Δείξτε μου τα χέρια σας!

«Δείξτε μου τα χέρια σας» μας έλεγαν οι δάσκαλοι στο δημοτικό, «πάνω-κάτω», για να τσεκάρουν αν ήμασταν καθαροί. Ωραίες εποχές...

Στις μέρες μας η καθαριότητα, για την ακρίβεια, οι καθαρίστριες, γίνονται ο υπ' αριθμόν ένα εχθρός για την τρόικα, την κυβέρνηση, τα υπουργεία. Δεν εξηγείται αλλιώς ο διωγμός κατά κύριο λόγο των υπαλλήλων καθαριότητας στο νέο κύμα κινητικότητας που μόλις καταρτίστηκε και αφορά σε εννέα υπουργεία.

Στη θέση των «κομμένων» φιγουράρουν ειδικότητες καθαρισμού, αλλά και οδηγοί, νυχτοφύλακες, γενικά προσωπικό «χαμηλών προσόντων» κυρίως υποχρεωτικής εκπαίδευσης.

Για παράδειγμα στο Υπουργείο Οικονομικών καταργούνται 595 θέσεις καθαριστριών. Στο Υπουργείο Εργασίας οι περισσότερες από τις 558 θέσεις που καταργούνται αφορούν σε προσωπικό μαγειρείου, κλητήρες, αποθηκάριους, νυχτοφύλακες, οδηγοί, τηλεφωνητές. Γενικά, πάνω από τις μισές θέσεις που εξαϋλώνονται σε εννέα υπουργεία αφορούν σε υπαλλήλους καθαριότητας.

Η απόλυση των ανθρώπων αυτών είναι η εύκολη λύση. Καρατομούνται οι πιο αδύναμοι υπάλληλοι, συνδικαλιστικά. Παράλληλα, οι πιο χαμηλόμισθοι! Ναι, είναι αλήθεια ότι πολλοί από αυτούς προσλήφθηκαν σε άλλες εποχές διά της ρουσφετολογικής οδού. Δεν ήταν οι μόνοι! Στα ανώτερα «πατώματα» της υπαλληλικής ιεραρχίας υπάρχουν πολλές «ειδικότητες» που προσλήφθηκαν με πλαστά πτυχία. Υπάρχουν «κομματόσκυλα» και «συνδικάλες», που εξακολουθούν και σήμερα να μη δουλεύουν και να τους χτυπούν κάρτα συνάδελφοι. Υπάρχουν επίορκοι που η περίπτωσή τους είναι, χρόνια τώρα, υπό εξέταση.

Όλα αυτά θα τα έκρινε μια ουσιαστική αξιολόγηση στο Δημόσιο που θα ξεχώριζε τους ικανούς, ειδικευμένους υπαλλήλους ή καθαρίστριες, αδιάφορο, από τους άχρηστους. Θα αποδιδόταν μισθολογική δικαιοσύνη-επιβράβευση για τους άξιους υπαλλήλους, κόκκινη κάρτα για τους άχρηστους.

Αλλά η αξιολόγηση είναι για την κυβέρνηση και τους περισσότερους υπουργούς ένας «στενός κορσές» που η τρόικα τους υποχρεώνει να φορέσουν. Γιατί η αξιολόγηση αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο διόριζαν από το παράθυρο χιλιάδες, εδώ και δεκαετίες. Για τα συνδικάτα και την Αριστερά, πάλι, η αξιολόγηση ισοδυναμεί με έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Η άρνηση της αξιοκρατίας όμως οδηγεί εξ αντικειμένου στην εξόντωση των πιο αδύναμων, στο όνομα των οποίων υψώνονται τα αγωνιστικά λάβαρα.

Έτσι, οι «υψηλά ιστάμενοι» παραμένουν στο απυρόβλητο και την πληρώνουν στο τέλος οι καθαρίστριες. Η λογική των οριζόντιων περικοπών σε όλο της το μεγαλείο. Κόβουμε κεφάλια εκεί που μας παίρνει.

Μόνο που ας γνωρίζουν πως με τις λογικές αυτές τα υπουργεία βρομίζουν και η αρχοντιά και η αξιοπρέπεια πάνε περίπατο.

Λοιπόν: Δείξτε μου τώρα τα χέρια σας!