Παρακολούθησα τη Δευτέρα τον βράδυ την εκπομπή του Νίκου του Χατζηκνικολάου με καλεσμένο τον Αλέξη τον Τσίπρα και δεν μπορώ να μην πω πως η παρακολούθηση αυτή με γέμισε χαρά. Πρώτον, γιατί κατάφερα –χρησιμοποιώντας διάφορες βουδιστικές τεχνικές αυτοσυγκέντρωσης– να την παρακολουθήσω ολόκληρη και, δεύτερον, γιατί πλέον δεν έχω ούτε μια αμφιβολία, παρά μόνο μια ακλόνητη βεβαιότητα, πως ο Αλέξης ο Τσίπρας είναι έτοιμος να κυβερνήσει. Οι πυλώνες που στηρίζουν τη βεβαιότητά μου αυτή είναι 7. Οι 6 πρώτοι, τους οποίους έγραψα απλώς και μόνο για να μεγαλώσει το κείμενο, στην πραγματικότητα περισσεύουν, καθώς ο έβδομος τους εμπεριέχει και είναι από μόνος του αρκετός για να αποδείξει και στον πιο δύσπιστο πως η Ελλάδα έχει πρωθυπουργό εν αναμονή.
1. Ο Αλέξης ο Τσίπρας είναι νέος. Και μάλιστα εκεί που πραγματικά μετράει: στην ταυτότητα. Μπορεί η γλώσσα του να είναι πιο ξύλινη και από το πόδι γερο-πειρατή, μπορεί να του αρέσει να μιλά με παροιμίες για βρεγμένους που δεν φοβούνται τη βροχή, για καθαρούς ουρανούς που δεν φοβούνται τις αστραπές, για λύκους που χαίρονται στην αναμπουμπούλα και για αυτό για το οποίο δεν μιλούν στα σπίτια των κρεμασμένων, μπορεί να είναι ο μοναδικός άνθρωπος κάτω των 40 που δεν ζει σε κάποιο απομονωμένο ορεινό χωριό ή σε κάποια σπηλιά και δεν έχει ιδέα τι είναι το Μάτριξ, αλλά η ταυτότητά του γράφει «Ημερομηνία Γέννησης 1974» και αυτό είναι που μετράει.
Η ομολογημένη άγνοιά του για αυτή την εικόνα χάρισε στον 39χρονο Αλέξη Τσίπρα το βραβείο
«Ερημίτης της Εικοσαετίας»
2. Ο Αλέξης ο Τσίπρας έχει φρέσκες ιδέες. Ως βασικό παράδειγμα της πολιτικής που θέλει να ακολουθήσει αναφέρει διαρκώς την πολιτική του Φρανκλίνου του Ρούσβελτ μετά το κραχ του ’29. Κάποιοι ανόητοι μπορεί να ισχυριστούν πως μια πολιτική εκατό ετών που πέτυχε σε έναν κόσμο που δεν έχει καμία σχέση με το σημερινό είναι κάπως παρωχημένη, αλλά αυτοί δεν καταλαβαίνουν πως δεν υπάρχει τίποτα πιο μοντέρνο από το βίντατζ. Επιπροσθέτως, αν σκεφτούμε πως η ανθρώπινη ιστορία είναι πολλών χιλιάδων ετών, θα καταλάβουμε πως τα σχεδόν εκατό χρόνια που έχουν περάσει κάνουν το κραχ του 1929 να μοιάζει –σε ιστορικό χρόνο– σα να έγινε αργά χτες το βράδυ.
3. Ο Αλέξης ο Τσίπρας είναι αντισυμβατικός. Εδώ δεν χρειάζεται να πω πολλά. Τα πράγματα μιλούν από μόνα τους. Ο Αλέξης ο Τσίπρας όχι μόνο τολμά να μη φορά γραβάτα στη Βουλή, αλλά με ξεχωριστή γενναιότητα διαβεβαίωσε πως δεν θα φορέσει ούτε όταν ως πρωθυπουργός παρευρεθεί στην πρώτη του σύνοδο κορυφής καθώς, όπως είπε, αυτό θα ήταν ένα σημαδι συμβιβασμού. Αντιλαμβάνεστε πως οι υπόλοιποι ηγέτες στη θέα και μόνο ενός ανθρώπου που δεν φορά γραβάτα θα τα χάσουν, θα νομίζουν πως αναστήθηκε από τον τάφο του ο Τσε ο Γκεβάρα, θα κατουρηθούν επάνω τους και θα υποχωρήσουν σε όλες του τις απαιτήσεις.
«Χριστέ μου... αν όντως δεν φορέσει γραβάτα πώς θα τον αντιμετωπίσουμε;»
4. Ο Αλέξης ο Τσίπρας είναι κουλ. Όταν, με ζηλευτό θάρρος, απείλησε πως θα φορολογήσει τους Έλληνες εφοπλιστές, του έγινε η παρατήρηση πως σε μια τέτοια περίπτωση οι εφοπλιστές μπορεί να αλλάξουν σημαία στα πλοία τους. Τότε εκείνος, με μια άνεση που όμοιά της έχουμε να δούμε ή να ακούσουμε από τότε που ο Πέτρος ο Κωστόπουλος δεν είχε προγούλι και ήταν ΠΑΣΟΚ, απάντησε: «ε, εντάξει».
5. Ο Αλέξης ο Τσίπρας είναι σπουδαίος μίμος. Η γκάμα του βέβαια περιορίζεται στην οικογένεια Παπανδρέου, αλλά αν σκεφτούμε τι σημαίνει αυτή η οικογένεια για τη σύγχρονη Ελλάδα αυτό δεν είναι καθόλου λίγο. Όπως διαπίστωσαν όσοι παρακολούθησαν το καλοκαιρινό του λάιβ στο Σύνταγμα μπορεί να μιμηθεί με αψεγάδιαστη πιστότητα τον Ανδρέα τον Παπανδρέου όχι μόνο στο λεξιλόγιο, αλλά και στην εκφορά του λόγου. Χάρη σε δυο τρεις ανένδοτους που έχει κηρύξει, απέδειξε πως μπορεί να μιμηθεί και τον Γεώργιο τον Παπανδρέου τον σίνιορ και χάρη στην επιμονή του πως τα λεφτά υπάρχουν και θα βρεθούν με την πάταξη της φοροδιαφυγής και την αύξηση των φόρων στα μεγάλα εισοδήματα, αποδεικνύει πως μπορεί να μιμηθεί και τον Γεώργιο τον Παπανδρέου τον τζούνιορ. Η τελευταία είναι μια μίμηση την οποία θα τελειοποιήσει σε περίπτωση που κερδίσει τις εκλογές, καθώς οι πληροφορίες μου λένε πως στο μπαλκόνι της νίκης θα εμφανιστεί με ξυρισμένο το πάνω μέρος του κεφαλιού και μουστάκι.
Οι δυο αυτές εικόνες είναι ίδιες εκτός από 5 μικρές λεπτομέριες. Μπορείτε να τις εντοπίσετε;
6. Ο Αλέξης ο Τσίπρας δεν ξέρει ξένες γλώσσες. Αυτό κάποιοι μπορεί να το θεωρήσουν μειονέκτημα, ενώ στην πραγματικότητα είναι πλεονέκτημα: γνωρίζοντας πως οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί ήξεραν όλοι κάποια ξένη γλώσσα σχετικά καλά (ο Σημίτης Γερμανικά, ο ΓΑΠ ελληνικά, ο Καραμανλής αρνίσια λαδορίγανη), προσφέρει στο κοινό κάτι εντελώς καινούργιο: Τον ηγέτη που δεν μπορεί να διαβάσει ξένο βιβλίο, εφημερίδα ή περιοδικό χωρίς το Google Translate. Ο μόνος που μπορεί να τον ανταγωνιστεί σε αυτή την πρωτοποριακή ιδέα είναι ο Ευάγγελος ο Βενιζέλος, του οποίου τα αγγλικά κάνουν τον Αλέξη να μοιάζει γέννημα-θρέμμα του Mayfair.
+1. Ο Αλέξης ο Τσίπρας είναι ΠΑΣΟΚ. Και μάλιστα όχι ένα οποιοδήποτε ΠΑΣΟΚ, αλλά το ΠΑΣΟΚ που όλοι αγαπήσαμε και νοσταλγούμε. Το παλιό ΠΑΣΟΚ του Αντρέα, της Αυριανής, των βάσεων του θανάτου και της Ελλάδας που ανήκε στους Έλληνες. Το ΠΑΣΟΚ που, δεκαετίες τώρα, μιλάει κατευθείαν στην ψυχή του αγνού ψηφοφόρου και είναι, κρυφός ή φανερός, οδηγός όλων των πρωθυπουργών μετά τον Ανδρέα τον Παπανδρέου. Το ΠΑΣΟΚ που ξέρει καλά πως πάνω και πρώτα από όλα είναι η, πάση θυσία, κατάκτηση και διατήρηση της εξουσίας και μπράβο του!
15°
