Είναι η πατριωτική δεξιά το παγωμένο γιαούρτι του 2018;

Για αρχή, επιτρέψτε μου να ευχηθώ περαστικά στον Καμμένο τον Δημήτρη, ο οποίος μιλώντας για την πρόθεσή του να κάνει ένα κόμμα με τον Αριστείδη τον Μπαλτάκο (και πιθανότατα κανέναν άλλο) είπε πως ένας από τους σκοπούς του κόμματος αυτού θα είναι «να απομακρυνθεί από την εξουσία η αριστερή κυβέρνηση, που αποτελεί προφανή τροχοπέδη για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας».

Δεν ξέρω πώς λέγεται η ασθένεια από την οποία πάσχει, αλλά σίγουρα πρέπει να είσαι άρρωστος για να ζητάς την απομάκρυνση της κυβέρνησης και να μη θυμάσαι ότι μέχρι πριν λίγες ημέρες -και για τρία ολόκληρα χρόνια- ήσουν ένας από αυτούς που στήριζαν την προφανή αυτή τροχοπέδη και σήκωναν το χεράκι για να ψηφίσουν τα νομοσχέδιά της. Από την άλλη, μιλάμε για τον άνθρωπο ο οποίος παρομοίασε την Ευρωπαϊκή την Ένωση με στρατόπεδο συγκέντρωσης και διέδιδε το ρατσιστικό ψέμα για τους Εβραίους εργαζόμενους στους Δίδυμους Πύργους, που δήθεν δεν πήγαν στην εργασία τους την 11^η Σεπτεμβρίου, οπότε μπορεί να είναι απλώς αδίστακτος, αν και από ένα σημείο και μετά κι αυτό αρρώστια είναι, οπότε τα περαστικά ισχύουν.

Όπως έγραψα, τα λόγια που με έκαναν να ανησυχήσω για την υγεία του Καμμένου Δημήτρη ξεστομίστηκαν με αφορμή την ίδρυση ενός νέου ακροδ... «πατριωτικού» μαγαζιού, το οποίο θα πουλάει ό,τι ακριβώς πουλάνε και τα υπόλοιπα «πατριωτικά» μαγαζιά. Πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, Μακεδονία, τσολιαδάκια, παρελάσεις, Ι love Greece, This is Sparta, Παρθενώνες με βελανίδια και τα σχετικά. Είναι ένα μαγαζί το οποίο, αν εξαιρέσουμε τους μαγαζάτορες, δεν θα διαφέρει σε τίποτα από το μαγαζί του Κρανιδιώτη, το μαγαζί του Βελόπουλου, το μαγαζί του Νικόλοπουλου, το μαγαζί του Καρατζαφέρη, το μαγαζί του Καμμένου (που μετά τις εκλογές μπορεί να μην υπάρχει) και ίσως να διαφέρει από τη Χρυσή την Αυγή στη μυική μάζα και την ικανότητα γραφής και ανάγνωσης.

Σε κάθε περίπτωση, ίδια ή με διαφορές, τα πολλά «πατριωτικά» μαγαζιά γεννούν ένα ερώτημα: Τι είναι αυτό που έχει πιάσει τους Έλληνες ακροδ... «πατριώτες» και ανοίγουν τις επιχειρήσεις τους με τη συχνότητα που μέχρι πριν λίγα χρόνια κάποιοι συμπολίτες άνοιγαν μαγαζιά που πουλούσαν παγωμένο γιαούρτι; Δεν είδαν τι συνέβη με τα περισσότερα από αυτά τα μαγαζιά; Κανένας τους δεν έχει διαβάσει το διδακτικό αριστούργημα Οβελίξ και Σία;

Απ’ ό,τι καταλαβαίνω κάποιοι ελπίζουν να τσιμπήσουν κάτι στις επόμενες εκλογές. Ένα ποσοστό μικρό μεν, αρκετό να τους κάνει παίκτες δε. Τα απομεινάρια των ΑΝΕΛ και κάποιοι απογοητευμένοι ψηφοφόροι του Αλέκση θα είναι τα λάφυρα και η ιδέα δεν μοιάζει καθόλου κακή, αν κανείς σκεφτεί ότι μέχρι και ο Βασίλης ο Λεβέντης μπήκε στη Βουλή και έγινε παράγοντας του τόπου. Η ιδέα αρχίζει να φαίνεται κακή αν αυτός ο κανείς σκεφτεί ότι ο Βασίλης ο Λεβέντης ήταν ο μοναδικός εκπρόσωπος της τάσης «διάσημο παρατράγουδο που λαϊκίζει ζητά την ψήφο σου» την ώρα που σε λίγο καιρό για να τα μετρήσεις τα κόμματα των «πατριωτών» θα χρειάζεσαι εκτός από τα δάχτυλα των χεριών και αυτά των ποδιών.

Κάποιοι ξέρουν ότι στην κάλπη δεν θα πάρουν τίποτα, αλλά ο τίτλος «αρχηγός κόμματος» κάνει πιο εύκολες τις προσκλήσεις σε τηλεοπτικές «ενημερωτικές» εκπομπές και άρα τους δίνει τη δυνατότητα να προωθήσουν τις ατζέντες και τις δουλειές τους.

Κάποιοι ζήλεψαν την Αριστερά. Την έβλεπαν χρόνια να διασπάται σε όλο και μικρότερα κομμάτια, προκειμένου να ικανοποιηθεί το Εγώ και του πιο ασήμαντου αριστερού φυλάρχου, και σκέφτονταν «γιατί όχι και μείς;». Τώρα που οι θέσεις της αριστεράς και της «πατριωτικής» δεξιάς στα βασικά θέματα της οικονομίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της την παγκοσμιοποίησης είναι ίδιες, ήρθε η ώρα και γι' αυτούς.   

Κάποιοι είναι απλώς ψώνια. Με ένα Ψ τεράστιο και φωτεινό. Κατά προτίμηση γαλανό, αλλά και το λευκό καλό είναι.  

Ό,τι από αυτά κι αν συμβαίνει, τα πατριωτικά γιαούρτ... τα «πατριωτικά» κόμματα είναι πολλά και είναι εδώ. Και κανονικά θα έπρεπε να είναι μόνο αφορμή για γέλιο. Αλλά όπως είπαμε και πιο πάνω, μέχρι και ο Λεβέντης μπήκε στη Βουλή. Πράγμα που σημαίνει πως χάρη στο ένστικτο και την ωριμότητα κάποιων ψηφοφόρων μπορεί στις επόμενες εκλογές το γέλιο μας να παγώσει όταν θα δούμε στη Βουλή τον... τώρα που το σκέφτομαι, τίποτα δεν μπορεί να παγώσει το γέλιο μας. Οι περισσότεροι από αυτούς τους τύπους είναι ή έχουν περάσει από τη Βουλή, οπότε το γέλιο που θα μας προσφέρουν καθώς θα τσακώνονται πάνω από τα απομεινάρια των Καμμένων Ελλήνων είναι εγγυημένο. Και μπράβο τους.