Έτσι παρουσιάστηκε από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων η είδηση για το σάιτ που δημιούργησε η ΝΔ κατά της κυβέρνησης. Και αναδημοσιεύθηκε σε όλα τις φιλοκυβερνητικά μέσα με αυτό τον τίτλο. Άλλοτε με την ένδειξη ΑΠΕ στο τέλος της είδησης, όπως είθισται όταν ένα μέσο παίρνει αυτούσια την είδηση από το Αθηναϊκό Πρακτορείο, και άλλοτε –πιο σοφό αυτό– όχι. Γιατί δεν επιτρέπεται ένα δημόσιο Πρακτορείο Ειδήσεων να γίνεται κομματική γραμμή άμυνας της κυβέρνησης.

Το πρόβλημα είναι ο χαρακτηρισμός «προπαγανδιστικό». Και γυρνάει μπούμερανγκ στο ίδιο το ΑΠΕ. Μάλλον το κατάλαβαν και οι ίδιοι και το μάζεψαν, όπως με σχετική ασφάλεια μπορεί να υποθέσει κανείς. Γιατί στην είδηση τώρα ο τίτλος είναι διαφορετικός.

Yπάρχουν όμως τα διαδικτυακά ίχνη που μαρτυρούν αυτή την εκ των υστέρων επέμβαση, όπως το τουίτ της είδησης στις 13.36 «Προπαγανδιστικό site κατά της κυβέρνησης δημιούργησε η ΝΔ», αλλά και στο url, το οποίο διατηρεί τον τίτλο με τον οποίο δημοσιεύεται η είδηση, ακόμα κι αν στη συνέχεια αυτός αλλάξει.     

Η είδηση αναμεταδόθηκε αυτούσια στην αρχική της μορφή. Πέραν του ότι η δεοντολογία επιβάλλει στο ΑΠΕ να είναι αντικειμενικό, ή τουλάχιστον όχι τόσο εξώφθαλμα κυβερνητικό, είναι τραβηγμένο να κατηγορείς την αντιπολίτευση για προπαγάνδα. Η αντιπολίτευση, και δη η αξιωματική, κάνει αυτό που λέει το όνομά της: Αντιπολίτευση.

Σύμφωνα με την Πειραιώς, το www.mauresselides.gr «είναι μια ιστοσελίδα ψηφιακής ανασκόπησης των πεπραγμένων της κυβέρνησης με την μορφή χρονολογίου που συγκεντρώνει βίντεο, εικόνες, δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων, πρωτοσέλιδα διεθνών και ελληνικών μέσων ενημέρωσης, μέχρι και στοιχεία διεθνών οργανισμών». Αναμφίβολα, πρόκειται για μια σελίδα που εξυπηρετεί συγκεκριμένους σκοπούς. Να προβάλει τις αντιφάσεις και τις αυτοαναιρέσεις της κυβέρνησης. Τι πιο αναμενόμενο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Το ότι το σάιτ χαρακτηρίστηκε προπαγανδιστικό από το ΑΠΕ, και διοχετεύτηκε σαν non paper σε όλο τον φιλοκυβερνητικό τύπο, δημιουργεί ωστόσο μια αυξημένη περιέργεια.

Αν μπεις, λοιπόν, και περιηγηθείς, παρακολουθείς μια λίστα καταχωρήσεων που ξεκινάει τον Δεκέμβριο του 2015 και φτάνει μέχρι σήμερα. Ένα γεγονός ανά μήνα. Με βίντεο του πρωθυπουργού που λέει πως «αυτή η κυβέρνηση δεν θα ψηφίσει νέα μνημόνια» μέχρι δηλώσεις του κυβερνητικού εταίρου, «θα στείλουμε τζιχαντιστές στην Ευρώπη». Με τις ουρές στις τράπεζες από τα capital controls και το χαρτί με το ερώτημα του δημοψηφίσματος, τα 25 δις που χάθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες λίγους μήνες αργότερα, την αύξηση του ΦΠΑ, τον διορισμό του Καρανίκα στον στρατηγικό σχεδιασμό και της κ. Θάνου διευθύντριας του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού, με τα στοιχεία για ιστορικό αρνητικό ρεκόρ χαμένες 29.917 θέσεις εργασίας τον Φεβρουάριο του ’17 και για το ότι οι μισοί Έλληνες φορολογούμενοι χρωστούν στην εφορία εξαιτίας της υπερφορολόγησης ένα μήνα μετά, και πέει λέγοντας. Γνωστά και χιλιοειπωμένα, λίγο πολύ ό,τι ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Φυσικά και μπορεί να πει κανείς πως υπάρχουν και άλλες αναγνώσεις – για το αν, για παράδειγμα, η κυβέρνηση με τον νόμο Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες προσπάθησε να βάλει τάξη στα ΜΜΕ ή να τα ελέγξει (αμέσως μετά έρχεται ο Καλογρίτσας με το φιάσκο με τα βοσκοτόπια). Ότι είναι ζήτημα ερμηνείας και όχι παράθεσης γεγονότων. Και, προφανώς, η κυβέρνηση θα παρουσίαζε ένα δικό της πολύ διαφορετικό ιστολόγιο πάνω στα ίδια γεγονότα ή θα επέλεγε διαφορετικά. Μπορεί και να παρουσίαζε τα πεπραγμένα του «παλιού διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος» τα τελευταία 40 χρόνια.

Δεν είναι όμως υπερβολικό να γράφει ο φιλοκυβερνητικός τύπος «Μεθόδους άλλων εποχών και άλλων χωρών φαίνεται να επιλέγει η ΝΔ για την προεκλογική της εκστρατεία εγκαινιάζοντας σήμερα γκρίζα διαφήμιση κατά του πολιτικού της αντιπάλου, της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ»;

Η ΝΔ επισημαίνει ότι «το υλικό του site είναι πρωτότυπο και σκοπίμως δεν υπάρχουν σχόλια ή αξιολογικές κρίσεις, γιατί τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους» – αν και η επιλογή από μόνη της δεν μπορεί παρά να είναι αξιολογική. Και περιγράφει με μελανά χρώματα την κατάσταση της οικονομίας την επομένη της λήξης του τρίτου μνημονίου: «Η οικονομική κατάσταση της χώρας παραμένει κρίσιμη. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν εμπνέει καμία εμπιστοσύνη και δεν υπάρχει πλέον και το μαξιλάρι ασφαλείας των εταίρων μας. Επενδυτές δεν έρχονται, δουλειές καινούργιες δεν δημιουργούνται, οι μισοί Έλληνες χρωστούν στην εφορία, το κόστος δανεισμού της χώρας αυξάνεται αντί να μειώνεται και ο κ. Τσίπρας έχει το θράσος να ισχυρίζεται ότι η οικονομία υπεραποδίδει».

Ακούγεται πολύ απαισιόδοξο, ή πολύ αντιπολιτευτικό. Μπορεί, κάποιος, να προτιμάει να κρατήσει την εικόνα που παρουσίασε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Ότι θα γίνουμε «παγκόσμιο πρότυπο ανάπτυξης». Ότι η «ολιστική αναπτυξιακή στρατηγική της κυβέρνησης θα φέρει επενδυτική έκρηξη». Και ότι ό,τι ήταν δίκαιο –και ηθικό, ύστερα από συνεχή πίεση του κυβερνητικού εταίρου για να πάρουν τα αναδρομικά τους οι στρατιωτικοί– έγινε, και θα συνεχίσει να γίνεται, πράξη.