Αχ, αυτό το δημόσιο!

Κατά καιρούς προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι υπάρχουν στοιχεία υπερβολής στις ιστορίες που ακούω, από γνωστούς και φίλους, για τις δημόσιες υπηρεσίες και για το πόσο αφιλόξενες −αν όχι και εχθρικές− είναι για τον πολίτη. Όμως, εκεί που τείνεις να πιστέψεις πως με τη βοήθεια της πληροφορικής, δεν μπορεί, κάποια πράγματα θα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο, προσωπικές εμπειρίες έρχονται να σε πείσουν ότι όλα αυτά που έχεις ακούσει, αλλά και πολλά άλλα, πράγματι συμβαίνουν. Με άλλα λόγια, και να έχεις την καλή διάθεση να δεις τις δημόσιες υπηρεσίες, τη δημόσια διοίκηση, το δημόσιο τέλος πάντων, με πιο θετικό μάτι, δεν σε αφήνουν ν' αγιάσεις. Όπως προκύπτει και από το περιστατικό που ακολουθεί, δυστυχώς ο πολίτης παραμένει πάντοτε έρμαιο ενός κράτους αναξιόπιστου, ενός κράτους που συχνά θυμίζει μηχανισμό του οποίου κύρια αποστολή είναι όχι να εξυπηρετεί τους πολίτες, αλλά να τους κάνει τη ζωή δύσκολη.

Προ μηνών πλήρωσα τον λογαριασμό της ΔΕΗ στο Ταχυδρομείο (ΕΛΤΑ) της περιοχής μου, και μάλιστα, όπως κάνω συνήθως, μία εβδομάδα πριν λήξει. Στον επόμενο λογαριασμό που έλαβα, είδα με έκπληξη ότι τα περίπου €200 που είχα καταβάλει εμφανίζονταν σαν χρωστούμενα. Έπειτα από επανειλημμένες κλήσεις στις οποίες αφιέρωσα πολύτιμο για μένα χρόνο, μπόρεσα να επικοινωνήσω με τον εκπρόσωπο της ΔΕΗ. «Ναι, ξέρετε, υπήρξε κάποιο πρόβλημα με τα ΕΛΤΑ» μου είπε συμβουλεύοντάς με παράλληλα (με νόημα...) να αποφεύγω αυτόν τον τρόπο πληρωμής και βεβαιώνοντάς με ότι κάποια στιγμή θα δω να πιστώνεται το ποσόν που αδικαιολογήτως εμφανιζόταν σαν χρέος μου.

Λίγες μέρες αργότερα το θέμα ήρθε στον αφρό. Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες είχαν πέσει θύματα, όπως κι εγώ, μιας απίθανης λαθροχειρίας − έστω πρόσκαιρης. Τα ΕΛΤΑ επειδή δεν είχαν χρήματα να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες, κατακράτησαν τα χρήματα που έπρεπε να αποδώσουν στη ΔΕΗ. Έπειτα από κάποιο διάστημα και αφού είχε γίνει ευρέως γνωστό το συμβάν και είχε προκληθεί σχετικός σάλος, τα χρήματα προφανώς αποδόθηκαν και, πράγματι, στον επόμενο λογαριασμό δεν εμφανίζονταν σαν χρωστούμενα.

Τέλος καλό, όλα καλά, θα μου πείτε. Αμ δε, θα σας απαντήσω. Ως συνεπής πελάτης που δεν έχει ποτέ καθυστερήσει την πληρωμή λογαριασμού της ΔΕΗ δικαιούμαι έκπτωση 15% επί του ποσού εκείνου του λογαριασμού που αφορά την κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος (γιατί υπάρχουν και μια σειρά από άλλες χρεώσεις, μεταξύ των οποίων και εκείνη με την οποία πληρώνεται ο μισθός της Κατερίνας Ακριβοπούλου και του Σωτήρη Καψώχα προκειμένου να μας «ενημερώνουν»). Προφανώς, με την (εμφανιζόμενη ως) καθυστέρηση λόγω ΕΛΤΑ, οι υπολογιστές της ΔΕΗ, το «σύστημα» όπως αρέσκονται να λένε στις δημόσιες υπηρεσίες, με κατέγραψαν σαν μη συνεπή πληρωτή με αποτέλεσμα να χάσω την έκπτωση 15%. Κάποια στιγμή, μου είπαν, «το σύστημα» θα βρει το «λάθος» και θα επαναφέρει την έκπτωση. Ζήσε Μάη μου, να φας τριφύλλι. Ας είναι. Θα το παρακολουθήσω το ζήτημα (το οποίο, προφανώς, δεν είναι προσωπικό, αλλά αφορά χιλιάδες πολίτες). Για λόγους που σχετίζονται πρωτίστως με την τσέπη μου, αλλά και έτσι, από περιέργεια.

Αξίζει, επιπλέον, να σημειωθεί ότι η κλήση προς τον πενταψήφιο αριθμό της ΔΕΗ, τον οποίο καλούσα απεγνωσμένα προκειμένου να μάθω τι ακριβώς είχε συμβεί, χρεώνεται με ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό ανά λεπτό. Αν, μάλιστα, ληφθεί υπόψη ότι είναι πολύ πιθανό να περιμένεις αρκετή ώρα μέχρι να ανοίξει γραμμή και να σου απαντήσουν, αντιλαμβάνεται κανείς ότι, εκτός από την απώλεια της έκπτωσης 15% και την ταλαιπωρία, υπέστην και αντίστοιχη αύξηση τον λογαριασμό μου του ΟΤΕ. Και όλα αυτά, χωρίς καμιά, μα καμιά, δική μου ευθύνη. Μόνο και μόνο επειδή είχα την αφέλεια να πιστεύω πως, δίνοντας τα χρήματα στα κρατικά ΕΛΤΑ, εκείνα θα τα έδιναν όταν και όπως όφειλαν στην επίσης κρατική ΔΕΗ.

Ωραίος κόσμος, «κρατικός», αγγελικά πλασμένος. Εννοείται, βέβαια, ότι σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες θα μπορούσαμε να στραφούμε κατά των ΕΛΤΑ και να απαιτήσουμε αποζημίωση για την ενδεχόμενη ζημιά (απώλεια της έκπτωσης), αλλά βέβαια και για την ταλαιπωρία. Όπως, επίσης, σε οποιαδήποτε ευνομούμενη χώρα, η διοίκηση των ΕΛΤΑ και κυρίως ο προϊστάμενός της υπουργός που δεν απέτρεψε την παράνομη «χρήση διά αλλότριους σκοπούς» των χρημάτων των καταναλωτών ρεύματος, θα είχε παραιτηθεί. Αλλά είπαμε, στην Ελλάδα ζούμε.

Τελευταίο αλλά όχι ασήμαντο: Όπως μου είπαν τα παιδιά που δουλεύουν στο Ταχυδρομείο της περιοχής, αφότου συνέβη αυτό σχεδόν κανένας δεν πληρώνει τον λογαριασμό της ΔΕΗ στα ΕΛΤΑ, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να χάνει μια σημαντική πηγή εσόδων και επομένως η οικονομική του κατάσταση να επιδεινώνεται έτι περαιτέρω. Τόμπολα, που έλεγαν και οι παλαιότεροι.