Κερέ: Ο διάλογος της Ελλάδας με τις αγορές δεν θα είναι ούτε πιο εύκολος ούτε πιο ευχάριστος

Την πεποίθηση ότι οι θυσίες της ελληνικής κοινωνίας αποδίδουν καρπούς δήλωσε σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική εφημερίδα Le Figaro το μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, Μπενουά Κερέ.

«Αυτό είναι ένα σημείο καμπής για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Η Ελλάδα μπορεί πλέον να ελευθερωθεί από την ευρωπαϊκή εποπτεία. Οι θυσίες της ελληνικής κοινωνίας, με τη στήριξη από την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη απέδωσαν καρπούς. Για όσους έχουν αμφιβολίες για αυτή την αλληλεγγύη, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι η Ευρώπη χορήγησε στην Ελλάδα χρηματοδότηση ύψους 245 δισεκατομμυρίων ευρώ!», τόνισε ο Κερέ.

«Θαυμάζω ιδιαίτερα την αποφασιστικότητα και το κουράγιο του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου. Η Ελλάδα θα πάρει επίσης μια σαφή ώθηση από την ελάφρυνση του χρέους που είχαν υποσχεθεί εδώ και πολύ καιρό οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Η ΕΚΤ ήταν ξεκάθαρα υπέρ αυτής της ελάφρυνσης. Τα μέτρα που αποφασίστηκαν στο Eurogroup βρίσκονται στην σωστή κατεύθυνση, επειδή μεσοπρόθεσμα θα καταστήσουν πιο βιώσιμο το ελληνικό χρέος και μακροπρόθεσμα οι υπουργοί εξέφρασαν την προθυμία τους να λάβουν περαιτέρω μέτρα αν η ανάγκη προκύψει».

Συνέχισε λέγοντας: «Αλλά ας μην είμαστε αφελείς: Η Ελλάδα θα προχωρήσει από ένα διάλογο με τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και το ΔΝΤ σε ένα διάλογο με τις χρηματοπιστωτικές αγορές, που δεν θα είναι ούτε ευκολότερο, ούτε πιο ευχάριστο. Για να μεγιστοποιήσει τις πιθανότητές της, η χώρα θα πρέπει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις της και να τηρήσει μια συνετή δηµοσιονοµική πολιτική».

Σε ερώτηση αν θα στήριζε με ένα διαφορετικό τρόπο την Ελλάδα, αν μπορούσε να γυρίσει πίσω το χρόνο, ο Κερέ απάντησε:

«Αν θέλουμε να εξετάσουμε σοβαρά και σε βάθος τους εαυτούς μας, θα πρέπει να πάμε πιο πριν από την ελληνική κρίση, στο ξεκίνημα της ευρωζώνης», είπε, σημειώνοντας πως «έπρεπε να στηρίξουμε την Ελλάδα – ήταν ένα ζήτημα αλληλεγγύης»

«Ήταν αναγκαίο να μειώσουμε τις δημόσιες δαπάνες, επειδή η Ελλάδα ξεκάθαρα ζούσε πέραν των δυνατοτήτων της. Το λάθος, κατά την άποψή μου, ήταν η μείωση ήταν τόσο πολύ δραστική, γεγονός που επιδείνωσε την ύφεση».

«Θα έπρεπε να ήμασταν περισσότερο ρεαλιστικοί αναφορικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και να είχαμε επιμείνει στην ανταγωνιστικότητα και στην καταπολέμηση επιδίωξης προσόδων από την αρχή, αντί να αφήσουμε τους φορολογούμενους και τους εργαζομένους να επιβαρυνθούν με το λογαριασμό της προσαρμογής».

Παράλληλα πρόσθεσε ότι η Ευρώπη δεν έχει ένα δημοσιονομικό μηχανισμό για να στηρίξει την κοινωνική προσαρμογή σε χώρες που περνούν κρίση, κάτι που θα είχε αποτρέψει δραματικές καταστάσεις – σχολεία χωρίς θέρμανση και νοσοκομεία χωρίς φάρμακα – όπως είδαμε στην Ελλάδα.