Καλά, πόσο ισχυρή είναι πια η γκρίνια των ταξιτζήδων, που κατάφεραν να κάνουν μια αποφασισμένη υποτίθεται κυβέρνηση να «κλάσει μέντες» μπροστά τους και να τους απαλλάξει από τις αποδείξεις;
Μα δεν το πέτυχαν από μόνοι τους! Οι ταξιτζήδες είναι ο Εκλεκτός Λαός του Θεού και μπροστά στη θέλησή Του, κανείς δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση. Βλέποντας λοιπόν ο Κύριος ότι ο λαός Του θα ζει υποδουλωμένος στα βιβλία και στις αποδείξεις, έστειλε τον πρόεδρο του Συνδέσμου Αυτοκινητιστών στον υπουργό Οικονομικών και του ζήτησε να τους αφήσει ελεύθερους, γιατί αλλιώς Δέκα μεγάλες πληγές θα έπεφταν πάνω στη χώρα. Ο υπουργός προσπάθησε να τους κυνηγήσει, αλλά τότε η θάλασσα των αυτοκινήτων στην Κηφισίας άνοιξε σαν από θαύμα και ο περιούσιος λαός κατάφερε να ξεφύγει. Σύμφωνα μάλιστα με τις προφητείες, θα περιπλανώνται στην έρημο των εμπορικών δρόμων για σαράντα ολόκληρα χρόνια, τρώγοντας διπλομισθώσεις εξ ουρανού και πίνοντας νερό που σαν από θαύμα θα ξεπηδάει από τα ταξίμετρα, μόλις τα χτυπήσει ο πρόεδρος με το σπαθί του. Επίσης, θα αρνηθούν να βάλουν διαχωριστικό τζάμι, για να μη χάσουν τη δύναμη της επικοινωνίας με τον πελάτη, ώστε να του γκρινιάζουν ότι «δεν θα γίνουμε ποτέ Ευρώπη» και να τον επηρεάζουν. Πάντως, στο τέλος της περιπλάνησης, ο Θεός (που όπως όλοι ξέρουμε έχει εμφανιστεί στη Γη με τη μορφή των υπαλλήλων της Βουλής) θα καλέσει τον εκπρόσωπο των ταξιτζήδων στο όρος «Σιγά» (τις Πόρτες), όπου θα του παραδώσει μια μαρμάρινη πλάκα με τις «Δέκα Λαμογιές», τις οποίες πρέπει να ακολουθήσουν πιστά. Αυτές θα τους κάνουν να ξεχωρίσουν από τους υπόλοιπους μαλάκες που πιστεύουν σε άλλους ψεύτικους Θεού, όπως στην Κυβέρνηση, στις Βρυξέλλες ή στη Φορολογία. Δηλαδή αυτούς που προσπαθούν να τους πείσουν ότι στη μετά θάνατον ζωή τούς περιμένουν βουνά από φοροαπαλλαγές και 12 Παρθένες Τζούλιες, αρκεί να πέφτουν κάθε μέρα στα τέσσερα και να προσεύχονται προς τη μεριά της τοπικής τους Εφορίας.
Τι είναι αυτό το «Ου!» που φωνάζει συνέχεια το μπαλέτο του Αλκαίου στο τραγούδι της Eurovision; Ακόμα δεν βγήκε και άρχισαν οι αποδοκιμασίες. Και μάλιστα εκ των έσω!
Μα δεν φωνάζουν «Ου!», αλλά «Ουγκ!». Σαν μια κραυγή επιδοκιμασίας στις γνωστές μπότες Ugg που φοράει το μεγαλύτερο μέρος του γυναικείου κοινού, ώστε να τις κάνουν να συμπαθήσουν περισσότερο το τραγούδι, γιατί θα νιώσουν ότι τις αφορά άμεσα, και να το ψηφίσουν.
Συγκνωμή γκια τα ελληνικά μοου, but ζε σουι Γκαλλός πογνοστάγ and, τελευταιά, πολλές κυγίες καλούν εμενά και τους φιλούς μοου στην πατγιδά σας γκια γκυγισματά και μας κακομεταχειγιζονταί. Pourquoi?
Μην το παίρνετε προσωπικά, monsieur. Είναι λίγο αγχωμένες, γιατί οι «προσωπικές στιγμές» είναι ένας πολύ ανταγωνιστικός χώρος. Και επιπλέον το να πληρώνουν για σεξ τις μπερδεύει πάρα πολύ και τις βγάζει από τα νερά τους, γιατί δεν έχουν συνηθίσει να συνδέουν το ένα με το άλλο. Α, και κάτι ακόμα: Όταν ο δικηγόρος τους λέει ότι «πρέπει όλοι να τις αγκαλιάσουμε, γιατί είναι ταλαιπωρημένα κορίτσια» δεν εννοεί εσάς. Αν το πήρατε τοις μετρητοίς και το κάνατε, είναι πιθανόν να αντιδράσουν άσχημα, γιατί δεν είναι συνηθισμένες σε τέτοιες οικειότητες όταν δεν υπάρχουν φωτογράφοι μπροστά. Άλλωστε, ο δικηγόρος τους τα λέει αυτά, γιατί είναι κάτι σαν παραδοσιακά προκαταρκτικά μεταξύ μας: Δηλαδή μια «ταλαιπωρημένη» –που κάνει σεξ επειδή έχει ταλαιπωρηθεί– είναι πιο συμπαθής από κάποια που κάνει σεξ επειδή απλώς το θέλει.
Γιατί τέτοια υστερία με το «παράνομο κατέβασμα» ταινιών και μουσικής; Στην πραγματικότητα δεν βοηθάμε τις εταιρείες, αφού έτσι αφήνουμε χωρίς δουλειά τους Νιγηριανούς με τα πειρατικά σιντί;
Μα το κυνηγητό δεν γίνεται για τα τραγούδια! Οι εταιρείες το κάνουν γιατί όταν αγοράζεις από «μαύρο» παίρνεις μαζί και το εξώφυλλο. Ενώ κατεβάζοντας παράνομα, χάνεις την υπέροχη πόζα του καλλιτέχνη με όλο αυτό το styling. Και αυτό είναι κρίμα να πηγαίνει χαμένο, γιατί έχει κοστίσει περισσότερο από τα τραγούδια.
Άσχετο, αλλά γιατί ο μάνατζερ της Τζούλιας φοράει πάντα κάτι χρυσό επάνω του;
Διότι δεν πρόσεξε και τον άγγιξε το ξενοδοχείο «Μίδας» όπου έγιναν τα γυρίσματα.
15°
