Το διαβάσαμε και αυτό: «Μπαρόζο: Θύμα της ανεύθυνης συμπεριφοράς των προηγούμενων κυβερνήσεων της χώρας και όχι της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η Ελλάδα». Πιστεύω ότι και μόνο ότι ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ – Μανουέλ Μπαρόζο στην καθιερωμένη ομιλία του για την κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο έσπευσε να διακηρύξει ότι για την Ελληνική τραγωδία δε φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση, αποδεικνύεται ότι αισθάνεται την ενοχή γι’ αυτό.
Και πώς να μην την αισθάνεται. Λες και η Ελλάδα δεν είναι ενταγμένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση από πάρα πολλά χρόνια τώρα. Λες και η Ελλάδα είχε δικό της νόμισμα από το 2000. Λες και η Ελλάδα δε μπήκε και βγήκε από την Ευρωπαϊκή επιτήρηση των οικονομικών της δύο φορές στην περίοδο 2004 – 2009.
Λες και έχουμε ξεχάσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέχθηκε την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση της Γερμανίας που διέσωσε το 2004 τα κρατίδια της Βρέμης και του Σάαρλαντ με 26δις ευρώ παραβιάζοντας πρώτη από όλους τη συνθήκη του Maastricht. Μάλιστα για την ακρίβεια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινήθηκε και νομικά κατά της Γερμανίας, αλλά γρήγορα ξέχασε την υπόθεση αυτή.
Λες και το Ευρωπαϊκό κατεστημένο δεν ήταν αυτό που καθοδήγησε την Ελληνική οικονομία στο εκτελεστικό απόσπασμα το 2010 επιλέγοντας ίσως το χειρότερο από τα σχέδια διάσωσης αγνοώντας ότι αφορούσε ένα λαό 11 εκατ. ψυχών.
Λες και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν παρέδωσε το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου στη Ρωσική οικονομική ολιγαρχία ερημώνοντας οικονομικά την Κυπριακή οικονομία, το μαλακό υπογάστριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Λες και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ήταν αυτή που θώπευσε τον Μερκαντιλισμό της Γερμανίας που οδήγησε στην ύπαρξη μίας Ευρώπης με ένα εξαιρετικά ισχυρό κέντρο και αποδυναμωμένη περιφέρεια αναιρώντας τις θεμελιώδεις επιταγές διαμόρφωσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ήθελε από το 1954 ολοκληρωμένες Ευρωπαϊκές λύσεις για να γίνει εφικτός ο περιορισμός του Γερμανικού Οικονομικού (και όχι μόνο) Εθνικισμού.
Μα είναι δυνατό να πιστεύουν στις Βρυξέλλες ότι δεν είναι υπεύθυνοι για αυτό που συμβαίνει στην Ευρώπη; Είναι όλη η οικονομική πολιτική και οι διαρθρωτικές αλλαγές λανθασμένες; Όχι βέβαια. Πολλές από τις διαρθρωτικές αλλαγές ήταν και είναι απαραίτητες.
Όμως οι Βρυξέλλες είναι απολύτως υπεύθυνες και ενδεχομένως υπερηφανεύονται (σήμερα) για τη διαμόρφωση μίας οικονομίας (Ευρωζώνη) με πλεονασματικές εξωτερικές συναλλαγές στο 6% του ΑΕΠ. Μία τέτοια κατάσταση ουσιαστικά αποτελεί την καινούργια μεγάλη απειλή στην ανάπτυξη του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος. Μάλιστα λόγω του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένη κυρίως η Γερμανική οικονομία ο πλούτος αυτός δε διαχέεται στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης με εξαίρεση ίσως τις ανατολικές γειτονικές χώρες της.
Είναι τελικά ανεύθυνες οι Βρυξέλλες όταν διαμορφώνονται συνθήκες που ευνοούν τη διασπορά των ακροδεξιών πολιτικών αντιλήψεων στην Ευρώπη και διαμόρφωσης ενός αδηφάγου οικονομικού κέντρου το οποίο αφού απομύζησε και φτωχοποίησε την περιφέρειά του στρέφεται να εκμεταλλευτεί τον υπόλοιπο κόσμο;
Δε θέλω να μιλήσω για τις ανεκδιήγητες ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών (παρελθούσες, τωρινές και μελλοντικές). Αυτές τις έχουμε αντιληφθεί πολύ καλά. Γι’ αυτό και αφιέρωσα το άρθρο μου στις ευθύνες των Βρυξελλών.
Όμως τελικά και οι Ευρωπαίοι πολιτικοί πολύ εύκολα αποσείουν ευθύνες κουνώντας το δάκτυλο στους άλλους συσκοτίζοντας τις διαδικασίες λογοδοσίας στους εντολείς τους. Αυτό δεν είναι καλός οιωνός για το Ευρωπαϊκό μέλλον.
ΥΓ. Λες και η Μέρκελ διάβασε το σημείωμα αυτό (πριν δημοσιευθεί!) και απάντησε (13/9/2013): «Δεν ευθύνομαι εγώ ή η Γερμανία για τα προβλήματα της Νότιας Ευρώπης». Λάθος. Όπως τονίσαμε παραπάνω συνειδητά το Γερμανικό πολιτικό κατεστημένο προώθησε και προωθεί τα Γερμανικά οικονομικά συμφέροντα (μέχρι εδώ καλά κάνουν) ξεχνώντας (όμως) τις Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις τους. Οι Έλληνες όμως δεν τις αρνήθηκαν και έχουν βάλει πλέον τεράστια πλάτη στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Από ατύχημα; Πιθανόν. Το αποτέλεσμα όμως μετράει.
5°
