Εξορκιστή των «σκοτεινών κύκλων» πάτερ Παπαγγελόπουλε, σώστε με!

Το ομολογώ, Πρίγκιπα του Φωτός... Εξολοθρευτή των σκοτεινών κύκλων... Που με το Εξκάλιμπερ των προανακριτικών επιτροπών ήρθατε να μας απελευθερώσετε από τη δουλεία... Το ομολογώ. Ήμουν κι εγώ ένας από «αυτούς». Από αυτούς που έκαναν επίθεση κατά της Δημοκρατίας. Χωρίς να το καταλαβαίνω, υπηρετούσα «εκείνους». Μέχρι που ο λόγος Σας ήρθε και έριξε άπλετο φως σαν φακός κινητού τέταρτης γενιάς πάνω στην πλανημένη μου ψυχή. Και τα είδα όλα καθαρά.

Αυτοί που θέλουν το κακό μου, που προσπαθούν να με κάνουν να πάθω «μεταδημοκρατία», όπως πολύ σοφά είπατε στην ομιλία Σας, βρίσκονται κρυμμένοι ανάμεσά μας. Όπως τα νεφελίμ, που έλεγε παλιά και ο Δημοσθένης Λιακόπουλος. Έχουν ανθρώπινη μορφή, κατεβαίνουν κανονικά στις εκλογές, αλλά δεν είναι σαν εμένα και εσάς. Είναι μοχθηροί και κρύβονται στο σκοτάδι, όπως ο Σατανάς. Είναι αυτοί που «δεν χρειάζονται πραξικοπήματα και αποστασίες (τα δικά σας ευαγγελικά λόγια χρησιμοποιώ...) για να ανατρέψουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις, αφού έχουν πιο εξευγενισμένους, πιο ραφιναρισμένους και πιο εύπεπτους τρόπους».

Εξαιτίας σας λοιπόν κατάλαβα ότι αυτοί οι «σκοτεινοί κύκλοι», όπως λέτε, «κάνουν σκοτεινά σχέδια γιατί απεχθάνονται το φως». Οπότε όταν τους ρίχνετε εσείς επάνω τους μια ολόκληρη δέσμη από τους πυρσούς των πορισμάτων σας και των προανακριτικών σας, εκείνοι κάνουν σαν βρικόλακες που πέφτει επάνω τους ο ήλιος. Και φωνάζουν ότι είναι αθώοι... Αλλά, πια, ξέρουμε τα κόλπα τους. Και οι μάγισσες στον μεσαίωνα αθώες φώναζαν ότι είναι. Αμ δε!

Στο κήρυγμά σας, άλλωστε, το είπατε καθαρά: «Η μάχη του Καλού με το Κακό είναι αέναη, όπως το ίδιο αέναη πρέπει να είναι και η μάχη κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς. Γιατί πλήττουν και αλλοιώνουν την ουσία της Δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας». Και ποιος θα μας σώσει από αυτούς τους βελζεβούληδες; Μα εσείς. Εσείς είστε ο αρχάγγελος της εκδίκησης σε αυτούς που μας οδήγησαν στην οικονομική κρίση και μείωσαν τη σύνταξη του παππού.

Διότι τώρα καταλαβαίνω πως αυτοί το έκαναν όλο αυτό. Αυτοί που τους επισκέφθηκε ένα βράδυ (σίγουρα βράδυ πρέπει να ήταν, αφού το φως ανήκει σε εσάς...) ένα σκοτεινό συφέροντο και τους διέφθειρε. Οι δικοί σας άνθρωποι, οι άνθρωποι που λούζονται στο φως, δεν θα το έκαναν ποτέ αυτό. Αντίθετα, αυτοί δανειζόντουσαν σα να μην υπάρχει αύριο και έδιναν... Γιατί είχαν πίστη ότι κάνουν το καλό. Και όταν έχεις πίστη, δεν χρειάζεσαι ούτε υπολογισμούς, ούτε οικονομικά. Στο κάτω κάτω, και ο Χριστός έφτιαξε κρασί από νερό και πολλαπλασίασε τα ψάρια. Και όλοι ξέρουμε πως με την πίστη όλα γίνονται. Ακόμα και οι διορισμοί του Προκόπη Παυλόπουλου. Και μετά ήρθε το σκοτάδι και μας έφερε την κρίση. Η «οικονομική φεουδαρχία του νέου μεσαίωνα», που λέτε. Και αλλοίωσε τη λαϊκή βούληση για ακόμα περισσότερους διορισμούς. Και για καλύτερες μισθολογικές κλίμακες. Δηλαδή, μας έβαλε εμπόδιο για τη Βασιλεία των Ουρανών.

Και είναι κρίμα που αυτοί οι σκοτεινοί κύκλοι σάς έριξαν και δεν προλάβατε να μας βγάλετε όλους στη σύνταξη από τα 50. Δεν πειράζει, όμως. Έβγαλαν πολλούς από τους δικούς σας ανθρώπους που δικαίως είχαν προτεραιότητα. Εμείς οι υπόλοιποι πρέπει να έχουμε πίστη στο «φως». Γιατί κάποια στιγμή θα έρθει και για εμάς η ώρα να απολαύσουμε τις ευεργεσίες σας. Όταν, φαντάζομαι, κριθεί επιτέλους αυτή η μάχη εναντίον του κακού...

Γι’ αυτό θέλω να σας ευχαριστήσω που επιτέλους μου ανοίξατε τα μάτια ώστε να δω καθαρά ποιοι είναι οι εχθροί μου. Και αν δεν μπορώ ακόμα να τους ξεχωρίσω, δεν πειράζει. Ούτε τον αντίχριστο μπορώ να ξεχωρίσω, έτσι όπως κυκλοφορεί ανάμεσά μας, αλλά ευτυχώς υπάρχει ο Σεραφείμ Πειραιώς και η «Ελεύθερη Ώρα» για να μου τους δείχνουν με το δάχτυλο. Να μου κατονομάζουν αυτούς που με απειλούν και θέλουν το κακό μου. Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχουν κι εκείνοι για να με προστατεύσουν.

Έτσι κι εσείς. Δεν χρειάζεται να αγωνιώ πλέον και να σκέφτομαι. Αρκεί να έχω πίστη σε εσάς. Ούτε χρειάζεται να κοιτάζω καχύποπτα τους γύρω μου για να δω ποιος μοιάζει με μέλος της λέσχης Μπίλντερμπεργκ, με πράκτορα του Σόρρος (μην ανησυχείτε, πριν γράψω το όνομα έκανα τον σταυρό μου), με εβραιομασόνος (εδώ έφτυσα κιόλας και φώναξα τρεις φορές «απεταξάμην») ή με κακό πλούσιο στις ταινίες του Φώσκολου που προσπαθεί να διαφθείρει τον Κούρκουλο...

Τώρα πια έχω εσάς, μεγάλε Πατερούλη. Όποιος μου δείχνετε εσείς είναι ο εχθρός μου. Είναι αυτός που έχει μπει μέσα του το οικονομικό συμφέρον και τον κάνει να λέει ακατονόμαστα πράγματα. Που θέλει να επικρατήσει η οικονομία και όχι η δημοκρατία. Γιατί προφανώς αυτά τα δύο πράγματα είναι αντίθετα. Ας πούμε, δημοκρατία είναι να μας μοιράζει η κυβέρνηση επιδόματα για να ζήσουμε. Ενώ ο εχθρός θέλει να μας βάλει να δουλεύουμε στις γαλέρες του, για να μην τα έχουμε ανάγκη. Σωστά δεν το έπιασα; Είδατε που μαθαίνω;

Οπότε σας ακολουθώ, προστάτη των αδυνάτων και των αθώων. Εσείς θα μου δείχνετε τον εχθρό με κάποιο πόρισμα ή με κάποια προανακριτική της Βουλής και εγώ θα κάνω το καθήκον μου σαν πιστός. Θα παίρνω έναν πυρσό και θα πηγαίνω μαζί με άλλους πιστούς να τον κάψω. Γιατί σε αυτή τη μάχη κατά του σκοταδιού, δεν χωρούν ούτε συνταγματικές πολυτέλειες για τη διάκριση των εξουσιών, ούτε άλλα προσχήματα από αυτά που χρησιμοποιεί το σκοτάδι...

Τη υπερμάχω διορισμώ τα νικητήρια ψάλλομεν!

Υ.Γ. Φαντάζομαι ότι μέσα στο σκηνικό της δήθεν πτώχευσης που έστησε ο «σκοταδιστής» Ανδρέας Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ, για να μας βάλει στο μνημόνιο και να μας κόψει τις συντάξεις, η αποφάσεις για τις αναδρομικές επιστροφές είναι απολύτως θεμιτές. Αφού δεν πτωχεύσαμε δεν υπήρχε κανένας λόγος να κοπούν, έτσι δεν είναι; Οπότε να βάλω τον παππού να προσφύγει και αυτός για να καταρρεύσει και πρακτικά η συνωμοσία;

Υ.Γ. 2 Από εδώ και στο εξής υπόσχομαι να πιστεύω μόνο τις διώξεις που ευλογείτε εσείς. Ή έστω ο απόστολός σας Παύλος Πολάκης. Όλες οι υπολοιπες θα ξέρω ότι είναι συνωμοσία του εχθρού…

ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ ΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ζητιάνος στο μετρό

Που λόγω των αραιωμένων δρομολογίων και της ασφυκτικής πολυκοσμίας που δημιουργείται είναι πολύ δύσκολο να περάσει ανάμεσα από τους επιβάτες, ώστε να διετρέξει όλα τα βαγόνια και να κάνει σωστά και με ηρεμία τη δουλειά του.

ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΓΙΑ...

«Καθησυχοτάχυνση»

Το να επιταχύνεις το βήμα όταν περπατάς πίσω από κάποιον –και κυρίως κάποια – σε πολύ κοντινή απόσταση, προκειμένου να προσπεράσεις και να πάψει να νομίζει ότι σκοπεύεις να επιτεθείς.

Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Χρήστος Σπίρτζης

«...» (Δηλώσεις του σχετικά με την απόφασή του να παραστεί ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη του Θύμιου Λυμπερόπουλου που κατηγορείται για συκοφaντική δυσφήμηση της «Beat».

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

«Σλουρπ… Σλουρπ… Ποιος τη χέζει την επιχειρηματικότητα και τα μηνύματα στους επενδυτές, όταν πρέπει να γλείψεις το αφεντικό;»…