν ακόμα περισσότεροι άνθρωποι από αβλεψία, ανικανότητα, διαχειριστική ανεπάρκεια, κι ούτε μπορώ να καταλάβω πώς κανείς δεν ανέλαβε την παραμικρή ευθύνη, πώς δεν παραιτήθηκαν κάποιοι, πώς δεν έχασαν τον ύπνο τους, πώς συνέχισαν και συνεχίζουν σαν να μη συνέβη τίποτα.
Όμως δεν πρέπει να ξεχάσουμε και δεν θα ξεχάσουμε...
1. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το απόγευμα της Δευτέρας της 23ης Ιουλίου του 2018, όταν περπατώντας στο κέντρο της Αθήνας, ο ορίζοντας ήταν θολός και η ατμόσφαιρα αποπνικτική, τόσο δυσοίωνα απόκοσμη, που έλεγες κάτι κακό συμβαίνει. Ακόμα, τότε, τίποτα δεν είχε γίνει γνωστό.
2. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το βράδυ της Δευτέρας τη συνεδρίαση του Συντονιστικού Οργάνου της Περιφέρειας Αττικής on camera κατά την οποία γινόταν εικονικά η ενημέρωση του πρωθυπουργού. Δεν θα ξεχάσω ότι ενώ είχαν καεί ζωντανοί 100 άνθρωποι, ή μάλλον κάποιοι συνέχιζαν να πεθαίνουν στη θάλασσα και μέρες μετά στο νοσοκομείο, όλοι αυτοί (Α. Τσίπρας, Ν. Τόσκας, Π. Σκουρλέτης, Π. Πολάκης, Ρ. Δούρου) ενώ ήξεραν, όπως μπορούσε να υποθέσει κάποιος από την πρώτη στιγμή και όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, έκαναν πως κοιτούσαν χάρτες. Έπαιζαν θέατρο live, στην τηλεόραση, ενώ συντελούνταν μια αδιανόητη εθνική τραγωδία.
3. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το πρωί που άνοιξα την τηλεόραση να δω τι είχε συμβεί και στο κανάλι έλεγαν ότι κάηκαν άνθρωποι, αγνώστου αριθμού.
4. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα με τους ανθρώπους στην ακτή της θάλασσας, στα βράχια, μέσα στο νερό, καλυμμένους από το πέπλο του καπνού και της στάχτης, να περιμένουν να σωθούν. Δεν θα ξεχάσω ότι αυτή η εικόνα ήταν πραγματική και όχι βγαλμένη από ταινία του Αγγελόπουλου.
5. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις εικόνες με τα καμένα αυτοκίνητα και τα καμένα σπίτια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι αυτές οι εικόνες ήταν πραγματικές και όχι βγαλμένες από αμερικανική ταινία ολικής καταστροφής.
6. Δεν θα ξεχάσω ποτές τις ξεχωριστές ιστορίες που έβγαιναν εκείνες τις μέρες μία μία, με τους παππούδες που προσπαθούσαν να σώσουν τα εγγόνια τους, με τα αυτοκίνητα που πήγαιναν να φύγουν και τους έκαναν εκτροπή κυκλοφορίας στη Μαραθώνος για να τους στείλουν στην κόλαση στο Μάτι, για τους πατεράδες που έψαχναν τα παιδιά τους, για τους πολλούς ανθρώπους που βρέθηκαν αγκαλιασμένοι και απανθρακωμένοι σε εκείνο το οικόπεδο, για εκείνα τα παιδάκια που τα έψαχναν οι δικοί τους, για εκείνη την οικογένεια που ξεκληρίστηκε σχεδόν ολόκληρη εκτός από τη μητέρα και τόσες ακόμα.
7. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι κύριο μέλημα και βασική αγωνία της κυβέρνησης και των κυβερνητικών μέσων εκείνες τις μέρες είναι να κατηγορούν τους ανθρώπους που κάηκαν ή σώθηκαν, έχοντας χάσει τα πάντα, ότι έφταιγαν επειδή είχαν χτίσει αυθαίρετα στην περιοχή.
8. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πολλές από τις δηλώσεις των υπουργών της κυβέρνησης, όπως του Τόσκα πως υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι υπάρχει εμπρησμός ή του Πολάκη ότι νεκρός είναι κάποιος όταν το έχει διαπιστώσει ο ιατροδικαστής ή του Καμμένου στο BBC ότι οι κάτοικοι στο Μάτι καταπάτησαν τους νόμους, τώρα θα καταλάβουν, ή μόνο πέντε πνίγηκαν στη θάλασσα... και πολλές ακόμα.
9. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την έκτακτη συνέντευξη Τύπου παρωδία που έδωσαν ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, οι αρχηγοί της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Τζανακόπουλος, δύο μέρες μετά, όπου είπαν ότι όλα έγιναν καλά. («Δεν θα έκανα τίποτα διαφορετικό» είχε πει ο αρχηγός της Πυροσβεστικής).
10. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι εκείνες τις μέρες έβγαιναν τα τρολ και έκαναν εκστρατεία υπέρ της αθωότητας της κυβέρνησης, ότι έφταιγαν οι αυθαιρετούχοι.
11. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι κανείς δεν ανέλαβε την ευθύνη για εκείνη την απίστευτη, για εκείνη την αδιανόητη, απερίγραπτη τραγωδία που συνέβη λίγα χιλιόμετρα απόσταση από την πρωτεύουσα της χώρας.
12. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι η Ρένα Δούρου στη φράση της «όταν γίνεται μια στραβή στη βάρδια σου» ακόμα και αν ακολούθησε η φράση «πρέπει να αναλαμβάνεις τις ευθύνες», ονόμασε τον θάνατο 100 ανθρώπων «στραβή στη βάρδια» κάποιου. Δεν ήταν μια απλή ολίσθηση της γλώσσας, oι λέξεις που χρησιμοποίησε είπαν την αλήθεια ερήμην της, έτσι το αντιμετώπισε η ίδια και η κυβέρνηση συνολικά.
13. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πως αυτό το αδιανόητο, αυτό το απερίγραπτο, που δεν το χωράει ανθρώπινος νους, ακόμα και τώρα το αντιμετωπίζουμε σαν ένα γεγονός που απλά συνέβη· όχι σαν κάτι που μετά τα πράγματα δεν μπορούν να συνεχίσουν ίδια, σαν να μην είχε συμβεί. Κι ότι ακόμα και τώρα στα τηλεοπτικά πάνελ οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης το αντιμετωπίζουν με επιχειρήματα του στιλ, «ναι, αλλά οι προηγούμενοι...»
14. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον απέραντο κυνισμό της κυβέρνησης Συριζα-Ανέλ, την επικοινωνιακή διαχείριση μετά την Τραγωδία, τα ψέματα, την αμετροέπεια, την έλλειψη ενσυναίσθησης, την προσβολή της μνήμης των νεκρών και όσων έμειναν πίσω υποχρεωμένοι να συνεχίσουν.
15. ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΚΑΗΚΑΝ ΖΩΝΤΑΝΟΙ 100 ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΑΣ.
* Τη φωτογραφία δημοσίευσε στο Facebook ο Νίκος Καλογερικός
20°
