Σχεδόν 50 χρόνια πριν, οι Μπιτλς κυκλοφορούν τον προτελευταίο τους δίσκο. Ονομάζεται «Αbbey Road». Σε αυτό τον δρόμο του Λονδίνου βρίσκεται και το ομώνυμο στούντιο. Αυτόν διασχίζουν πατώντας τη διάβαση των πεζών τα σκαθάρια στο πιο γνωστό και πιο παραλλαγμένο παγκοσμίως εξώφυλλο δίσκου. Αυτό μας θυμίζει φευγαλέα το πλάνο που έχουμε μπροστά μας. Είναι από τη διάβαση στην κατηφορική κατάληξη της λεωφόρου Αρδηττού, εκεί που αυτή συναντιέται με τη Βασιλίσσης Όλγας που μόλις έχει τελειώσει να πλαγιοκοπεί το Ζάππειο και την παλιά κοίτη του Ιλισού, τη Βασιλέως Κωνσταντίνου, που μόλις έχει αφήσει πίσω της το Παναθηναϊκό Στάδιο.
Τρεις άνθρωποι αμίλητοι, αφιερωμένοι στις σκέψεις τους, περνούν απέναντι. Κατευθύνονται μάλλον προς το αρχαιολογικό σύμπλεγμα των Στυλών του Ολυμπίου Διός και την αψίδα του Αδριανού. Η περιβολή των δύο εκ των τριών αυτό υποδεικνύει. Δύσκολο να πηγαίνουν στον Όμιλο αντισφαίρισης, ή για πάστα στην Αίγλη του Ζαππείου. Στα αρχαία πηγαίνουν. Είναι κι οι ίδιοι αρχαίοι. Ο άνδρας, ευθυτενής και γυμνασμένος χωρίς βιοχημικές υπερβολές, είναι ένα μείγμα μεταμφιέσεων. Ας πούμε ένας ιδεότυπος του αρχαίου (Αθηναίου και Σπαρτιάτη ταυτοχρόνως) οπλίτη. Φέρει λοφιοφόρο κράνος, ορειχάλκινες περικνημίδες και θώρακα, φορά σανδάλια και κρατά δόρυ εις διπλούν. Στο αριστερό του χέρι με σφρίγος κρατάει την ασπίδα του. Φοράει τη στολή του και πηγαίνει στην αποστολή του. Δίπλα του μια μικροκαμωμένη νέα γυναίκα με γυαλιά ηλίου και backpack, σέρνει καρότσι λαϊκής. Η παρουσία της εκ πρώτης όψεως μοιάζει ακατανόητη. Διότι ο Αθηναίος ή και Σπαρτιάτης οπλίτης είναι ατόφιο ομοίωμα και κινούμενη ρέπλικα αρχαίου ανθρώπου. Η σκυθρωπή όμως αυτή γυναίκα δεν βγάζει νόημα αμέσως. Το φόρεμά της δείχνει κάπως αρχαιοπρεπές σαν δημιουργία της Ιωάννας Κουρμπέλα. Μα θα φόραγε κάτι τέτοιο μέρα μεσημέρι μια γυναίκα που σέρνει ένα φτηνό καρότσι λαϊκής; Ένα στενότερο κοίταγμα είναι αποκαλυπτικό και διαλύει το μυστήριο. Πρόκειται για απομιμητικό χιτώνιο Αθηναίας. Από αυτά τα υφασμάτινα ρούχα που θαυμάζουμε τις πτυχώσεις τους στο αιώνιο μάρμαρο των μουσείων. Οι διόπτρες ηλίου και το σακίδιο μαζί με το καρότσι είναι αξεσουάρ επιβίωσης για κάποιον που παριστάνει μέσα στην αθηναϊκή θερινή ζέστη τον αρχαίο άνθρωπο. Εξάλλου, αν κοιτάξει κανείς πιο προσεχτικά θα δει πως μέσα στο καρότσι κουβαλάει λίγη αρχαιότητα ακόμη, ένα θραύσμα κολώνας ή κίονα που εξέχει.
Οι άνθρωποι αυτοί που περπατούν στα εδάφη της αρχαίας Αθήνας με αυτές τις περιβολές πηγαίνουν στη δουλειά τους. Εργάζονται μεταμφιεσμένοι αυτό που έχουμε διδαχτεί ότι είναι η ουσιώδης, υπέροχη, ατελείωτη καταγωγή μας. Φορούν τα ρούχα από όπου πηγάζει η ελληνική ταυτότητα όχι για να πάρουν μέρος σε νεοπαγανιστική τελετή, όχι για να αναπαραστήσουν κάποιο αθλητικό δρώμενο ή ένα ολυμπιακό μυστήριο. Ούτε πηγαίνουν σε διαδήλωση για την υπεράσπιση της εθνικής μας ταυτότητας ως ακραίοι και γραφικοί που δεν νογάνε από προοδευτικές μεταρρυθμίσεις και ευρωπαϊσμό. Μετακινούνται ανάμεσα στα φωτογραφικά spots που έχουν επιλέξει για να στέκονται προθύμως και επαγγελματικά, ποζάροντας για τους τουρίστες. Δίνοντας έμψυχη αναμνησιακή διάσταση στους παγερούς, λευκούς και υποκίτρινους στύλους του Ολυμπίου Διός, λίγο έξω από το μνημείο, σεβαστικά και χωρίς φασαρίες με τις αρχές. Αναμετρώντας την ανθρώπινη κλίμακα μπροστά στις λιτές κερκίδες του Παναθηναϊκού Σταδίου. Ουδείς γνωρίζει τι πιστεύουν για τον Φαλμεράιερ και τον Παπαρηγόπουλο, όταν υποδύονται τον αρχαίο εαυτό μας. Και δεν έχει σημασία. Εξάλλου το αλλόκοτο της εικόνας αυτής είναι ότι είναι ξένο προς την πόλη και ταυτόχρονα οικείο στο μάτι. Ότι είναι φολκλορικό χωρίς να προκαλεί τον γέλωτα ως άλλη γραφικότητα. Έχει κάτι βαρύ όλο αυτό. Επειδή τροφοδοτεί από τα κάτω έναν νεοκλασικισμό που έχει θαφτεί στα ερείπια του νέου εξωτισμού; Εκείνου του ψευδοχιπισμού πολυτελείας και του ριζοσπαστικού τουρισμού που έρχεται στην Αθήνα να δει τα απομεινάρια μιας (αντι)παγκόσμιας επανάστασης που μισοέγινε; Επειδή ίσως το να είσαι enterpreneur του εαυτού σου διαθέτοντας το σώμα σου έτσι για ένα κομμάτι ψωμί και μερικές αστείες φωτογραφίες δεν ήταν ακριβώς αυτό που περίμενες, όταν σου δίδασκαν ότι είσαι απόγονος των αρχαίων ελλήνων;
12°
