Τα μυστικά του βάλτου της κάλπης

Κάτω εκεί στην Κουμουνδούρου, λίγο πριν τα εγκαίνια της ΔΕΘ, με πρόσωπα συνοφρυωμένα, συζητούσαν τα αποτελέσματα της τελευταίας δημοσκόπησης που θα δημοσιεύονταν σε κυριακάτικη εφημερίδα. Η εικόνα που έχει σχηματιστεί στο κομματικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που αποτυπώνεται από τα ποσοστά που εμφανίζονται στα ιστογράμματα των δημοσκοπικών ερευνών.

Το καθοριστικό στοιχείο το οποίο θα διαμορφώσει την τελική εικόνα πριν τη διεξαγωγή των εκλογών είναι εκείνο που καθόρισε τη στάση των ψηφοφόρων σε δύο πολύ σημαντικές και πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις στην Ευρώπη. Το κομβικό στοιχείο έχει να κάνει με τη λεγόμενη συμπεριφορά της «αριστερής ψήφου». Στη Γαλλία ο «αριστερός έως και σοσιαλδημοκράτης» δεν πήγε να ψηφίσει. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα κατέρρευσε, η Αριστερά περιορίστηκε και ο Μακρόν θριάμβευσε σε δύο διαδοχικές προσφυγές στην κάλπη. Στη Γερμανία οι Σοσιαλδημοκράτες ηττήθηκαν κατά κράτος και πλέον φιγουράρουν στην τρίτη θέση, κάτω από του Ακροδεξιούς του AFD με καμία προοπτική ανάκαμψης. Συμπληρωματικά, στην Αυστρία οι Σοσιαλδημοκράτες αποσυντίθενται. Η εικόνα δηλαδή έχει παγιωθεί. Η αριστερή-σοσιαλδημοκρατική ψήφος δεν εκτίθεται στην κάλπη αλλά παραμένει στον καναπέ του σπιτιού της.

Στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό αυτή η δυναμική απεικονίζεται από το ποσοστό συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος στο υπάρχον πολιτικό σύστημα είναι ένας από τους δύο πόλους γύρω από τους οποίους διαμορφώνεται η πολιτική ζωή του τόπου. Το δίπολο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ έδωσε τη θέση του στο ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ.

Η Νέα Δημοκρατία εδώ και πολλούς μήνες διατηρεί ένα ποσοστό συσπείρωσης υπερβολικά μεγάλο για μη προεκλογική περίοδο. Το ποσοστό αυτό με διακυμάνσεις κυμαίνεται από 82% έως 85%.

Το ποσοστό συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ αντίθετα περιορίζεται στο ίδιο χρονικό διάστημα από ένα 42% έως 46% ανάλογα τη χρονική περίοδο.

Μεταφρασμένο σε συμμετοχή στις κάλπες στις επόμενες εκλογές κατά το κομματικό επιτελείο της Κουμουνδούρου, αυτό το ποσοστό συσπείρωσης σημαίνει πως το 40% εκείνων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το 2015 δεν θα κατέβουν να ψηφίσουν.

Ποιο είναι το αριθμητικό συμπέρασμα; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες εκλογές σημειώσει μία συσπείρωση από 55% έως 60% τότε η διαφορά από τη Νέα Δημοκρατία θα είναι σαρωτική και θα φθάσει ενδεχομένως μία διαφορά 15 ποσοστιαίων μονάδων. Η Νέα Δημοκρατία θα κερδίσει ενδεχομένως και με λιγότερους ψήφους από εκείνους που είχε συγκεντρώσει το 2015.  

Αν το ποσοστό συσπείρωσης του ΣΥΡΙΖΑ κυμανθεί μεταξύ ενός 60% και 70% τότε οι επερχόμενες εκλογές θα προσλάβουν χαρακτήρα ντέρμπι.

Ποιο θα είναι το ιδεατό ποσοστό ψήφων για τον ΣΥΡΙΖΑ ώστε η ήττα να είναι διαχειρίσιμη; Το 25% απαντούν οι έμπειροι κομματικοί παράγοντες στην Κουμουνδούρου. Κάτω από 25% ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει από διασπάσεις. Ορισμένοι στην Κουμουνδούρου δεν το κρύβουν άλλωστε. Με μισόλογα ή μισές κουβέντες, η γραμμή η οποία υιοθετείται στο κόμμα έχει να κάνει με την ενίσχυση του ποσοστού συσπείρωσης μέσα στους επόμενους μήνες με στόχο μία ικανή εκλογική παρουσία στις επόμενες κάλπες των ψηφοφόρων που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ το 2015.

Ο σχεδιασμός

Ο τελικός σχεδιασμός για τον εκλογικό ορίζοντα καθορίζει πως θα διεξαχθούν τετραπλές εκλογές στα τέλη Μαΐου του 2019. Ευρωεκλογές, Αυτοδιοικητικές, Περιφερειακές και Εθνικές. Σύνολο, 4 ψηφοδέλτια σε 4 κάλπες. Εκτός απροόπτου.

Η συμφωνία με τους ΑΝΕΛ και προσωπικά μεταξύ Τσίπρα και Καμμένου ορίζει πως η συμβίωση θα φθάσει μέχρι τον Μάιο.

Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται μία ιδιαίτερη εξέλιξη ως προς τη Συμφωνία των Πρεσπών. Επιχειρείται από ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία - Βρετανία), τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ η επιτάχυνση της διαδικασίας κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών. Δηλαδή, επιχειρείται η διαμόρφωση πλειοψηφίας στη Βουλή της ΠΓΔΜ ώστε αμέσως μετά το Δημοψήφισμα της 30ής Σεπτεμβρίου να κατατεθεί η αλλαγή άρθρων του Συντάγματος της χώρας για να κυρωθεί η Συμφωνία από την παρούσα κοινοβουλευτική σύνθεση χωρίς την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Λέγεται πως ο διεθνής παράγων επιχειρεί να «διασφαλίσει» τη θετική συμμετοχή στο εγχείρημα αυτό αριθμού βουλευτών (όχι ιδιαίτερα πολλών) έτσι ώστε να επιτευχθεί ο ικανός και αναγκαίος αριθμός.

Αν όλα τα παραπάνω ισχύουν, εδώ είναι Βαλκάνια άλλωστε, τότε ενδεχομένως η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών να έρθει στην ελληνική Βουλή νωρίτερα του αναμενόμενου. Οι υπολογισμοί του Μαξίμου δείχνουν επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος. Το ερώτημα είναι τι θα πράξει η Νέα Δημοκρατία, ή καλύτερα πώς θα δικαιολογήσει στους Αμερικανούς, στους Ευρωπαίους, στο ΝΑΤΟ την αρνητική της ψήφο. Εδώ σε θέλω, Μητσοτάκη, που θα έλεγε και ο Ανδρέας.

Η παγίδευση των «καραμανλικών» του ΣΥΡΙΖΑ και των εθνικιστών του Βαθέος ΠΑΣΟΚ με το νέο κυβερνητικό σχήμα διασφαλίζει τη συμμετοχή των Μπόλαρη, Παπακώστα και μερικών ακόμη ανεξάρτητων στο μπλοκ του «ΝΑΙ» για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Από τη στιγμή μάλιστα που ο Μπόλαρης από «Μακεδονομάχος» ορίστηκε επικεφαλής της Επιτροπής ελέγχου των εκπαιδευτικών βιβλίων και άλλων  από αλυτρωτισμούς κ.λπ. Η σύσταση της Επιτροπής προβλέπεται από τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά μετά την έναρξη ισχύος της. Γιατί λοιπόν έσπευσε ο Κοτζιάς να τοποθετήσει έναν κατ’ εξοχήν εθνικιστή του βαθέος ΠΑΣΟΚ σε θέση κυβερνητική μεν, αλλά και στη θέση του επικεφαλής της μάχης κατά του αλυτρωτισμού; Μόνο μία εξήγηση υπάρχει. Να εγκλωβιστεί ώστε να ψηφίσει «ΝΑΙ» για τη Συμφωνία.  

Συμπέρασμα: Η θετική ψήφος στη Συμφωνία των Πρεσπών είναι κατά τα φαινόμενα διασφαλισμένη και χωρίς τους ΑΝΕΛ. Ο Καμμένος θα εξακολουθήσει να στηρίζει την κυβερνητική πλειοψηφία τουλάχιστον έως τα τέλη του επόμενου Μαΐου. Οι παροχές τύπου ΕΝΦΙΑ και η αύξηση του κατώτατου μισθού, καθώς και η αναβολή ή ακύρωση των περικοπών στις συντάξεις, θα ξεδιπλωθούν από τα τέλη Δεκεμβρίου 2018 έως τα τέλη Απριλίου 2019. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί αντιμετωπίζουν και αυτοί εκλογές και μάλιστα κρίσιμες για τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς.

Εκτίμηση: Από τώρα έως τον Απρίλιο 2019 θα πρέπει να παρακολουθείται στενά το ποσοστό συσπείρωσης των δύο κομμάτων εξουσίας και όχι η πρόθεση ψήφου. Η συσπείρωση θα καθορίσει το ποσοστό αποχής από τις κάλπες. Η συσπείρωση ή αποσυσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ θα καθορίσει το εύρος της νίκης της Νέας Δημοκρατίας και άρα το ενδεχόμενο αυτοδυναμίας. Αυτό το ποσοστό θα καθορίσει και την επιτυχή διαχείριση της ήττας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος, η συσπείρωση θα καθορίσει αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα ηττηθεί από τη Νέα Δημοκρατία ή απλώς από τον... εαυτό του.