Το 2011-2012 η φορολογία στις επιχειρήσεις ήταν 20%. «Χαμηλός» συντελεστής - γιατί θέλω να φτιάξεις θέσεις εργασίας - να μειωθεί η ανεργία - να βρίσκουν δουλειές οι πολίτες - να μειωθούν τα ασφαλιστικά ελλείμματα - να αυξηθούν και τα κρατικά έσοδα. Η φορολογία στα μερίσματα ήταν 25%. Ο κατώτατος μισθός ήταν 763 ευρώ. Η ΝΔ από την αντιπολίτευση των Ζαππείων υποσχόταν ότι η φορολογία θα μειωθεί στο 15% για να αυξηθούν οι θέσεις εργασίας.Ως κυβέρνηση έκανε το ακριβώς αντίθετο, αυξάνοντας την φορολογία των επιχειρήσεων στο 26%, (προκαλώντας την δραματική αύξηση της δηλωμένης ανεργίας στο 26%), και μείωσε την φορολογία στα μερίσματα στο 10%. Και θέσπισε φόρο 26% από το 1ο ευρώ στους ελεύθερους επαγγελματίες, μείωσε τον κατώτατο μισθό στα 586 ευρώ, και θεσμοθέτησε τον «ειδικό μισθό για νέους κάτω των 25 ετών subminimum wage» 511 ευρώ! Η παγκόσμια πρωτοτυπία του υποκατώτατου μισθού. Η εφαρμοσμένη πολιτική πως «Θα μειώσουμε τους φόρους, αυξάνοντάς τους, Vol 1».
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ πήγε την φορολογία στο 29%, και διατήρησε τον κατώτατο και τον υποκατώτατο μισθό για 4 χρόνια, ενώ προεκλογικά σκιζόταν ότι θα τον πάει στα 751 ευρώ από την πρώτη ημέρα, και εξόντωσε τους πολίτες (ακόμα και τους άνεργους) στην υπερφορολόγηση. Η εφαρμοσμένη πολιτική πως «Θα μειώσουμε τους φόρους, αυξάνοντάς τους, Vol 2». Και πως θα μειώσουμε την ανεργία (στα χαρτιά) αυξάνοντας την εκ περιτροπής και κακοπληρωμένη εργασία, και τις ροές του braindrain.
Ο πιο εύκολος τρόπος για να αυξήσεις τις ασφαλιστικές εισφορές και να μειώσεις τις κρατικές δαπάνες που μπαλώνουν τα ελλείμματα του ασφαλιστικού, είναι να αυξήσεις τον κατώτατο μισθό. Το κόστος μεταφέρεται στους ασφαλισμένους και τους εργοδότες και η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι αύξησε τον κατώτατο μισθό. Χωρίς να βάλει ούτε ένα ευρώ! Είναι και ο πλέον ακατάλληλος τρόπος για να μειώσεις την ανεργία. Διάβασε το κατατοπιστικότατο άρθρο της Κατερίνας Παναγοπούλου, εδώ στην Athens Voice, και θα μετρήσεις πως από τα 80 ευρώ της αύξησης της δαπάνης, ο εργαζόμενος παίρνει μόλις τα 33,75 ευρώ και το δημόσιο ταμείο εισπράττει τα 47 ευρώ.
Όλοι όσοι έχουμε εργαστεί κάποια στιγμή με τον κατώτατο μισθό, και όλοι όσοι εργάζονται τώρα με τον κατώτατο μισθό, ξέρουν ότι για να μειωθεί η ανεργία η αύξηση του κατώτατου μισθού πρέπει να συνοδευθεί από αντίστοιχη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ή της φορολογίας των επιχειρήσεων. Εργαζόμενοι και εργοδότες ανεξαρτήτως των όποιων διαφορών τους, είναι μαζί που παράγουν κέρδη (ή ζημιές) που μπαίνουν στην πραγματική οικονομία, μαζί εργάζονται μαζί αγωνιούν μαζί δημιουργούν, μαζί πληρώνουν την κρίση (όπως υπάρχουν πολλοί κακοί απαράδεκτοι επιχειρηματίες αντίστοιχα υπάρχουν κακοί και απαράδεκτοι εργαζόμενοι, με διαφορετικό βάρος επίδρασης των λαθών τους).
Οι κυβερνήσεις ξέρουν μόνο έναν τρόπο να φτιάχνουν θέσεις εργασίας. Το κράτος, το κομματικό κράτος, να διορίζει στο δημόσιο. Προϋποθέτει ότι για κάθε νέα θέση, θα πρέπει τρεις τουλάχιστον φορολογούμενοι να καλύπτουν το κόστος της, κόβοντας επενδύσεις σε θέσεις εργασίας στην πραγματική οικονομία. Στην πραγματικότητα κάθε μη παραγωγική θέση-ρουσφέτι αφισοκολλητή στο δημόσιο αυξάνει την φορολογία και μειώνει τις θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα. Κάπως έτσι ο περιβόητος διαχωρισμός κράτους εκκλησίας κατέληξε να γίνει 10 χιλιάδες νέες θέσεις στο δημόσιο, οι οποίες προϋποθέτουν νέους φόρους να καλύψουν την σχετική δαπάνη. Κυβερνητική πολιτική «ψηφαλάκια win win», και η πίτα των νέων διορισμών ολόκληρη, και οι ιερέας χορτάτος!
Οι μισθοί επί ΣΥΡΙΖΑ μειώθηκαν κατά 18,9% στον ιδιωτικό τομέα τη διετία 2015-17. Με μισθούς έως 800 ευρώ μεικτά απασχολούνται ένας στους δύο εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα. Ενώ κατά 2 δις αυξήθηκε το κόστος μισθοδοσίας του Δημοσίου (2 δις από τους φόρους) την περίοδο 2015-2019, εξαιτίας της αύξησης των προσλήψεων μη μόνιμου προσωπικού «των δικών μας παιδιών».
Και το δούλεμα συνεχίζεται. Η μεταρρυθμιστική ΝΔ του Μητσοτάκη που στην ΔΕΘ δεσμευόταν ότι θα μειώσει την φορολογία επιχειρήσεων στο 20%, είναι η ίδια με αυτή που πριν τρεις μήνες ψήφισε στη Βουλή μαζί με το ΚΙΝΑΛ (μόνο το Ποτάμι δεν ψήφισε) τροπολογία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που ακυρώνει τον νόμο (τον δικό της νόμο!) για την 01/01/2919 μείωση της φορολογίας επιχειρήσεων στο 26% και την πάει στο 28% και ακολούθως την σταδιακή μείωση της στο 26% μέχρι το 2021. Η εφαρμοσμένη πολιτική πως «Θα μειώσουμε τους φόρους, αυξάνοντας τους, vol 3». Έτσι θα φτιάξουν 600.000 νέες θέσεις εργασίας που υποσχέθηκαν; Έτσι θα έχουν ανάπτυξη 4% ανά έτος; Έτσι θα έχουν σταθερούς φορολογικούς συντελεστές να έλθουν επενδύσεις; Ακυρώνοντας νόμους ψηφισμένους από το 2013; Ψηφίζοντας αύξηση φόρων αντί για μείωση; Και στη μέση οι οικονομικοί αναλυτές να τονίζουν τα αρνητικά των πράξεων των μεν, ξεχνώντας βολικά τα αρνητικά των πράξεων των δε, και τούμπαλιν, και η χώρα να παραμένει στην κρίση και στην ακινησία, και να παραμυθιαζόμαστε ότι όλα θα αλλάξουν χωρίς να αλλάζει τίποτα.
Κάπως έτσι οι 2 τελευταίες κυβερνήσεις πέτυχαν τον στόχο τους για flat tax. Αντί για σταθερό flat tax 15% που απαιτεί μια αδύναμη οικονομία σαν την ελληνική, κολλήσαμε στο flat tax 26%. Οι άνεργοι τον Ιανουάριο του 2015 ήταν 1.220.828, οι άνεργοι τον Δεκέμβριο του 2018 ήταν 1.116.816. Καμία οικονομία δεν μπορεί να χτίσει νέες θέσεις εργασίας με τέτοια υπερφορολόγηση.
4°
