Πολλοί παρακολουθήσαμε, σε σχεδόν εθνικό δίκτυο και σε ζωντανή μετάδοση, τον υπουργό εξωτερικών της Βόρειας της Μακεδονίας και τον υπουργό των εξωτερικών της Ελλάδας να κάθονται πλάι πλάι και κάτω από τα χαμογελαστά, αλλά άγρυπνα, βλέμματα των προϊσταμένων πρωθυπουργών τους, να υπογράφουν αυτό που έγινε γνωστό ως «η συμφωνία των Πρεσπών». Κάποιοι άλλοι είδαν το ωραίο αυτό στιγμιότυπο σε βίντεο στα δελτία ειδήσεων και κάποιοι άλλοι σε κάποιο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, η υπογραφή της εν λόγω συμφωνίας είναι κάτι που το παρακολουθήσαμε όλοι. Όλοι, εκτός από τον ηγέτη των Καμμένων Ελλήνων και υπουργό της Άμυνας στην Πρώτη Φορά Αριστερά κυβέρνηση. Όλοι εκτός από τον Κάμμενο τον Πάνο.
Τον Καμμένο τον Πάνο ο οποίος επαναλαμβάνει διαρκώς ότι δεν υπάρχει καμία συμφωνία των Πρεσπών. Τον Καμμένο τον Πάνο ο οποίος δεν είναι κανένας παπατζής ή κανένας ψεύτης ή κανένας πωλητής τρελίτσας. Αν ήταν κάτι από αυτά, ούτε ο Κωνσταντίνος ο Εργατικός ούτε ο Αλέκσης δεν θα τον διάλεγαν για υπουργό τους. Αν ήταν κάτι από αυτά κανείς δεν θα του έδινε το χαρτοφυλάκιο ενός υπουργείου τόσο κρίσιμου για τη χώρα. Συνεπώς ο Καμμένος ο Πάνος δεν μπορεί παρά να είναι ειλικρινής όταν λέει ότι δεν υπάρχει καμία συμφωνία των Πρεσπών.
Όμως, η ειλικρίνεια αυτή μπορεί να σημαίνει ότι ο Δημήτρης «2 χρόνια στο Αιγάλεω» Τζανακόπουλος, ο Νικόλας ο Βούτσης, ο Νικόλας ο Κοτζιάς, ο ίδιος ο αρχηγός Αλέκσης και δεκάδες κυβερνητικοί βουλευτές ή κυβερνητικοί δημοσιογράφοι λένε ψέματα κάθε φορά που αναφέρονται σε «συμφωνία των Πρεσπών». Μόνο που αυτή η εκδοχή είναι αδύνατη. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι είναι όλοι αριστεροί. Και όπως λένε οι ίδιοι οι αριστεροί (και είμαι βέβαιος πως προσυπογράφουν οι κάτοικοι των χωρών του ανατολικού μπλοκ που έχουν αναμνήσεις από τα καθεστώτα που έχουν ως πρότυπο οι συγκεκριμένοι άνθρωποι) όλοι οι αριστεροί είναι έντιμοι. Δεν είναι τίποτα απατεώνες που τόσες δεκαετίες παρίσταναν αγώνα για τη χώρα και τους κατοίκους της, ενώ στην πραγματικότητα ο αγώνας ήταν για να βολευτεί ο πισινός τους σε κάποια θέση εξουσίας.
Μπροστά σ΄αυτό το αδιέξοδο, έχοντας αποκλείσει να πουλάει τρέλα ο σοβαρός Καμμένος αλλά και να λένε ψέμματα οι αριστεροί του συνεταίροι, μόνο ένα ενδεχόμενο μένει. Ο Καμμένος ο Πάνος, ο ειλικρινής και έντιμος αυτός πολιτικός, στ αλήθεια δεν γνωρίζει για τη συμφωνία που στ’ αλήθεια έχει υπογραφεί. Και ο μόνος τρόπος να συμβαίνει αυτό είναι να κρατείται σε κάποιο σκοτεινό μποντρούμι και να αφήνεται ελεύθερος μόνο πριν από κάποια τηλεοπτική εμφάνιση ή κάποια παράσταση και όταν η εκπομπή ή η παράσταση τελειώνει οι (προφανώς φιλοκυβερνητικοί) δεσμώτες του τον ξανακλείνουν στο μπουντρούμι όπου του δείχνουν ψεύτικα δελτία ειδήσεων προκειμένου να μην καταλάβει ότι η συμφωνία έχει γίνει και αποχωρήσει από την κυβέρνηση.
Μπορεί αυτό που γράφω να σας φαίνεται υπερβολικό, αλλά όπως είπε ο σερ ο Άρθουρ ο Κόναν ο Ντόιλ μέσα από τον ήρωά του, τον Σέρλοκ τον Χολμς, «όταν έχεις αποκλείσει το αδύνατο, αυτό που μένει , όσο απίθανο κι αν είναι, δεν μπορεί παρά να είναι η αλήθεια».
Όταν λοιπόν αποκλείσουμε το αδύνατο, δηλαδή την περίπτωση να πουλάει σανό ο ένστολος υπουργός ή οι σύντροφοι του στη κυβέρνηση, δεν μένουν πολλά ενδεχόμενα. Ο Καμμένος ο Πάνος είναι θύμα εγκλεισμού (ένα πολιτικό Κωσταλέξι;) από τον οποία μπορεί να γλίτωσει μόνο χάρη στην αγάπη του σοφού ελληνικού λαού που τόσες φορές τον έχει τιμήσει με την ψήφο του. Και μπράβο του.
9°
