Καταρχάς, και προφανέστατα, οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες. Ήδη ο πριντσιπφύρερ (τρομάρα του) Νίκος Μιχαλολιάκος, ο υπαρχηγός Χρήστος Παππάς, το πρωτοκλασάτο στέλεχος Γιάννης Λαγός και δυο-τρεις άλλοι είναι πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Σύντομα θα γνωρίζουμε τι θα απογίνει και η TV-star της οργάνωσης Θέμις Σκορδέλη.
Μέχρι εδώ καλά. Παραδόξως όμως, τα τελευταία γεγονότα έχουν προξενήσει άγριες αϋπνίες και σε πολλούς άλλους. Ας τους δούμε.
Έχουν χάσει τον ύπνο τους, λοιπόν: Όλοι όσοι στελεχώνουν την ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας. Όλοι εκείνοι που έβλεπαν στα πρόσωπα του Κασιδιάρη και του Παναγιώταρου άτομα με τα οποία θα μπορούσαν στο μέλλον να συγκυβερνήσουν, φέρνοντας την Ελλάδα δεξιότερα ακόμα και της επταετίας 1967-74.
Έχουν χάσει τον ύπνο τους: Μια χούφτα νεοφιλελεύθεροι (για τους φίλους) ή ακροδεξιοί του σαλονιού (για τους εχθρούς και για μένα) που θεωρούσαν την Χ.Α. ανάχωμα στην κομμουνιστική απειλή που αντιπροσωπεύει (στα βαθιά ταραγμένα και αντικομμουνιστικά) τους μυαλά ο Αλέξης Τσίπρας και ψάχνουν ακόμα και τώρα παραθυράκια επί παραθυρακίων για να μας πείσουν πως οι συλλήψεις των νεοναζί αποτελούν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Έχουν χάσει τον ύπνο τους: Οι ψαγμένοι «αντισυστημικοί» συνωμοσιολόγοι κονδυλοφόροι. Αυτοί που επέμεναν μέχρι τέλους πως η Χρυσή Αυγή αποτελεί κομμάτι του «Συστήματος», που έφτασαν σε σημείο να ισχυριστούν πως η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν κρατική προβοκάτσια για να ξεχαστούν οι λαϊκοί αγώνες. Χωρίς την Χ.Α. πώς θα δικαιολογούν τον μισθό τους;
Έχουν χάσει τον ύπνο τους: Ένα μάτσο ψευτοαριστεροί ψευτοεπαναστάτες που χρειάζονταν τη Χρυσή Αυγή για να ικανοποιούν τις ονειρώξεις τους για ένα μεγαλειώδη εμφύλιο πόλεμο ο οποίος θα τελείωνε με θρίαμβο των «κόκκινων». Μετά την εξαφάνιση του αντίπαλου δέους (όπως οι ίδιοι θεωρούσαν τη Χ.Α.) είναι αναγκασμένοι να επιστρέψουν στη μίζερη και μικροαστική καθημερινότητά τους.
Όχι, ο –συμπαθής κατά τα άλλα– πάλαι ποτέ υπουργός Δικαιοσύνης Αντώνης Ρουπακιώτης μάλλον δεν έχει χάσει τον ύπνο του. Θα ’πρεπε, όμως. Γιατί με τη δήλωσή του πως πίσω από την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής κρύβονται (μεταξύ πολλών άλλων) «Αμερικανοεβραϊκοί κύκλοι» έδωσε μια βαρβάτη σανίδα σωτηρίας στο «νεοναζιστικό μόρφωμα» (σύμφωνα με τη, μάλλον σαχλή, μοδάτη έκφραση). Δεν έχει σημασία αν η φράση αυτή αποτελούσε απλώς μια αποστροφή του λόγου του και μια λεπτομέρεια σε μια μακροσκελή συνέντευξη. Τη στιγμή αυτή και ένα λάθος κόμμα από οποιονδήποτε εκπρόσωπο του «δημοκρατικού τόξου» μπορεί και θα αξιοποιηθεί τα μέγιστα από τους νεοναζί, πόσο μάλλον όταν μιλάς για «Εβραίους» σε έναν κατεξοχήν αντισημιτικό λαό όπως είναι ο ελληνικός. Φοβάμαι δε πως ο κύριος Ρουπακιώτης επέλεξε τη συγκεκριμένη στιγμή για να υποδείξει στον κόσμο πόσο τεράστιο κόμμα είναι η ΔΗΜΑΡ και πόσο σούπερ γουάου υπουργός υπήρξε ο ίδιος. Κρίμα…
Τέλος, το γεγονός ότι από το πουθενά η Χ.Α. βρήκε τόσους ακούσιους (;) υποστηρικτές ενισχύει ένα φόβο μου: Πως αν ο Ηλίας Κασιδιάρης κατόρθωνε να περάσει στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών της Αθήνας θα συγκέντρωνε καλές πιθανότητες να σηκώσει την κούπα, όποιον και αν είχε απέναντί του. Λέω «κατόρθωνε», «συγκέντρωνε», θεωρώντας πως αναφέρομαι σε κάτι που θα μπορούσε να έχει συμβεί και ματαιώθηκε. Κακώς, ίσως, γιατί με όλα αυτά που λένε μερικοί μερικοί ο κίνδυνος να αναστηθεί το θηρίο παραμένει ορατός…
20°
