«Η εμβάθυνση των θεσμών έπρεπε να είχε προηγηθεί της διεύρυνσης της ΕΕ, η οποία σήμερα πληρώνει το υψηλό τίμημα εκείνης της λάθος απόφασης» δηλώνει, σε άρθρο της στην «Εφημερίδα των Συντακτών», η περιφερειάρχης Αττικής, Ρένα Δούρου.
Όπως αναφέρει, με το να αγνοηθεί αυτή η άποψη του Ζακ Ντελόρ (στις αρχές της δεκαετίας του '90), η Ευρώπη πληρώνει την «επιλογή της διακυβερνητικής μεθόδου και όχι της περισσότερης ομοσπονδοποίησης», ενώ με αφορμή το προσφυγικό-μεταναστευτικό που λειτουργεί ως «θερμόμετρο» αποκαλύπτεται η «κρισιμότητα της κατάστασης».
Η ήπειρος της Γαλλικής Επανάστασης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους πρόνοιας, παρατηρεί η κ. Δούρου, «σήμερα μοιάζει να μην έχει το κουράγιο να υπερασπιστεί ακριβώς εκείνες τις αξίες που την έκαναν ξεχωριστή.
Τις αξίες που αναζητούν σήμερα στο έδαφός της οι ξεριζωμένοι της Αφρικής, της Μέσης Ανατολής, χωρών κατεστραμμένων από εμφύλιους, όπως η Συρία, η Υεμένη ή το Αφγανιστάν».
Η περιφερειάρχης σημειώνει ότι η ΕΕ, αφενός πάσχει από λειτουργικό έλλειμμα, αφετέρου δεν διαθέτει ένα νέο πρόταγμα για το σήμερα και το αύριο των λαών της. «Ένα ελκυστικό σχέδιο για ειρήνη, δημοκρατία, κοινωνική αλληλεγγύη, εργασία, ασφάλεια» προσθέτει, τονίζοντας ότι «θεσμοί όπως το Eurogroup, που αποφασίζουν χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, δεν μπορούν να υπηρετήσουν τέτοιου είδους σχέδιο. Όπως άλλωστε και αποφάσεις δημοσιονομικών περικοπών που πλήττουν την πολιτική κοινωνικής, οικονομικής και εδαφικής συνοχής, έναν από τους πυλώνες του ευρωπαϊκού εγχειρήματος».
Η κ. Δούρου χαρακτηρίζει «επικίνδυνα παράδοξο» αυτό που «βιώνουμε στην Ευρώπη», διευκρινίζοντας: Από τη μία, χρειαζόμαστε, όσο ποτέ άλλοτε, αυτό το κοινό εγχείρημα που οραματίστηκαν μετά την καταστροφή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι ιδρυτές πατέρες. Από την άλλη, οι ιδέες της ακροδεξιάς, η ξενοφοβία, ο ρατσισμός, ο κοινωνικός αποκλεισμός, σε πολλές χώρες της γίνονται πόλος πολιτικής και κοινωνικής έλξης. «Τείνουν, να υπονομεύσουν την πορεία που προηγήθηκε. Στρέφουν την Ευρώπη προς γενικευμένη αστάθεια, προς την ατραπό των φρακτών και των συρματοπλεγμάτων. Των εθνικισμών και της απόρριψης του άλλου» συμπληρώνει.
Όπως επισημαίνει, «βρισκόμαστε πολύ μακριά από τη «συνταγματοποίηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος» και η πολλαπλά ελλειμματική λειτουργία τής Ευρώπης την έχει αποπροσανατολίσει από τα κρίσιμα διακυβεύματα: Την αντιμετώπιση της φτώχειας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της ανεργίας, καθώς και τις απαραίτητες πολιτικές υποδοχής και ένταξης προσφύγων και μεταναστών.
Υπογραμμίζει, δε, ότι οι λάθος απαντήσεις, μεταξύ των οποίων και η μετατροπή των πλοίων σε κρατητήρια προσφύγων (όπως συμφώνησαν πρόσφατα οι υπουργοί της Αυστρίας και της Ιταλίας), «καθιστούν αδύνατο το αύριο της ΕΕ».
Αναφερόμενη σε πρόσφατη ομιλία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, για την κατάσταση της Ένωσης, υπενθυμίζει ότι το 1913 είχε χαρακτηριστεί χρονιά ελπίδας των Ευρωπαίων για «διαρκή ειρήνη», για να διαπιστωθεί περίτρανα ότι «οι σπόροι της καταστροφής βρίσκονταν ήδη σε αυτόν τον κόσμο της απατηλής ασφάλειας» καθώς μετά από έναν χρόνο ξεκίνησε ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η περιφερειάρχης υποστηρίζει ότι πλέον υποσκάπτονται βασικά κεκτημένα και υπονομεύονται κοινωνικές ισορροπίες με τον «κώδωνα της αφύπνισης» να έχει σημάνει, ενώ η «μειούμενη συμμετοχή των πολιτών στις ευρωεκλογές είναι αποκαλυπτική των αδιεξόδων, στο πλαίσιο μίας επικίνδυνης απόρριψης της πολιτικής».
Για να κερδίσουμε, λοιπόν, σήμερα το επίκαιρο στοίχημα του ιδρυτών πατέρων, Μονέ, Σουμάν, Σπινέλι, Ντε Γκάσπερι, «οφείλουμε όλοι μας, όλες οι δυνάμεις του δημοκρατικού φάσματος -με αφορμή τις επερχόμενες ευρωεκλογές- να δώσουμε το "παρών" σε έναν συστηματικό αγώνα διαρκείας για τα "βασικά", όπως λιτά περιέγραφε ο Ρομπέρ Σουμάν στη διακήρυξή του το 1950:
«Η Ευρώπη δεν θα δημιουργηθεί διά μιας, ούτε σε ένα συνολικό οικοδόμημα. Θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα που θα δημιουργήσουν πρώτα μία πραγματική αλληλεγγύη».
Μία αλληλεγγύη- οικουμενική αξία, γέφυρα συνεργασίας και συναντίληψης μεταξύ κρατών, ηπείρων, πολιτισμών» καταλήγει η κ. Δούρου.
12°
