Δεσμεύεται ή όχι η δεύτερη Βουλή για την αναθεώρηση του συντάγματος; Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό η επόμενη ολομέλεια της Βουλής δεσμεύεται από τις αναθεωρήσεις της υφιστάμενης και μάλιστα ο κ. Τσίπρας επικαλέστηκε τοποθέτηση του Ευάγγελου Βενιζέλου για να στοιχειοθετήσει το επιχείρημά του.
Ο πρώην υπουργός, όμως, ακυρώνει το επιχείρημα του κ. Τσίπρα, το αποκαλεί λανθασμένο και εξηγεί γιατί: «Ο κ. Τσίπρας, ο οποίος αρέσκεται ν’ ανοίγει διάλογο μαζί μου εν τη απουσία μου, δηλαδή επικαλείται αυτά που λέω απευθυνόμενος σε άλλους, γιατί δε θέλει να λάβει απάντηση από μένα, πήγε στη Βουλή σήμερα και είπε «μα ο κ. Βενιζέλος έχει πει ότι δεσμεύεται η δεύτερη Βουλή από την πρώτη». Εγώ έχω πει το 1995, έχω τα πρακτικά μπροστά μου, ότι εάν η Βουλή ψηφίσει σε δυο διαφορετικές ψηφοφορίες την ανάγκη αναθεώρησης και την κατεύθυνση αναθεώρησης και υπάρξει σύμπτωση με 180 ψήφους και στην ανάγκη και στην κατεύθυνση, κανονικά δεσμεύεται η επόμενη Βουλή. Αλλά δεν μπορεί με διαφορετικές προτάσεις ως προς την αντίληψη και την κατεύθυνση, να συμπέσουν τα κόμματα ως προς την ανάγκη αναθεώρησης. Στην πρώτη Βουλή γα να προσμετρηθούν ψήφοι ως προς την ανάγκη αναθεώρησης πρέπει να συμπίπτουν και ως προς την κατεύθυνση, να ψηφίζουν την ίδια πρόταση με το ίδιο σκεπτικό. Αν υπάρχουν διαφορετικές προτάσεις ή διαφορετικά σκεπτικά, χωρίς σύμπτωσης ως προς την κατεύθυνση, τότε το κάθε κόμμα ψηφίζει την πρόταση του χωρίς άθροιση ψήφων ως προς την ανάγκη αναθεώρησης.
Αυτή ήταν η θέση μου το 1995. Αυτή η θέση μου δεν έγινε δεκτή από την αντιπολίτευση, την οποία εκπροσωπούσε αυτοπροσώπως ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο πιο πιστός ακροατής των παρεμβάσεών μου σ τη μακρά περίοδο 1995-2001. Και ως εκ τούτου, στη Βουλή το 1998, τέθηκε σε ψηφοφορία μόνο η διαπίστωση της ανάγκης και όχι η κατεύθυνση.
Άρα, μη υπαρχούσης απόφασης της Βουλής για την κατεύθυνση, δεν υπήρχε κατεύθυνση δεσμευτική για τη δεύτερη Βουλή. Και αυτό είπε και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο σ’ αυτή την παρεμπίπτουσα σκέψη του, στην απόφαση 11/2003, για το επαγγελματικό ασυμβίβαστο: ότι είχε πει ο γενικός εισηγητής, δηλαδή εγώ, ότι θ’ αναθεωρήσουμε το άρθρο 57 προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού των ασυμβιβάστων και της εναρμόνισης τους με τις σύγχρονες οικονομικές λειτουργίες του κράτους, αλλά αυτό δεν τέθηκε ποτέ σε ψηφοφορία ούτε υπήρξε απόφαση της Βουλής.
Άρα δεν δεσμεύεται η δεύτερη Βουλή. Άρα, επικαλέστηκε λάθος επιχείρημα και λάθος ντοκουμέντο ο κ. Τσίπρας. Αυτή είναι η κατάσταση. Έχουμε μια παρεμπίπτουσα σκέψη του ΑΕΔ, χωρίς να έχει το σκεπτικό αυτό, «προσόντα διατακτικού». Μπορείς να πεις ότι μ’ αυτή την παρεμπίπτουσα σκέψη, του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου ως Εκλογοδικείου, έχει λυθεί το θέμα αυτό; όχι. Δεν υπάρχει καμία νομική εγγύηση. Η επόμενη Βουλή μπορεί να κάνει ό,τι θέλει».
12°
