Νικητή της πραγματικότητας, Ευκλείδη Τσακαλώτο

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα να αποφασίσω αν πρέπει να απευθυνθώ σε εσάς ή στην ίδια την πραγματικότητα, που βλέπω να αποχωρεί ηττημένη και ταπεινωμένη, έχοντας πλέον παραδεχθεί πόσο αδύναμη είναι μπροστά σας. Αλλά, ευτυχώς ή δυστυχώς, την Ιστορία τη γράφουν οι νικητές.

Λοιπόν, εσείς είχατε το θάρρος να προχωρήσετε ένα βήμα πιο πέρα αυτό που κατά καιρούς όλοι έχουμε ευχηθεί κρυφά. Δηλαδή, οι επιθυμίες μας να γίνονται πραγματικότητα. Μόνο και μόνο επειδή το θέλουμε. Και όχι στα κρυφά, την ώρα που πέφτετε για ύπνο ή την ώρα που μιλάτε στο βήμα της Βουλής και φαντάζεστε ότι βγαίνετε για κοκτέιλ με τη Σκάρλετ Γιόχανσον. Εσείς βάλατε επάνω στην επιθυμία σας τη σφραγίδα του Ελληνικού Κράτους και την καταθέσατε στη Βουλή ως «σχέδιο προϋπολογισμού».

Διορθώνω: ως «σχέδια» προϋπολογισμού. Στον πληθυντικό. Γιατί εσείς σε παγκόσμια πρώτη καταφέρατε να καταθέσετε δύο προϋπολογισμούς. Έναν που βασίζεται στην πραγματικότητα, δηλαδή σε αυτά που έχετε ψηφίσει. Και έναν που βασίζεται στις επιθυμίες σας. Δηλαδή, με όχι μειωμένες συντάξεις.

Ελπίζω να καταλαβαίνετε τη σημασία αυτής της υπέρβασης που κάνατε. Του breakthrough, όπως θα το λέγατε κι εσείς. Για πρώτη φορά παγκοσμίως θεσμοθετείται επισήμως η ύπαρξη της «παράλληλης πραγματικότητας». Του επιθυμητού «σεναρίου». Που παίρνει ισότιμη θέση δίπλα στην «κανονική» πραγματικότητα. Και για να μην αφήσετε καμία αμφιβολία, προσθέσατε και τη σημείωση ότι «η μείωση των συντάξεων δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης»! Ε, δεν πρέπει να υποκλιθούμε όλοι μπροστά στο μεγαλείο της σύλληψης;

Επιτέλους, με αυτή τη νέα «ελαστικότερη» προσέγγιση, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, απελευθερώνονται. Γιατί δεν κρίνονται πλέον από τις πράξεις τους, αλλά από τις προθέσεις τους. Π.χ. περνάει κάποιος με κόκκινο και χτυπάει έναν πεζό; Αμέσως βγαίνει από το αυτοκίνητο, πλησιάζει τον αιμόφυρτο άνθρωπο στην άσφαλτο και του λέει «συγγνώμη, δεν ήταν στις προθέσεις μου να σας χτυπήσω!».

Φυσικά τα παραδείγματα είναι άπειρα. Και οι δυνατότητες της φράσης «δεν ήταν στις προθέσεις μου» φτάνουν μέχρι το άπειρο. Κατ’ αρχήν μπορείτε να το χρησιμοποιείτε εσείς και σε άλλες περιπτώσεις. Π.χ. «Δεν ήταν στις προθέσεις μας να κατάσχουμε τραπεζικούς λογαριασμούς από ανθρώπους που δεν έχουν να πληρώσουν τους φόρους που τους βάλαμε. Οι οποίοι επίσης δεν ήταν στις προθέσεις μας»! Αφήστε που επιτέλους ο Πάνος Καμμένος είναι πλέον ελεύθερος να θεωρεί άκυρη τη συμφωνία με την ΠΓΔΜ, επειδή έτσι θέλει. Χωρίς καμία νομική δέσμευση.

Αλλά τα οφέλη της παράλληλης πραγματικότητας αφορούν ολόκληρη την ανθρωπότητα. Από άπιστους συζύγους («δεν ήταν στις προθέσεις μου να σε απατήσω, αγάπη μου») μέχρι μεγαλοφοροφυγάδες («δεν ήταν στις προθέσεις μου να κρύψω εισοδήματα σε off shore λογαριασμούς»).

Πλέον ο καθένας μπορεί να καταφεύγει στην παράλληλη πραγματικότητα που τον βολεύει και να αποτινάσσει από επάνω του τις ευθύνες. Και μάλιστα, απενοχοποιημένος. Ο ιδανικός κόσμος. Όπου ο καθένας θα είναι αθώωος. Τώρα και με τη σφραγίδα του κράτους!

Αυτό δηλαδή που βλέπαμε στην ταινία «Sliding Doors» ή στο «Αν...» του Παπακαλιάτη, όπου δύο σενάρια αναπτύσσονται παράλληλα, τώρα εφαρμόζεται και στην Οικονομία. Που μέχρι τώρα ήταν αμείληκτη. Όμως με τη δική σας γενναία πρωτοβουλία, η μυθολασία μπήκε επιτέλους επάνω από τους αριθμούς.

Σκεφτείτε, όμως, και πόσους δικαιώνετε. Ξαφνικά, αυτοί που επιμένουν ότι ο Ανδρέας Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ πλαστογράφησε το έλλειμμα –που πιστεύουν δηλαδή ότι υπάρχει μια άλλη πραγματικότητα όπου μπορείς να προσλαμβάνεις και να ξοδεύεις επ’ άπειρον χωρίς να πτωχεύεις– δικαιώνονται. Και στο εξής μπορούν να τον στέλνουν σε δίκη κάθε φορά που αθωώνεται, μέχρι να πιάσει το νόημα και η δικαιοσύνη. Να αποκτήσει και αυτή μια παράλληλη πραγματικότητα και να τον καταδικάσει επιτέλους.

Για να λέμε όμως και την αλήθεια, μόνο εδώ θα μπορούσε να σταθεί ένας τέτοιου βεληνεκούς επαναστατικός νεωτερισμός. Γιατί είμαστε έτοιμοι. Έχουμε προπονηθεί αιώνες στο αυτοπαραμύθιασμα. Είμαστε οι άνθρωποι που κοιταζόμαστε στον καθρέφτη του αυθαίρετού μας και βλέπουμε έναν μακεδονομάχο απόγονο του Ικτίνου και του Καλλικράτη. Λες και όλοι κρύβουμε μέσα μας έναν Πάνο Καμμένο που κοιτάζεται στον καθρέφτη φορώντας τη στολή και αισθάνεται ξαφνικά κομάντο.

Πιστεύουμε ότι σε μια παράλληλη πραγματικότητα οι αποτυχίες μας οφείλονται σε μια παγκόσμια συνωμοσία εναντίον μας. Ακόμα και οι πολιτικοί μας, όταν αποκαλύπτεται κάτι εναντίον τους το αποδίδουν στο ότι «τους πολεμάνε τα συμφέροντα». Δηλαδή, βάλατε έτοιμο γκολ.

Οπότε γιατί να μην το προχωρήσετε πιο πέρα; Να φτιάξετε και ένα ακόμα «σενάριο» προϋπολογισμού, όπου θα έρχονται αθρόες επενδύσεις και οι μισθοί θα φτάνουν σε αστρονομικά ύψη. Γιατί όχι; Εμείς, δηλαδή, που παίζουμε καμιά φορά Joker και το βράδυ ονειρευόμαστε ότι ξοδεύουμε τα υποθετικά μας κέρδη, γιατί το κάνουμε; Στο κάτω-κάτω, αυτές είναι οι προθέσεις σας. Οπότε γιατί να μην τις κάνετε κι εσείς πραγματικότητα;

Υ.Γ. Μαθαίνω ότι κάποιοι στην Ευρώπη βλέπουν με συμπάθεια τα δύο σενάρια του προϋπολογισμού. Και αισθάνομαι εθνικά υπερήφανος. Γιατί άλλη μια φορά δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού μας στους άλλους. Αυτοί που όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες, αυτοί –στην παράλληλη πραγματικότητά μας– έτρωγαν βελανίδια.

Απάνθρωπη θέση εργασίας της εβδομάδας

Μακεδονόψυχος
Μετά την αποτυχία του δημοψηφίσματος βρίσκεται διχασμένος ανάμεσα στους πανηγυρισμούς επειδή «δεν πέρασε η επαίσχυντη συμφωνία του ξεπουλήματος» και στο γεγονός ότι αιτία για αυτή την επιτυχία είναι κάποιοι τύποι ακριβώς σαν αυτόν, που πανηγύριζαν στα Σκόπια κρατώντας πανό που έγραφαν «Σταματήστε τη γενοκτονία μας από τους Έλληνες».

Θα έπρεπε να υπάρχει μια λέξη για...

«Γουαϊφεμμονή»: Η επιμονή των κινητών τηλεφώνων να συνδέονται αυτόματα με τα Wi-Fi που γνωρίζουν έστω κι αν εκείνη τη στιγμή το σήμα είναι τελείως αδύναμο, με αποτέλεσμα να χάνεται η πρόσβαση στα data.

Η μετάφραση της εβδομάδας

Ρένα Δούρου (μέσω Facebook): «Την ώρα που κορυφώνεται η αγωνία για τους αγνοούμενους στο Μαντούδι Ευβοίας, την ώρα που δίνεται μάχη με το χρόνο για να αποτραπεί η υπερχείλιση του Ασωπού ποταμού, την ώρα που παλεύουμε με τις συνέπειες των έντονων βροχοπτώσεων του μεσογειακού κυκλώνα, υπάρχει κι ένα μικρό “ξέφωτο”: Δύο ευγενικές ερωτήσεις από δύο κυρίες, στο inbox του προσωπικού μου Facebook».

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
«Κοιτάξτε, δεν κάνω τα λάθη που έκανα στο Μάτι και που δεν παραδέχθηκα ποτέ άμεσα αλλά με τον τρόπο που αντιδρώ τώρα είναι σα να παραδέχομαι και δεν τους απαντάω προσωπικά στο Facebook για να το μάθετε και να μου κάνετε και κανένα like».