Ο Τράγκας και ο τράγος του

Ο Γιώργος Τράγκας μισοκλείνει, ηδονικά σχεδόν, τα μάτια του και κουνάει ελαφρά το σοφό κεφάλι του πέρα δώθε. Έπειτα προσθέτει μέταλλο στη φωνή του και δίχως να φεισθεί λογικών αλμάτων, εξηγεί καθαρά και ξάστερα τη θέση του. Κατά τη γνώμη του, η Χρυσή Αυγή βάλλεται για δύο λόγους: Α) επειδή είναι εναντίον του μνημονίου και Β) επειδή το θέλησαν οι Εβραίοι.

Όχι. Ο Γιώργος Τράγκας δεν έχει κάτι εναντίον των Εβραίων. Άλλωστε, όπως λέει, αποδέχεται πλήρως το Ολοκαύτωμα. Παράλληλα όμως (εδώ ο παρουσιαστής αφήνει έναν ανεπαίσθητο λυγμό) ζητά από τους Εβραίους να αποδεχτούν κι εκείνοι το δικαίωμά του να έχει στην ταυτότητά του την ένδειξη Χριστιανός Ορθόδοξος «η οποία αφαιρέθηκε έπειτα από απαίτηση της εβραϊκής κοινότητας, όπως μου εκμυστηρεύτηκε ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος! Μικρό διάλειμμα για διαφημίσεις και επιστρέφουμε».

Όσο διαρκούν οι διαφημίσεις, ας χαζέψουμε λίγο στο ίντερνετ. Τι βλέπουμε εδώ; Ένα άρθρο που κατηγορεί τον Ηλία Μόσιαλο ότι είναι Εβραίος. Να κι άλλο ένα άρθρο. Τώρα Εβραίος είναι ο Αντώνης Μανιτάκης. Ένας σχολιαστής εξηγεί πρώτον ότι ο Μανιτάκης δεν είναι Εβραίος και δεύτερον ότι ακόμα και αν ήταν, αυτό δεν θα συνιστούσε έγκλημα. «Σύμφωνοι», γράφει κάποιος από κάτω. «Αυτό όμως δεν αναιρεί το ότι οι Εβραίοι έχουν κάνει τα μύρια όσα στην Ελλάδα και στον ελληνικό λαό».

Δεν χρειάζεται να σπάμε το κεφάλι μας για να βρούμε τι κακό έχουν κάνει οι Εβραίοι στον ελληνικό λαό. Καλύτερα ας ρίξουμε μια ματιά στην τηλεόραση. Έχει ακόμα διαφημίσεις. Κάτι που σημαίνει ότι η καινούργια εκπομπή του κ. Τράγκα στο κανάλι Ε έχει επιτυχία! Τι καλά! Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε υπάρχουν άνθρωποι δίχως παρωπίδες. Επαγγελματίες που δεν τους πειράζει να διαφημίζονται σε μια εκπομπή που μοιάζει με γραφείο τύπου της Χρυσής Αυγής!

Οπότε προλαβαίνουμε να κάνουμε μερικά ακόμη άλλα φλας μπακ. Να θυμηθούμε τον κ. Βενιζέλο να μιλά για τους Εβραίους της λίστας Λανγκάρντ. Τον κ. Καρατζαφέρη να δηλώνει ότι «ο Εβραίος μυρίζει αίμα». Τον κ. Κ. Πλεύρη να λέει ενώπιον του δικαστηρίου «άνθρωπος και Εβραίος είναι έννοιες αντιφατικές» και οι δικαστές να χαρακτηρίζουν το βιβλίο του ως επιστημονικό πόνημα. Να θυμηθούμε ακόμη τον κ. Άδωνη Γεωργιάδη –ναι, τον σημερινό υπουργό- να διαφημίζει από την εκπομπή του το προαναφερθέν επιστημονικό πόνημα, δηλώνοντας ότι είναι το αγαπημένο του. Αλλά και τον Μίκη Θεοδωράκη να λέει ότι οι «Εβραίοι βρίσκονται στην ρίζα του κακού» πριν ανασκευάσει, με μάλλον διάτρητα επιχειρήματα, τη δήλωσή του.

Δυστυχώς δεν προλαβαίνουμε να πάμε ακόμα πιο πίσω. Να φτάσουμε, ας πούμε, στη μεταπολεμική Θεσσαλονίκη και να θυμηθούμε τις εκποιήσεις των περιουσιών όσων δεν επέστρεψαν από το ταξίδι τους στο Άουσβιτς. Να κάνουμε άλλο ένα βήμα και να δούμε τους Έλληνες Εβραίους να μπαίνουν στα τρένα και να φεύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση. Να πάμε κι άλλο πίσω και να θυμηθούμε τα αθώα πετροβολήματα των εβραϊκών γειτονιών κάθε Μεγάλη Παρασκευή, τη δράση της οργάνωσης 3Ε, το πογκρόμ της Κέρκυρας του 1891 ή τα –απείρως μαζικότερα– πογκρόμ στην Ευρώπη.

Προλαβαίνουμε, όμως, να ρίξουμε μια βιαστική ματιά σε μια εγκυκλοπαίδεια.

«Σε όλες τις πρωτόγονες κοινωνίες υπήρχε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο η τελετουργία του αποδιοπομπαίου τράγου. Η κοινότητα διάλεγε έναν βολικό “άλλο” πάνω στον οποίο εναπόθετε όλες τις φοβικές της φαντασιώσεις. Εξοντώνοντάς τον, πίστευαν ότι απαλλάσσονταν από το άγχος για την δική τους ύπαρξη».

Και σε ένα ακόμη βιβλίο. 

«Σε συνθήκες βαθιάς ανασφάλειας, ανέχειας, καταπίεσης, συμβολικής ή πραγματικής βίας, αντί ο εσωτερικός “άλλος” να αποτελεί πηγή παραμυθίας, προσλαμβάνεται ως απειλητικός και δαιμονοποιείται. Σταδιακά, χτίζεται μια δηλητηριώδης αίσθηση της ετερότητας και εγκαθίσταται μια εσωτερική ερημία. Το υποκείμενο βυθίζεται στο μίσος για τον “άλλον” , στο μίσος για τη διαφορά, στο μίσος για τον κόσμο όλο, στη βία».

Ευτυχώς εμείς εδώ δεν έχουμε τέτοια.

Όμως, φτάνουν τα λόγια. Αρχίζει ο Τράγκας!