Μιλώντας για την ανεργία #4

Αύξηση του αριθμού των αποδεκτών αλλά και της διάρκειας του επιδόματος ανεργίας, η επιδότηση της εργασίας σε αντικατάσταση των προγραμμάτων voucher και η επαναφορά της μικρής επιχείρησης στο επίκεντρο ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου αποτελούν κατά τον Γιώργο Καββαθά, πρόεδρο της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας (ΓΣΕΒΕΕ), κάποια από τα μέτρα που θα μπορούσαν να τονώσουν την αγορά εργασίας.

Η ανεργία ύφεσης, την οποία βιώνουμε δραματικά την τελευταία τριετία, πρέπει και μπορεί να καταπολεμηθεί με αντικυκλικές πολιτικές, είτε αυτές αναφέρονται στο δημοσιονομικό σκέλος της οικονομικής πολιτικής (π.χ. δημόσιες επενδύσεις), είτε σε ριζικό ανασχεδιασμό της πολιτικής απασχόλησης, καθώς και με πολιτικές που θα ενισχύουν ή εν πάση περιπτώσει δεν θα συρρικνώνουν την ενεργό ζήτηση. Εάν δεν ληφθεί υπ’ όψιν αυτό το πλαίσιο, οι παρεμβάσεις θα είναι όχι μόνο αποσπασματικές, αλλά τελικά και αναποτελεσματικές. Άλλωστε, σε αυτό το δημοσιονομικό πλαίσιο που περιορίζει δραστικά τη δυνατότητα δημόσιων επενδύσεων και επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής, μοιραία το βάρος οφείλει να μετατοπιστεί στη λεγόμενη παθητικοποίηση των πολιτικών απασχόλησης, στην αντιμετώπιση κατά μία έννοια των συνεπειών της ανεργίας.

Ως πρώτα αναγκαία βήματα προκρίνονται:

1. Η σημαντική αύξηση στον αριθμό των αποδεκτών, αλλά και της χρονικής διάρκειας χορήγησης του επιδόματος ανεργίας. Η διεύρυνση του πεδίου παρέμβασης μπορεί να αποτελέσει μία πρώτη, άμεση και καίρια παρέμβαση για την αναθέρμανση της οικονομίας.

2. Σε ένα επόμενο στάδιο πρέπει να δρομολογηθεί η μετατροπή του επιδόματος ανεργίας σε επιδότηση της εργασίας, για κλάδους της μεταποίησης, του εμπορίου και των υπηρεσιών που μπορούν να εγγυηθούν τη διατήρηση και δημιουργία «υγιών» θέσεων εργασίας, σε αντικατάσταση των voucher θνησιγενούς απασχόλησης που κατευθύνονται σήμερα σε εξόχως επιδοτούμενες και γκρίζες ως προς το καθεστώς απασχόλησης επιχειρήσεις.

3. Βελτίωση του Προγράμματος Διατήρησης των θέσεων εργασίας στη μικρή επιχείρηση, με βελτίωση του ποσοστού κάλυψης και δυνατότητα ένταξης του συνόλου του απασχολούμενου προσωπικού. Όσο η κρίση βαθαίνει, τόσο δυσκολότερη γίνεται η διατήρηση των θέσεων εργασίας και κατ’ επέκταση η βιωσιμότητα των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.

4. Εφαρμογή του εργόσημου για τους περιστασιακά απασχολούμενους.

5. Δράση δημιουργίας θέσεων εργασίας για τα συνβοηθούντα μέλη της μικρής επιχείρησης. Η παρουσία των συνβοηθούντων μελών είναι συνυφασμένη με την βιώσιμη λειτουργία της πολύ μικρής επιχείρησης, χωρίς ωστόσο αυτοί οι απασχολούμενοι να «εμφανίζονται» στο ασφαλιστικό σύστημα ή στην τυπική αγορά εργασίας. Η παροχή κινήτρων (επιδότηση μέρους του μη μισθολογικού κόστους) για την ένταξη αυτής της κατηγορίας απασχολουμένων στην τυπική αγορά εργασίας μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά πρώτα και κύρια για τα ασφαλιστικά ταμεία.

6. Αναμόρφωση του προγράμματος επιδότησης Νέων Ελεύθερων Επαγγελματιών, προς την κατεύθυνση περισσότερο βιώσιμων, συνεταιριστικών, αλλά και καλύτερα υποστηριζόμενων επιχειρήσεων και συνδυασμός του με το πρόγραμμα δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Μία νέα συνεταιριστική επιχείρηση είναι όφελος για την αγορά εργασίας, μία νέα επιχείρηση με προσωπικό δημιουργεί πολλαπλασιαστικό όφελος στην αγορά εργασίας.

Σε κάθε περίπτωση είναι απόλυτη προτεραιότητα να επαναφέρουμε τη μικρή επιχείρηση και τον αυτοαπασχολούμενο στο επίκεντρο ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου. Η συνεισφορά των μικρών επιχειρήσεων στην οικονομική μεγέθυνση και στη δημιουργία θέσεων εργασίας τα προηγούμενα χρόνια, πρέπει να αποτελέσει οδηγό για τα χρόνια υπέρβασης της κρίσης.