Ήταν και οι δύο συνομιλητές εξαιρετικά προσεκτικοί. Ο ένας είχε κατά νου τις επερχόμενες εθνικές εκλογές. Ο άλλος είχε στο μυαλό του την εμπλοκή της χώρας του στον «βάλτο της Μεσοποταμίας», όπως τον αποκαλούν οι στρατηγοί του.
Και οι δύο για διαφορετικούς λόγους, ιδιοτελείς βεβαίως, επέλεξαν την οδό της «θετικής ατζέντας» και όχι της επιθετικής ρητορικής. Το τελευταίο επεισόδιο στον ουρανό του Αιγαίου με το τουρκικό F16 να κινδυνεύει με πτώση λόγω κρατήματος του κινητήρα του και τα δύο Επιτελεία να αγωνιούν μήπως ο τούρκος πιλότος αναγκαστεί να ενεργοποιήσει εγκατάλειψη του αεροσκάφους του, λειτούργησε καταλυτικά. Τα ελληνικά μαχητικά συνόδευσαν όπως προβλέπει ο κώδικας ιπποτισμού το τουρκικό μαχητικό έως ότου ευθυγραμμιστεί ασφαλώς με τον κοντινότερο διάδρομο προσγείωσης στην Τουρκία. Ευτυχώς δεν υπήρξε περαιτέρω κλιμάκωση με ενεργοποίηση επιχείρησης έρευνας και διάσωσης. Τα επιτελεία ένθεν κακείθεν είχαν παγώσει αναλογιζόμενα τις επιπτώσεις.
Οι Τσίπρας και Ερντογάν μετά την ψυχρολουσία της επίσκεψης του προέδρου της Τουρκίας στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2017 επανασυνδέθηκαν με την πραγματικότητα. Πολλά άλλαξαν από τότε. Η Άγκυρα εισέβαλε στο Αφρίν, αγόρασε S400 από τη Ρωσία, είναι έτοιμη να εισβάλει στο Μανμπίζ, οι ΗΠΑ αποσύρονται από τη Συρία, το Ιράν σήκωσε κεφάλι, η Αθήνα και η Λευκωσία καταλήγουν σε στρατηγική συμφωνία με την Ουάσιγκτον, τα γιγαντιαία γεωτρύπανα των πετρελαϊκών κολοσσών τρυπούν το βυθό της Ανατολικής Μεσογείου.
Φαίνεται πως και οι δύο συνομιλητές θεωρούν πως φθάνει η ώρα της Οικονομίας ή πιο απλά του τελικού παζαριού. Η περίοδος αυτή θα κρατήσει επί μακρόν αλλά οι βάσεις των deals θα τεθούν τώρα.
Τα αποτελέσματα της συνάντησης της Άγκυρας δεν είναι ούτε απτά ούτε και ευκολοδιάκριτα. Επί της ουσίας συναποφασίστηκε ο σχεδιασμός ενός «Οδικού Χάρτη». Αυτό το «γράφημα» περιλαμβάνει ετερόκλητα στοιχεία. Κοινός παρανομαστής ωστόσο είναι η «διαχείριση της έντασης».
Τα στοιχεία που καθορίζουν αυτό πλαίσιο διαχείρισης είναι τα εξής:
Ενεργοποίηση των στρατηγών ένθεν και ένθεν του Αιγαίου, δηλαδή των δύο υπουργών Άμυνας, Αποστολάκη και Ακάρ, οι οποίοι καλούνται να εξειδικεύσουν μέτρα εκτόνωσης στο Αρχιπέλαγος τόσο στη θάλασσα όσο και στον αέρα.
Ενεργοποίηση του διαλόγου σε επίπεδο Γενικών Γραμματέων των ΥΠΕΞ, που είναι κλινικά νεκρός εδώ και χρόνια και επί της ουσίας από την περίοδο Κώστα Σημίτη. Η περίοδος Πέτρου Μολυβιάτη στο ελληνικό ΥΠΕΞ ήταν η επιτομή του δόγματος «Πολιτική είναι να μην κάνεις απολύτως τίποτε».
Διαμόρφωση συνθηκών που θα διασφαλίσουν ενδεχομένως την ενεργοποίηση ενός MORATORIUM μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα.
Εφαρμογή Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) σε χαμηλής πολιτικής ζητήματα όπως ακτοπλοϊκή σύνδεση Θεσσαλονίκης - Σμύρνης, μελέτη κατασκευής και δεύτερης γέφυρας στους Κήπους επί του Έβρου, επιτάχυνση επιχειρηματικών συναλλαγών και projects.
Ανταλλαγή παραχωρήσεων σε θρησκευτικό επίπεδο. Η Ελλάδα θα υιοθετήσει την εκλογή Μουφτήδων στη Θράκη μέσω εκλογής από Σώμα Εκλεκτόρων της Μουσουλμανικής Μειονότητας και η Τουρκία θα επιτρέψει τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Θράκης. Η «ανταλλαγή» αυτή έχει ωριμάσει.
Συζήτηση επί του Κυπριακού σε βάση «Πολιτικής Ισότητας», που σημαίνει δύο ξεκάθαρα κυρίαρχα κράτη με τοπικού χαρακτήρα και περιορισμένη διοικητικά σύνδεση με παράλληλη ακύρωση του καθεστώτος εγγυήσεων σε συγκεκριμένα και μεσοπρόθεσμα χρονικά όρια. Η συζήτηση έχει αρχίσει στην Κύπρο και μεταφέρεται τις επόμενες εβδομάδες σε Αθήνα. Άγκυρα και Λονδίνο.
Προτεραιότητα σε θέματα ασφαλείας που προέρχονται από το Μεταναστευτικό – Προσφυγικό, αλλά και από τα κυκλώματα φυγάδευσης τούρκων πολιτών που κατηγορούνται ως Γκιουλενιστές ή μέλη του PKK και των συγγενικών οργανώσεων του στην Τουρκία. Συρία και Ιράκ. Ο Αλέξης Τσίπρας, όπως διαφάνηκε από τις δημόσιες δηλώσεις του στην Άγκυρα, αποδέχτηκε χωρίς να το ομολογήσει το τουρκικό αίτημα. Το ζήτημα δεν αφορά τους «8» ούτε και όσους μέχρι στιγμής έχουν διαφύγει στην Ελλάδα και για τους οποίους υφίστανται δικαστικές αποφάσεις. Η συνεργασία μεταξύ των Υπηρεσιών Ασφαλείας Ελλάδας - Τουρκίας θα ισχύσει την επερχόμενη περίοδο. Αυτός ο τομέας θεωρείται ως εξαιρετικά σημαντικός για την Τουρκία και «κλειδί» για τη διαμόρφωση θετικού κλίματος στις διμερείς σχέσεις.
Η Ελλάδα συμφωνεί στην επέκταση του αγωγού φυσικού αερίου «Turk Stream» από την Ελλάδα, αν και εφόσον Τουρκία και Ρωσία καταλήξουν σε συμφωνίες με τους δυτικούς πελάτες τους στην Ευρώπη.
Εκ των ανωτέρω συμπεραίνεται πως ο προσδιορισμός των ΑΟΖ αλλά και των εκατέρωθεν υφαλοκρηπίδων στο Αιγαίο «αφήνεται» ως εκκρεμότητα για το μέλλον.
Χωρίς λοιπόν απτά αποτελέσματα αλλά με διαμόρφωση ενός κλίματος οικοδόμησης μέτρων διαχείρισης της έντασης, οι Τσίπρας και Ερντογάν επιλέγουν μία μέση οδό. Την είχαν επιλέξει και οι Σημίτης - Ντεμιρέλ στο παρελθόν με τη συνάντηση της Μαδρίτης. Λίγο αργότερα, με τον «Οδικό Χάρτη» του Ελσίνκι τον οποίον ενταφίασε η πολιτική Πέτρου Μολυβιάτη επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή. Τώρα και υπό δυσμενέστερες συνθήκες Αθήνα και Άγκυρα βρίσκονται και πάλι στην αρχή ενός κύκλου.
11°
