15 ενοχλητικές σκέψεις για την εθνική τραγωδία

Η Ελλάδα θρηνεί και οι εικόνες από τις φονικές πυρκαγιές στην Αττική κάνουν το γύρο του κόσμου, την ώρα που οι απορίες για όσα συνέβησαν πληθαίνουν και οι ελπίδες για την εύρεση των αγνοούμενων, όσο ο χρόνος περνά, εξαντλούνται. 88 άνθρωποι μέχρι στιγμής έχασαν, επίσημα, τη ζωή τους. Δείτε τα σχόλια της A.V. για την τραγική επικαιρότητα όπως δημοσιεύτηκαν στο Inbox του athensvoice.gr

Εφόσον ο πρωθυπουργός ανέλαβε την πολιτική ευθύνη, οφείλει να απαντήσει σε μια μόνο ερώτηση: Στη ριάλιτι σόου κυβερνητική ενημέρωση της Δευτέρας, 12 η ώρα, με ανοιχτά μικρόφωνα σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, ήξερε ή όχι για τους δεκάδες νεκρούς στο Μάτι;

​ 

Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη οργή είναι ότι αυτοί που τώρα δεν μπορούν να ψελλίσουν ούτε ένα συγγνώμη, είναι οι ίδιοι που ζητούσαν κρεμάλες για τους άλλους και τους αποκαλούσαν δολοφόνους ακόμα κι όταν βυθιζόταν ένα φουσκωτό με μετανάστες στο Αιγαίο. 

Έρευνα για πολεοδομικές παραβάσεις των κτηρίων στο Μάτι, προανήγγειλε ο Σπίρτζης. Μπορεί και να ξεκινήσει από τα σπίτια των 88 νεκρών. 

Κάποτε ένας υπουργός είχε παραιτηθεί για μια μετάθεση φαντάρου. Άλλος για μια μεταγραφή φοιτητή. Άλλος γιατί δεν πλήρωνε νοίκι στον ιδιοκτήτη του σπιτιού που νοίκιαζε. Άλλος γιατί είχε πιει καφέ σε σκάφος επιχειρηματία. Κάποτε. 

Και έτσι κάπως, οδυνηρά, ο ελληνικός λαός θα καταλάβει ότι τις κυβερνήσεις δεν τις ψηφίζεις για να κόψουν τον ΕΝΦΙΑ και να σου χαρίσουν το δάνειο. 

«Κάποιες» απώλειες ο ένας. «Μόνο» 5 πνίγηκαν ο άλλος. Αυτό που σε παγώνει με αυτούς τους ανθρώπους είναι η απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης. Δεν υπάρχει οδύνη, συμπόνοια, θλίψη, ενοχή, ντροπή. Μονάχα κέρδη και ζημιές. Κομματικές. 

Υπήρξαν «κάποιες» απώλειες, δεν βρίσκω σοβαρά λάθη, δήλωσε ο αρμόδιος για τη προστασία των πολιτών μετά το θάνατο 86 ανθρώπων. Πόσο χειρότεροι μπορεί να είναι αυτοί, ρωτούσαν κάποιοι το 2015. Μάλλον έχουν πια την απάντηση. 

Είναι δυνατόν να έχουν πεθάνει 84 άνθρωποι, να είσαι υπεύθυνος πολιτικής προστασίας και αντί για ένα συγνώμη, να λες ότι «το Μάτι ήταν ένα τεράστιο αυθαίρετο»; Δηλαδή ότι έφταιγαν κι από πάνω; 

Τι σκέφτηκαν αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν σήμερα, ημέρα που η χώρα θρηνεί τους χαμένους ανθρώπους της; Αύξησαν τους μισθούς των δεκάδων κομματικών Προέδρων και Δ. Συμβούλων στις ΔΕΚΟ από 4.631 σε 7.483! 

Είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε, αλλά εμείς φταίμε. Όταν το 2007 πήραμε τα τριχίλιαρα που μοίραζε η τότε κυβέρνηση και την ξαναψηφίσαμε, δείξαμε ότι δεν μας νοιάζει, ότι ξεχνάμε, ότι οι ζωές έχουν την τιμή τους. Ότι δεν χρειάζεται να αλλάξει τίποτα. 

Στο θάνατο 84 ανθρώπων απαντάνε με επιθέσεις στα Μέσα Ενημέρωσης και διορισμούς στο δημόσιο των συγγενών των νεκρών. Όλη η αρρώστια της πολιτικής εξουσίας ανάγλυφη σε μια μέρα μέσα. 

Αξίζει η ζωή σου ένα πεντοχίλιαρο; 

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι στην καθεστωτική δημοσιογραφία: Αυτά τα «δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών», τα λένε οι πολιτικοί. Οι δημοσιογράφοι, όταν μαθαίνουν, όταν αντιλαμβάνονται κάτι, οφείλουν να το μεταδίδουν στους πολίτες αμέσως. Είναι η δουλειά τους. 

Σκέψου, ακόμα και την ώρα της μεγάλης καταστροφής, κατηγορούσαν τα ΜΜΕ που προειδοποιούσαν τον κόσμο και καλούσαν σε συναγερμό, ότι μιλάνε για νεκρούς και «υπερβάλλουν», αν δεν έβαλαν και τη φωτιά. Μόνο να γλιτώσουν την εικόνα τους τους ενδιαφέρει. 

Το 2007 στηλίτευε τις «ασύμμετρες απειλές» και τον «στρατηγό άνεμο». Τώρα μιλά για «ασύμμετρα φαινόμενα» και «αποσταθεροποίηση». Τότε κατηγορούσε την επικοινωνιακή αντιμετώπιση. Τώρα μεταδίδει live συσκέψεις. Σε λίγο θα μοιράσει τα τριχίλιαρα. 

Δεν είναι η μοίρα μας και το κακό το ριζικό μας να καίγονται και να πνίγονται οι άνθρωποι λίγα χιλιόμετρα από την πλατεία Συντάγματος. Είναι η συλλογική μας αποτυχία, κυβέρνησης, κράτους, κοινωνίας.