Ο φόνος του Παύλου Φύσσα

Ενώ ακόμα περιμένουμε τις επίσημες αστυνομικές ανακοινώσεις από την αρχική ανάκριση του βασικού υπόπτου Γ.Ρ., τα ευρήματα στα σκουπίδια του σπιτιού του και τα αποτελέσματα των αστυνομικών ερευνών στα γραφεία της ΧΑ, δηλαδή ενώ τα γεγονότα τρέχουν, αποτολμώ, με βάση τις μέχρι τώρα πληροφορίες και εκτιμήσεις, πέντε βασικές σκέψεις:

Πρώτη, ο συμφυρμός ποδοσφαίρου-πολιτικής. Εφόσον όντως το επεισόδιο ξεκίνησε σε καφετέρια κατά/μετά το ματς του Ολυμπιακού, δεν θα εκπλαγώ οτιδήποτε κι αν δείξει η έρευνα για τις ποδοσφαιρικές προτιμήσεις τόσο του θύματος, όσο και του αρχικού αντιπάλου που διαπληκτίστηκε μαζί του, κι ακόμα περισσότερο των πολλών που έσπευσαν να στήσουν την ενέδρα. Το μείγμα ποδοσφαιρικής και πολιτικής αντιπαλότητας είναι εκρηκτικό. Ακόμα και την ίδια ομάδα μπορεί να υποστηρίζουν κάποιοι και πάλι να πλακωθούνε λόγω ειρωνείας, διαφοράς εκτιμήσεων κλπ (κάτι πασίγνωστο σε όσους πάνε στο γήπεδο).

Δεύτερη, η θρασυδειλία του φερόμενου ως δράστη. Είναι πλέον σχεδόν βέβαιο ότι κάποιος, αφού τσακώθηκε στην καφετέρια με τον Φύσσα, έφυγε και τηλεφώνησε στους φίλους του. Οι φίλοι ήρθανε και καθαρίσανε. Ένας απ΄ αυτούς τους φίλους, φερμένος από την κοντινή στο Κερατσίνι Νίκαια, με τις πλάτες των πολλών, μαχαίρωσε τον Φύσσα μετά το ματς.

Τρίτη, η «ποιοτική αλλαγή» προς το χειρότερο για τη ΧΑ. Αν επιβεβαιωθεί ότι ο ύποπτος συνδεόταν με τη ΧΑ, τότε θα έχουμε τρεις βασικές παράγωγες εκτιμήσεις. Αφενός, θα είναι η πρώτη φορά που η οργάνωση δολοφονεί Έλληνα. Αφετέρου, δεν θα μπορεί πια κανείς να λέει ότι τους ψηφίζει διαμαρτυρόμενος. Δεν διαμαρτύρεσαι, δίνοντας ψήφο σ΄ ένα κόμμα δολοφόνων, δεν υπάρχει πια (για όσους υπήρχε) «δεν ήξερα», «έλα μωρέ» και τα λοιπά. Αν υποστηρίζεις κόμμα δολοφόνων, τότε ξέρεις πολύ καλά γιατί το κάνεις. Έχω την ελπίδα ότι αυτό θα φανεί στις ερχόμενες δημοσκοπήσεις, ελπίζω ότι δεν είμαστε τόσο «Κωλο-Έλληνες» όσο λέει ο Σαββόπουλος. Τέλος, αν ο Γ.Ρ. ήταν χρυσαυγίτης -ανεξάρτητα από τις διαψεύσεις- θα είναι πολύ απίθανο να γλιτώσει αυτή τη φορά η ΧΑ από αστυνομικά / νομικά /πολιτικά μέτρα εναντίον της.

Τέταρτο, η ελπίδα να υπάρξει ρεαλισμός στον πολιτικό κόσμο. Οι ανακοινώσεις τόσο της «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», όσο και των ΑΝΕΛ έχουν πολλά στοιχεία εξωφρενισμού. Και οι δύο προσπαθούν να χρεώσουν τη ΧΑ στους φιλομνημονιακούς, ενώ είναι πασίγνωστο ότι η ΧΑ είναι καθαρά αντιμνημονιακή. Ο ίδιος ο κ. Κασιδιάρης αυτή τη στιγμή που γράφω, και ενώ η αστυνομία ερευνά τα γραφεία του κόμματός του, καταφέρεται εναντίον του «θλιβερού μνημονιακού κράτους, που βρήκε αφορμή να κάνει παράνομες εφόδους στα γραφεία του κόμματος και παράνομες προσαγωγές μελών μας». Μόλις προχτές, στο Πέραμα, είδαμε ότι το «φιλομνημονιακός-αντιμνημονιακός» δεν είναι επαρκές κριτήριο διάκρισης των πραγμάτων, η κατάσταση είναι πολύ πιο σύνθετη

Επιπλέον, δεν έχει ακόμα στεγνώσει το μελάνι από την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, που, υποστηρίζοντας έμμεσα τον κ. Καμμένο, έλεγε ότι η ΧΑ συγκαλύπτεται. Κι αυτό ενώ ο κ. Καμμένος, που τώρα σχοινοβατεί καταδικάζοντας τη ΧΑ, είχε μόλις προτρέψει σε λιντσάρισμα εκλεγμένου δημάρχου. Επομένως, λίγο περισσότερη χρήση λογικής δε θα έβλαπτε.

Πέμπτο, η καλλιτεχνική ιδιότητα του Φύσσα. Αν ο φερόμενος ως δράστης και οι φίλοι του ήξεραν τον Παύλο Φύσσα και ως αντιφασίστα καλλιτέχνη, τότε προστίθεται και αυτή την πλευρά στο ζήτημα: τους ενοχλούσε, προφανώς, αυτό το είδος πολιτικής στράτευσης που αποτελεί το ραπάριοσμα / χιπχόπ.

Υ.Γ. Με το θύμα δεν έχω παρά απλή συνωνυμία.