Η ερώτηση της εβδομάδας από την A.V. και την Prorata - Ανασχηματισμός: επιστροφή του «παλιού» ή άφιξη στο «κανονικό»;

Η επικαιρότητα τρέχει. Ακούτε για αυτήν. Τώρα έχετε τη δυνατότητα να μιλήσετε για αυτήν. Κάθε εβδομάδα και για ένα διαφορετικό θέμα. Η Prorata θέτει κάθε Παρασκευή μία και μόνο ερώτηση για ένα θέμα επικαιρότητας στους εγγεγραμμένους στη λίστα ηλεκτρονικών διευθύνσεών της και παρουσιάζει κάθε Δευτέρα τις απαντήσεις τους στην Athens Voice. Αν επιθυμείτε και εσείς να εγγραφείτε στη λίστα της Prorata, πατήστε εδώ.

Ανασχηματισμός: επιστροφή του «παλιού» ή άφιξη στο «κανονικό»;

Οι ανασχηματισμοί είναι υπερεκτιμημένα εργαλεία πολιτικής επικοινωνίας. Οι εκτενείς αναφορές στα μίντια, αλλά και η συνεχής και εκούσια διαρροή πληροφοριών από την εκάστοτε κυβέρνηση για το ενδεχόμενο και το περιεχόμενο ενός ανασχηματισμού, για μεγάλα χρονικά διαστήματα πριν από την πραγματοποίησή του, αποδυναμώνουν την όποια αξία μπορεί να έχει η είσοδος νέων ή η έξοδος φθαρμένων προσώπων από το κυβερνητικό σχήμα, αλλά και η αναδόμηση του οργανογράμματος του υπουργικού συμβουλίου. Έτσι, η αξιολόγηση ενός ανασχηματισμού την επομένη της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης δε μεταβάλλει συνήθως την εικόνα του εκλογικού ακροατηρίου για το κυβερνητικό έργο. Πώς αντέδρασε η κοινή γνώμη στον πρόσφατο ανασχηματισμό της κυβέρνησης Τσίπρα;

Η Ερώτηση της Εβδομάδας επιχείρησε να διερευνήσει τον βαθμό αποδοχής δύο κρίσεων για το κεντρικό στοιχείο του συγκεκριμένου ανασχηματισμού, την ανάληψη υπουργείων από πρόσωπα που προέρχονται από άλλα πρόσωπα πλην του ΣΥΡΙΖΑ. Συγκεκριμένα, από τους συμμετέχοντες στις online έρευνες της Prorata ζητήθηκε να δηλώσουν αν συμφωνούν με την άποψη ότι η εξέλιξη αυτή δείχνει ότι η κυβέρνηση Τσίπρα: (α) δε διαφέρει ως προς τα πρόσωπα και το ύφος της εξουσίας από κυβερνήσεις του παρελθόντος και (β) δε διαφέρει ως προς την κατεύθυνση της πολιτικής από κυβερνήσεις του παρελθόντος. Η πρώτη εικόνα των απαντήσεων μαρτυρά ότι το 25% έως το 30% του δείγματος διαφωνεί με τις σαφώς αρνητικές κρίσεις που περιλήφθηκαν στο ερώτημα, ποσοστό που αντιστοιχεί στην επαναλαμβανόμενα καταγραφόμενη στις δημοσκοπήσεις εκλογική δύναμη των κομμάτων του κυβερνητικού συνασπισμού. Το ποσοστό διαφωνίας είναι σαφώς υψηλότερο μεταξύ των ψηφοφόρων που τοποθετούνται στον αριστερό πόλο του κλασικού άξονα «αριστερά-δεξιά» (περίπου 50%), αλλά και μεταξύ των ψηφοφόρων που εκφράζουν υψηλή συμπάθεια για την κυβέρνηση στον σχετικό δείκτη (περίπου 80%), όμως εντυπωσιάζει και στις δύο περιπτώσεις το γεγονός ότι τα ποσοστά διαφωνίας δεν είναι καθολικά. Το κύριο στοιχείο του τελευταίου ανασχηματισμού μοιάζει να κατακρίνεται και από ένα σημαντικό τμήμα των πλέον πιστών υποστηρικτών του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης Τσίπρα.

Όμως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εστιάζεται στη δόμηση της επιχειρηματολογίας εκείνων (άνω του 60% του δείγματος της κοινής γνώμης) που αξιολογούν αρνητικά την ανάληψη υπουργείων από πρόσωπα που προέρχονται από άλλα κόμματα πλην του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, η πλευρά αυτή χρεώνει στην κυβέρνηση τόσο την επιστροφή του «παλαιού προσωπικού», όσο και την προοπτική υιοθέτησης πολιτικών κατευθύνσεων του παρελθόντος, τις οποίες είχαν υπηρετήσει άλλωστε πρόσωπα που επανέρχονται τώρα σε υπουργικούς θώκους υπό διαφορετικό πρωθυπουργό. Τα δύο ευρήματα εμφανίζουν λογική σύνδεση, όπως αποδεικνύει και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων συμφωνούν με τη μία διατυπωμένη πρόταση της ερώτησης συμφωνούν και με την άλλη και όσοι διαφωνούν με τη μία διαφωνούν και με την άλλη, και τελικά μάλλον δικαιολογούν την αγανάκτηση σε βάρος ενός κόμματος που είχε στηρίξει την εκλογική του στρατηγική στην απόρριψη του «παλαιού προσωπικού» και των μεθόδων του.

Ωστόσο, η συμφωνία και με τις δύο διατυπωθείσες προτάσεις που θέτει η Ερώτηση της Εβδομάδας στερεί από την αντιπολιτευτική ρητορική το επιχείρημα της ακρότητας της κυβέρνησης Τσίπρα: πόσο ακραία μπορεί να είναι μια κυβέρνηση με πρόσωπα του παρελθόντος που υπηρέτησαν πολιτικές της κανονικότητας; Προφανώς και μπορεί να είναι, αν τα πρόσωπα του παρελθόντος υιοθέτησαν την ακρότητα στην πορεία, άποψη που ίσως κρύβεται πίσω από το 8% του δείγματος που συμφωνεί με τη θέση ότι ο κυβερνητικός ανασχηματισμός έδειξε ότι τα πρόσωπα δε διαφέρουν, αλλά διαφώνησε με τη θέση ότι η κατεύθυνση πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα δε διαφέρει από αυτήν προηγούμενων κυβερνήσεων. Ή αν τα πρόσωπα δεν είναι ακραία, αλλά απλώς διαθέσιμα να υπηρετήσουν την όποια ακραία ή μη ακραία πολιτική κατεύθυνση, αρκεί να βρίσκονται στην εξουσία, άποψη που κρύβεται πίσω από το 13% του δείγματος που διαφωνεί με τη θέση ότι ο κυβερνητικός ανασχηματισμός έδειξε ότι τα πρόσωπα δε διαφέρουν, αλλά συμφώνησε με τη θέση ότι η κατεύθυνση πολιτικής της κυβέρνησης Τσίπρα δε διαφέρει από αυτήν των προηγούμενων κυβερνήσεων. Σε κάθε περίπτωση, η επανεμφάνιση προσώπων από το παρελθόν των κομμάτων του παλαιού δικομματισμού σκιάζει και τα πρώην κόμματά τους και την επιχειρηματολογία τους περί μη κανονικότητας της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση Τσίπρα.