Ένα σποτ του Γκιουλέκα θυμίζει το καλό, πατριωτικό σινεμά της Επταετίας (video)

Μια από τις πιο επικερδείς εμπορικές δραστηριότητες είναι το εμπόριο της αγάπης για την πατρίδα. Το κόστος για τον έμπορο είναι μηδενικό, καθώς το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι να ξεστομίζει ευτραφή πατριωτικά λόγια, ενώ τα κέρδη μετριούνται με τα ευρώ ενός βουλευτικού μισθού, μιας θητείας στην τοπική αυτοδιοίκηση, αυξημένων τηλεπωλήσεων χειρογράφων του Ιησού ή θεραπειών για την τριχόπτωση κ.ο.κ. Κανείς δεν έχει χάσει πουλώντας πατριωτισμό αφού το κοινό καταλαβαίνει πως ο θεωρητικός πατριωτισμός της έπαρσης της σημαίας είναι απείρως προτιμότερος από τον πρακτικό πατριωτισμό της πληρωμής των φόρων ή της συμμόρφωσης στους κανόνες.  

Το μηδενικό κόστος του εμπορίου της αγάπης για την πατρίδα και η πληθώρα εμπόρων, το τσάμπα των λέξεων και ο ανταγωνισμός, οδηγούν πολλούς πατριδεμπόρους σε ξεκαρδιστικές υπερβολές που κάνουν την πελατοθηρική υποκρισία τους να μοιάζει με μεγάλες στιγμές σουρεαλιστών σατιρικών.

Αυτό συνέβη και με τον συναγωνιστή Γκιουλέκα ο οποίος τουίταρε ένα σποτ στο οποίο διαφημίζει μια μακεδονομαχικού περιεχομένου εκδήλωση με πλάνα από την ταινία του 1973 Παύλος Μελάς. Σύμφωνα μάλιστα με το τρέιλερ, την εκδήλωση επρόκειτο να κοσμήσει με την παρουσία του ο πρωταγωνιστής του κινηματογραφικού έπους, Λάκης Κομνηνός.

Δεν γνωρίζω αν η εκδήλωση, που θα ελάμβανε χώρα χτες το βράδυ κάπου στη Θεσσαλονίκη, έγινε, αν συνοδεύτηκε από προβολή της ταινίας ή αν οι παρευρισκόμενοι ήταν σε θέση να καταλάβουν ότι ο Λάκης ο Κομνηνός είναι ηθοποιός και όχι ο ίδιος ο Παύλος ο Μελάς. Αυτό που σίγουρα γνωρίζω είναι πως είναι κάπως θλιβερό το να καταφεύγει κανείς σε προπαγανδιστικές ταινίες της επταετίας προκειμένου να βρει πελάτες να τους πουλήσει αγάπη για την πατρίδα ενόψει των εκλογών. Κάπως θλιβερό και ταυτοχρόνως εντελώς αστείο. Και μπράβο του.