Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι διανοούμενοι που τον εκπροσωπούν έχουν ένα μοναδικό εργαλείο για να αναλύουν τον κόσμο. Ό,τι εξυπηρετεί την εξουσία τους είναι καλό, ό,τι δεν βολεύει πρέπει να εκτελεστεί, ουγκ. Πιστεύουν ότι οι τράπεζες είναι κακές εκτός κι αν πάρουν οι ίδιοι δάνεια, ότι η τέχνη είναι πουλημένη στους αστούς εκτός κι αν τραγουδάει για τον Τσίπρα η Άντζυ Σαμίου, ότι το μπουρδέλο η Βουλή πρέπει να καεί εκτός κι αν τα έδρανά της γεμίζουν με συντρόφους που λιγδώνουν το αντεράκι τους.
Για τα υπόλοιπα όντα, γι’ αυτούς που το μυαλό μπορεί να ανταποκρίνεται στις βασικές διαδικασίες και πλέον περπατούν όρθιοι χωρίς να τρώνε ωμό δεινόσαυρο, όλα αυτά αποτελούν υπεραπλούστευσεις και παρεξηγήσεις που δεν σχετίζονται με την εξέλιξη του είδους.
Ανάμεσα στις διαχρονικές παρεξηγήσεις που κατατρέχουν τους προνομιούχους της Αριστερής Σκέψης, είναι και ο Διονύσης Σαββόπουλος. Αδυνατούν να αντιληφθούν το έργο του, τους πέφτει βαρύ και μεγάλο, τα λέει δύσκολα. Η περιορισμένη αντιληπτική τους ικανότητα απομονώνει κάνα δυο στιχάκια και, κάνοντας τα συνήθη πασαλείμματα, έχουν την ψευδαίσθηση ότι ο καλλιτέχνης ήταν απλώς το soundtrack που τους συνόδευε όταν έκαναν διάλειμμα από την αφισοκόλληση και σχεδίαζαν τον σοσιαλιστικό κόσμο πάνω από πιάτα που μύριζαν άφιλτρα και λακέρδα.
Ο σύμβουλος του πρωθυπουργού σε θέματα στρατηγικής και χρήσης εναλλακτικών πηγών ενέργειας σ. Νίκος Καρανίκας ήταν παραληρηματικά σαφής όταν κατήγγειλε τον Σαββόπουλο. Ο καλλιτέχνης συμμετείχε σε εκδήλωση που σκοπό δεν είχε να συμπαρασταθεί στις εξαγωγές χρυσού του Μαδούρο προς την Ευρώπη, αλλά να μαζέψει τρόφιμα για τους πεινασμένους που βρίσκονται δίπλα μας! Ιδού τι κατάλαβε ο σ. Καρανίκας: «Όλοι μαζί μπορούμε να δείρουμε τη γυναίκα μας, τα παιδιά μας, να κλέψουμε το κράτος, να υποκλιθούμε σε Ναζιστές… ακούγοντας τον Σαββόπουλο Αμοράλ της κλοπής τραγουδιών... Συγνώμη αν στεναχώρησα την αριστερά των συναισθημάτων και της μνήμης των γλεντιών, θα τους πρότεινα να καταλάβουν ότι είναι αριστεροί σε περίοδο πολέμου και όχι ορτινάτζες της αριστεράς της ρετσίνας και της μνήμης των αγώνων που κάποτε έδωσαν τραγουδώντας Νιόνιο και τώρα έπιασαν στασίδι στα ποστ του fb βρίζοντας και μπλοκάροντας, ευτυχώς όμως υπάρχει και η αριστερά με συνείδηση, μνήμη, ήθος και λαϊκή καταγωγή που συνεχίζει να αγωνίζεται και γι’ αυτό είναι στο πλευρό αυτής της κυβέρνησης διαχωρίζοντας την θέση της από τις γλίτσες του παρελθόντος».
Ο μαρξιστικός όρος «γλίτσα του παρελθόντος» σίγουρα δεν άφηνε τον σ. Πολάκη να κοιμηθεί, αλλά ήρθε η κατάλληλη ευκαιρία για να συναγωνιστεί τον εν όπλοις σύντροφό του. Ερωτηθείς ο Σαββόπουλος για την εικόνα της κυβέρνησης, θυμήθηκε τα πανηγύρια της παιδικής και νεανικής του ηλικίας, με τους παλιάτσους, τη Ζωζώ, τους εγγαστρίμυθους που μιμούνταν τις φωνές παλαιών πρωθυπουργών και τους αρκουδιάρηδες που παράγγελναν στην αρκούδα να συμπεριφερθεί σαν τη Βουγιουκλάκη αλλιώς θα τη βαρούσαν στο κεφάλι, ή θα την έχωναν δυο μέτρα κάτω από τη γη.
Πολλά μπορεί να ανεχτεί ο σ. Παυλής. Ότι κορόιδευε το δημόσιο με διπλά βιβλία, ότι είπε ψέματα για τους νεκρούς στο Μάτι, ότι δεν προλαβαίνει να γράφει ταυτόχρονα στο Facebook και να παραγγέλνει εμβόλια για τη γρίπη, αλλά μην τον πεις αρκουδιάρη, ξυπνάει μέσα του το ζώο, το οποίο άλλωστε έχει μόνιμη αϋπνία.
Ο επαναστατικός λόγος που εκφώνησε στους αντάρτες του διαδικτύου ήταν και πάλι καθηλωτικός (διατηρούμε τον τονισμό και τον τρόπο γραφής του σ.υπουργού): «Διονυση της "συγκεντρωσης που αναβει κι ολα ειν συνειδητα" των φοιτητικων μας χρονων...
Εσυ πρεπει να ξερεις απο αρκουδιτσες μετα τη θητεια σου στις αυλες του Μητσοτακη και του ΠΑΣΟΚ .....το μονο κοινο με τα νιατα σου ειναι το ντεφι
ΥΓ ειχαμε καιρο να σε ακουσουμε ,έβρισες και συ για να βγεις λιγο στην επιφανεια του βαλτου των "φιλοξενων" ΜΜΕ της διαπλοκης ....Ξαναβουτα τωρα...πηρες το πενταλεπτο!!»
Τη βεβαιότητα του σ. Παυλή για τη μετάγγιση δημοσιότητας που προσφέρει στον Σαββόπουλο δεν διαθέτουμε τις επιστημονικές γνώσεις για να την ερμηνεύσουμε. Μπορούμε όμως να του προσφέρουμε και άλλους στίχους του Σαββόπουλου, ώστε η επόμενη ανάρτησή του να μην περιορίζεται στη «συγκέντρωση της ΕΦΕΕ», τότε που όλα ήταν τόσο συνειδητά, γι’ αυτό και οδήγησαν στη συγκυβέρνηση με τον Καμμένο, την Παπακώστα και τον Αντώναρο.
Πολλά ήταν τα ψέματα
που είπαμε ως εδώ
ας πούμε και μια αλήθεια
κι ας πέσει στο γιαλό
Μπορεί κανίβαλος ποτέ να εκπροσωπήσει τάχα
όλους τους φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα;
Με ποιους να πάμε, μη ρωτάτε κι ούτε είναι το θέμα εκεί
χούντα περνάμε, πολεμάτε κι είναι πιο μαυριδερή.
Στον ξευτιλισμό, στην κοροϊδία, μας κρατούν συναυτουργούς
μόνο επτά χρονών κι είναι θηρία... Πώς τελειώνουμε μ’ αυτούς;
Σειλινοί του κράτους
που ξερνάει και να τους,
τσιφτετέλληνες
με γονείς ληστές
των συντρόφων τους θύτες
για αμνηστία αλήτες
τώρα διοικητές.
Η χάρτα αυτού του κράτους κρύβει απάτη
που φτάνει στον γνωστό αγριορωμιό
στο ντάτσουν μιας φυλής που ζει φευγάτη
απ’ ό,τι ελληνικό στον κόσμο αυτό.
Κι έτσι εδώ σε ξαναβρίσκω
Αλέξη, πες μου,
Αλέξη, πες μου, αν με θυμάσαι...
Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη,
τι θα πάει να πει στη δικαιοσύνη
να το δικαστήριο υψώνεται από δω
όχι μοναχά για το στιλπνό σου το φτερό
αλλά και για την προβοσκίδα σου θαρρώ
«Μπλα μπλα δημοκρατία, μπλα μπλα μπλα με εκλέξανε»... Όμως ο χορός έχει πια, δηλαδή, εντελώς, μεταστραφεί υπέρ του Δικαιόπολη και ο Λάμαχος, προκειμένου να εξευτελιστεί εντελώς, αποχωρεί ψωροπερήφανα μ’ ένα ταρατατζούμ...
17°
