Η επόμενη μέρα της «καθαρής εξόδου» ξεκίνησε για τους Έλληνες όπως και οι άλλες. Οι άνεργοι ψάχνουν καθημερινά για μια δουλειά έστω και με το κομμάτι. Οι απολυμένοι αναζητούν λύσεις για να τα βγάλουν πέρα. Άλλοι αρχίζουν να λογαριάζουν τι πρέπει να πληρώσουν προσεχώς στην Εφορία: ΕΝΦΙΑ, δόσεις, ΕΦΚΑ και τα συμπαρομαρτούντα.
Στην Οδύσσεια, κανείς δεν γνωρίζει τι ακολούθησε την άφιξη του πολυμήχανου Οδυσσέα. Η φαντασία μας, συνεπώς, μπορεί να δημιουργήσει όσα σενάρια θέλει. Από το «ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα» μέχρι το «σκότος και έρεβος».
Η Ελλάδα του σήμερα σε τίποτα δεν θυμίζει την «Γη της Επαγγελίας». Υπάρχουν καλύτερα οράματα από αυτά που μας τάζει ο πρωθυπουργός. Είναι αυτά που τάζουν μια ονειρεμένη ζωή «εκεί επάνω»-για τους αναμάρτητους, εννοείται... Εδώ, μετά από μια δεκαετία κρίσης, ένα θα έπρεπε να είναι το ερώτημα: τι πρέπει να γίνει ώστε να απαλειφθούν οι αιτίες που προκάλεσαν την μεγάλη κρίση; Τι χρειάζεται ο τόπος για να αναπτυχθεί;
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχουν απαντήσεις σε αυτά. Και ο πρωθυπουργός φρόντισε να παρακάμψει την πιο σοβαρή πτυχή της συζήτησης για το αύριο. Απόδειξη; Πανηγυρίζει για τη λήξη των μνημονίων «των άλλων», την ώρα που εφαρμόζει το «δικό του» μνημόνιο με «φέσια», που θα πληρώνουμε εμείς και τα παιδιά μας.
Επειδή συνεπώς «εδώ είναι ο παράδεισος κι η κόλαση εδώ», ο κ. Τσίπρας επιλέγει να πορευτεί σε πιο δοκιμασμένα στη χώρα μονοπάτια. Κατ' αρχάς από την Ιθάκη υιοθετεί εκ νέου τον διχαστικό λόγο. Το «ή εμείς ή αυτοί» επανέρχεται από το παράθυρο, με συνθηματολογία δοκιμασμένη στις αντιμνημονιακές πλατείες. Εχθροί είναι οι τραπεζίτες που έγιναν υπουργοί και οι υπουργοί που έγιναν τραπεζίτες. Πολύ βολικό για ένα κυβερνητικό σχήμα που πορεύτηκε από το 2015 όπως «η παρθένα με τον σατανά»...
Στη συνέχεια, θα επιχειρήσει να μοιράσει απλόχερα πακέτο παροχών από τα «σεντούκια» του κρατικού προϋπολογισμού. Και -με ή χωρίς την έγκριση των δανειστών- θα ακυρώσει δολοφονικά μέτρα που η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα ψήφισε.
Το κερασάκι στην τούρτα θα είναι ο επικείμενος ανασχηματισμός-ο τελευταίος πριν από τις εκλογές και μάλλον προμήνυμα ότι αυτές θα γίνουν πριν από το ορόσημα του Μαίου. Με αυτά και με άλλα, πάνω στα αποκαΐδια του Ματιού, πιστεύουν ότι θα μπορούσαν αν όχι να κερδίσουν τις εκλογές, τουλάχιστον να σταθεροποιηθούν ως μείζων αντιπολίτευση στην κρίσιμη εκλογικά διετία που ακολουθεί.
“Too good to be true” που λέει και το τραγούδι. Ανακαλώ στη μνήμη μου το σούπερ πακέτο παροχών που είχε κάνει το 2002 η κυβέρνηση Σημίτη. Οι συμπολίτες μας πήραν ευχαρίστως τα επιδόματα και στη συνέχεια «μαύρισαν» το ΠΑΣΟΚ στις κάλπες...
Οι επικοινωνιακές φανφάρες έχουν τα όριά τους. Ο τόπος έχει ανάγκη μια κυβέρνηση που να λύσει το γόρδιο δεσμό της μιζέριας και της μη ανάπτυξης, σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον. Δύσκολο εγχείρημα, αδιανόητο για τους κυβερνώντες που θεωρούν πανάκεια τις μικροπαροχές, τα επιδόματα και τους διορισμούς στο Δημόσιο.
Πάμε συνεπώς για ένα φθινόπωρο του διχασμού, της παροχολογίας και της μεγαλοστομίας. Με την υπογραφή του κ. Τσίπρα και τη σφραγίδα του κ.Καμμένου.
Μέχρι τώρα λέγαμε ότι το πρόβλημα να επιλέξει έναν ηγέτη έστω και λίγο αντάξιο του Σημίτη, το είχε το ΠΑΣΟΚ. Τώρα, φαίνεται ότι θα το έχει εγγενώς και η ΝΔ
9°
