- ΑΡΧΙΚΗ
-
ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ
-
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-
LIFE
-
LOOK
-
YOUR VOICE
-
επιστροφη
- ΣΕ ΕΙΔΑ
- ΜΙΛΑ ΜΟΥ ΒΡΟΜΙΚΑ
- ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΣΑΣ
-
-
VIRAL
-
επιστροφη
- QUIZ
- POLLS
- YOLO
- TRENDING NOW
-
-
ΖΩΔΙΑ
-
επιστροφη
- ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ
- ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ
- ΓΛΩΣΣΑΡΙ
-
- PODCAST
- 102.5 FM RADIO
- CITY GUIDE
- ENGLISH GUIDE
Ο Στέλιος Κούλογλου δημοσίευσε στο tvxs.gr στις 2 Οκτωβρίου άρθρο (Το ακροδεξιό αίμα, νερό δεν γίνεται. Και απειλεί να πνίξει τη χώρα) όπου αναφέρεται σε δικό μου άρθρο στην Athens Voice. Μου κάνει την τιμή να το παραθέτει ως παράδειγμα «θλιβερής δημοσιογραφίας πρώην αριστερών». Δικαίωμα του – όμως στοιχειώδης αρθρογραφική και ιντερνετική δεοντολογία επιβάλλει να υπάρχει λινκ στα άρθρα που ασκεί κανείς κριτική. Ο Στέλιος Κούλογλου δεν το έκανε, το κάνω εγώ για να κρίνουν οι αναγνώστες τους ισχυρισμούς του και να ενημερωθούν από πρώτο χέρι για τις απόψεις μου: Η δεύτερη ήττα της δημοκρατίας.
Το άρθρο μου αποτελεί δείγμα «θλιβερής δημοσιογραφίας πρώην αριστερών» διότι είμαι μεταξύ των αθλίων που «υποστηρίζουν τις πολιτικές λιτότητας και φοβήθηκαν φαίνεται ότι η εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής θα αφαιρούσε τον φόβο ως παράγοντα καταστολής και αδρανοποίησης των πολιτών». Και τούτο διότι, κατά τον διευθυντή του tvxs, στο άρθρο μου «αναρωτιόμουν μήπως παραβιάζονται οι αρχές του ‘κράτους δικαίου’ από τη σύλληψη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής».
Αφήνω στους αναγνώστες να κρίνουν την ποιότητα της σκέψης ότι καποιοι γράφουν άρθρα επειδή φοβούνται μήπως οι πολίτες πάψουν να φοβούνται και γίνουν δραστήριοι αντιμνημονιακοί. Το χειρότερο είναι ότι ο Στέλιος Κούλογλου ψεύδεται, δεν διατύπωσα καμιά ένσταση περί «κράτους δικαίου» για τις συλλήψεις. Στο κείμενό μου γράφω ακριβώς το αντίθετο: «οι συλλήψεις του Σαββάτου έγιναν για να προστατευθεί η δημοκρατία –καλώς έγιναν, ‘η ΧΑ εισέπραξε την απάντηση από το κράτος δικαίου’, όπως δήλωσε ο Νίκος Δένδιας». Και στο τέλος του κειμένου αναφέρω ξανά «Η παραπομπή σε δίκη της ηγεσίας της ΧΑ αποδεικνύει μεν τη λειτουργία του κράτους δικαίου (μένει όμως να επιβεβαιωθεί και στη δίκη) αλλά αποκαλύπτει ταυτόχρονα την αδυναμία του πολιτικού συστήματος να αντιμετωπίσει τα άκρα με πολιτικούς όρους».
Γιατί το πρόβλημα είναι η πολιτική αντιμετώπιση της ΧΑ, δικαστήρια και φυλακές δεν θα μας απαλλάξουν από τους νεοναζί, αυτή ήταν η ουσία του άρθρου μου. Και αυτό δήλωνε ο τίτλος του: όταν τα κόμματα περιμένουν από τη δικαιοσύνη «να βγάλει το φίδι από την τρύπα», η δημοκρατία (και όχι η νομιμότητα) έχει ηττηθεί για δεύτερη φορά – η πρώτη ήταν όταν η ΧΑ μπήκε στη Βουλή.
Ο Στέλιος Κούλογλου για να στηρίξει την άποψή του ότι είμαι εναντίον της δικαστικής διαδικασίας που ξεκίνησε κάνει την εξής απρέπεια: Δημοσιεύει απόσπασμα παραλείποντας τη φράση με την οποία αρχίζει, δηλαδή το ερώτημα «Καθυστέρησε το κράτος;». Έτσι, η πολιτική κριτική που ασκώ σε αυτούς που υποστηρίζουν ότι η δίωξη καθυστέρησε, έπρεπε να γίνει νωρίτερα (καίτοι δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία για να στηρίξουν την κατηγορία της «εγκληματικής οργάνωσης»), εμφανίζεται ως νομική επιφύλαξη απέναντι σε όσα έγιναν την περασμένη εβδομάδα. Έτσι, το επιχείρημά μου ότι καλώς δεν συνελήφθη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όταν σκοτώθηκε ο Νίκος Τεμπονέρας, εμφανίζεται ως επιχείρημα υπέρ του Νίκου Μιχαλολιάκου!
Και αφού παραθέτει το απόσπασμα κουτσουρεύοντας το και διαστρέφοντας το, ο Κούλογλου αναφωνεί: «Και όμως! γίνεται να βρίσκεται κανείς πιο δεξιά και από τον Σαμαρά». Το θαυμαστικό και τα έντονα γράμματα, είναι του κειμένου του Στέλιου Κούλογλου, και προφανώς θέλουν να τονίσουν το συμπέρασμά του: ο μνημονιακός πρώην αριστερός Ψυχογιός θέλει να είναι τρομοκρατημένος ο κόσμος επειδή κατάντησε πιο δεξιός και από τον Σαμαρα!
Δικαίωμα του να πιστεύει ό,τι θέλει για μένα. Αλλά δεν έχει το δικαίωμα να προσπαθεί να μεταδώσει και σε άλλους τα πιστεύω του μεταχειριζόμενος ψεύδη, ώστε να με εντάξει στον χώρο της Ακροδεξιάς. Η άποψή μου για τον Αντώνη Σαμαρά είναι διατυπωμένη σε εκατοντάδες κείμενα δεκαετιών, από τότε που άρχισε η θλιβερή ιστορία με το «Όνομα». Ο Κούλογλου δεν έχει υποχρέωση να τα γνωρίζει αλλά ακόμα και σε αυτό το κείμενο αναφέρω ότι είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν ιδεολογικά και πολιτικά οι νεοναζί – μεταξύ άλλων και επειδή «οι ίδιοι αρνούνται ότι είναι ναζί, εθνικιστές δηλώνουν. Και ο εθνικισμός όχι απλώς δεν είναι ντροπή, είναι καμάρι για πάρα πολλούς, ακόμα και στην ηγεσία της χώρας».
Δύσκολα κάποιος «δεξιότερα του Σαμαρά» θα απέδιδε στον πρωθυπουργό και στο περιβάλλον του την κατηγορία «εθνικιστές». Οι Ακροδεξιοί θεωρούν τον Αντώνη Σαμαρά προδότη και πουλημένο στους ξένους. Εθνικιστές είναι μόνο οι ίδιοι – η ΧΑ μάλιστα πιστεύει ότι μόνο αυτή είναι αυθεντικά εθνικιστική και αρμόδια να παρέχει πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης. Όπως ο Στέλιος Κούλογλου μοιράζει πιστοποιητικά αριστεροσύνης
Γνωριζόμαστε 35 περίπου χρόνια με τον Κούλογλου. «Δεξιό», με έχουν αποκαλεσει, «πρώην αριστερό» επίσης. «Ακροδεξιό» μόνον αυτός. Γιατί τόση εμπάθεια, τόσα ψεύδη και διαστρεβλώσεις; Γιατί αυτή η προσωπική επίθεση;
Για να καταλάβω, διάβασα πρόσφατα άρθρα του και σε ένα από αυτά (tvxs.gr, 8/9/13, Ποιός θα πληρώσει για την εθνική ταπείνωση;) νομίζω πως βρήκα την απάντηση. Ο Στελιος Κούλογλου γράφει: «ο Α. Τσίπρας καταφέρθηκε εναντίον ‘της αξιοθρήνητης συμμορίας των προθύμων υποταγμένων’, αναγνωρίζοντας ότι ‘η χώρα μας στερείται κυριαρχίας’. Αν και καθυστερημένα η αριστερά φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι δεν πρέπει να χαρίσουμε τον πατριωτισμό στην Χρυσή Αυγή. Σίγουρα κάποιοι πρέπει να πληρώσουν για την εθνική ταπείνωση, αλλά γιατί να την πληρώσει η δημοκρατία;».
Μου φαίνεται, λοιπόν, πως ακριβώς η μομφή προς τον πρωθυπουργό για εθνικισμό τον ενόχλησε, διότι «δεν πρέπει να χαρίσουμε τον πατριωτισμό στην Χρυσή Αυγή». Τη δική μου άποψη για τον πατριωτισμό την έχω γράψει εδώ: Αυτό που χρειαζόμαστε είναι φιλοπατρία (Βήμα, 24/3/12).
Μπορεί κάποτε ο Κούλογλου να καταλάβει οτι οι νεοναζί φύτρωσαν στο γόνιμο έδαφος του πατριωτισμού. Ως τότε, ας συζητά με την ΑΝΕΛ και τη ΧΑ για πατριωτικά θέματα και ας μην ασχολείται με την Αριστερά και τους αριστερούς.
Από τις Εκδόσεις Επίκεντρο κυκλοφορεί το νέο βιβλίο του Δημήτρη Ψυχογιού «Η Πολιτική Βία στην Ελληνική Κοινωνία».
Δοκίμιο που αναδεικνύει τις πολιτιστικές ρίζες της πολιτικής βίας στην Ελλάδα, που έχει τη βιαιότερη ιστορία από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα τελευταία 70 χρόνια.