Το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού είναι ένα δικαίωμα οικουμενικό, αδιαίρετο και αμάχητο. Εγώ το υπερασπίζονται και το προωθώ με όλες μου τις δυνάμεις, παντού όπου κι αν βρίσκομαι. Δυστυχώς όμως ο κόσμος μας απέχει πολύ από το να είναι ιδεώδης και ιδανικός. Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις στις οποίες το δικαίωμα αυτό δεν γίνεται σεβαστό. Καταπατάται με τον πιο βάναυσο τρόπο.
Θα σας πω την πικρή εμπειρία μου από την κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματός μου στον αυτοπροσδιορισμό. Μία φορά, ας πούμε, που ήμουνα στο Αμέρικα, αποφάσισα να αυτοπροσδιοριστώ ως Warren Buffett και πήγα στην τράπεζα για να εισπράξω κάποια από τα μετρητά που μου ανήκουν. Το αναφαίρετο δικαίωμά μου, όμως, δεν έγινε αποδεκτό από τους υπηρέτες του συστήματος και μου συμπεριφέρθηκαν με πολύ άδικο τρόπο. Μέχρι που προσπάθησαν και να με συλλάβουν! Ευτυχώς, όμως, τρέχω γρήγορα και κατάφερα να τους ξεφύγω την τελευταία στιγμή. Άλλη μία φορά, που λέτε, πάλι στο Αμέρικα, αποφάσισα να αυτοπροσδιοριστώ ως Jay-Z, (ξέρετε, ο σύζυγός της Beyonce), και αφού αυτοπροσδιορίστηκα έτσι, πήγα να κατακλιθώ με τη σύζυγό μου. Και πάλι το δικαίωμά μου δεν έγινε σεβαστό και αποδεκτό! Αναγκάστηκα και αυτή τη φορά να διαφύγω δρομαίως. Γενικά, παρά τα όσα λέγονται, στο εξωτερικό το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού δεν γίνεται αποδεκτό και σεβαστό και αυτό είναι κάτι που μου την δίνει: ποιος είσαι εσύ, ρε κύριε, που δε δέχεσαι το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού μου; Με ποιο δικαίωμα θεωρείς ότι θα διαλέξεις εσύ τι όνομα θα έχω εγώ;
Ούτε σε πολιτικό επίπεδο τα πράγματα είναι καλύτερα. Μία φορά που προσπάθησα να στήσω μία δουλειά πολιτικού περιεχομένου δηλαδή να δηλώσω σε Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία κλπ ότι εγώ είμαι εκπρόσωπος του σκανδιναβικού έθνους και αυτοί κάτι πρέπει να μου δώσουν γιατί κατέχουν παράνομα τα εδάφη μου, πάλι δεν έβγαλα αποτέλεσμα. Και ας τους εξήγησα με το ν και με το σ, για μιά ώρα, ότι τα έθνη δεν είναι τίποτα άλλα παρά μία «κατασκευή» και εγώ γουστάρω να κατασκευάσω το σκανδιναβικό έθνος και να αυτοπροσδιοριστώ εκπρόσωπός του για να εισπράττω τα ενοίκια. Οι φασισταράδες αυτοί δεν έκαναν τίποτα αποδεκτό από όσα είπα και στο τέλος αναγκάστηκα και πάλι να διαφύγω δρομαίως. Τα ίδια και χειρότερα όταν πήγα να στήσω δουλειά με το βαλτικό, το ιβηρικό ή και το δαλματικό έθνος. Το αίσχος βέβαια ήταν όταν πήγα να στήσω τη δουλειά με το έθνος του Μαγκρέμπ. Οι απολίτιστοι αραπάδες δεν καταλαβαίνουν γρυ από δικαιώματα και τα σχετικά με αποτέλεσμα, για να καταφέρω να την γλυτάρω, εκτός από το τρέξιμο θα χρειαστεί και να κολυμπήσω.
Για τους παραπάνω λόγους έχω αποφασίσει να επικεντρώσω την προσπάθειά μου για άσκηση του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού στο δημοκρατικό και πολιτικοποιημένο περιβάλλον της Ελλάδας. Μία χώρα δηλαδή στην οποία, εκτός από κάτι εθνίκια που τσιρίζουν και ουρλιάζουν, είναι φουλ από φιλελεύθερους της δεξιάς και διεθνιστές της αριστεράς, τουτέστιν ανθρώπους με ανοιχτά μυαλά και πλατιούς ορίζοντες, έτοιμους ανά πάσαν στιγμή να αναγνωρίσουν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού στον πάσα έναν. Και οι διεθνιστές της αριστεράς βέβαια σπουδαίοι είναι και τό 'χουν δείξει και στο παρελθόν, αλλά σ’ αυτήν την φάση είναι κυρίως οι φιλελεύθεροι της δεξιάς που απέδειξαν πόσο τρομεροί τύποι είναι και με γοητεύουν τρελά: υποστηρίζουν τη συμφωνία με τα Σκόπια τόσο πολύ, που καλύτερα να τους βρίσεις τη μάνα παρά να την αμφισβητήσεις, γιατί μπορεί και να σε σφάξουν στο γόνατο, για το χατήρι του Ζάεφ. Αλλά σου εξηγούν αμέσως μετά ότι όσο σπουδαία και απαραίτητη και να είναι η συμφωνία αυτή, και ο Μητσοτάκης που βρίζει και λέει στους Γερμανούς ότι θα την καταψηφίσει όταν έρθει στην Βουλή, δίκιο έχει κι αυτός! Γι’ αυτό μ’ αρέσουνε οι εκσυγχρονιστές φιλελεύθεροι, γιατί έχουν όλοι τα δίκια τους και είναι όλοι άνθρωποι με αρχές!
Στην Ελλάδα το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού αναγνωρίζεται ευρέως, πράγμα που με κάνει ευτυχή. Άμα δηλαδή δω κάνα ωραίο σπίτι που λείπουν οι ιδιοκτήτες του μπουκάρω μέσα, αυτοπροσδιορίζομαι καταλλήλως ως κοινωνικός επαναστάτης, προσωρινός διαχειριστής της απαλλοτρίωσης κλπ. και σκουπίζω ό,τι αξιόλογο βρω σε μετρητά ή σε πράγματα (τα πραγματάκια τα πουλάω μετά σε έναν κύριο που έχει μία υπόγα στην….). Επίσης άμα βρω καμία έκταση του Δημοσίου που μοιάζει να είναι ορφανή και ανεκμετάλλευτη, μπαίνω μέσα, την περιφράσσω και αυτοπροσδιορίζομαι ως ιδιοκτήτης. Μετά από καμιά εικοσαριά χρόνια έρχεται το Δημόσιο και μου ζητάει να κάνουμε συμβιβασμό, δηλαδή να του πληρώσω τα χαρτόσημα -με ευκολίες πληρωμής βεβαίως, σε 120 δόσεις- για να κάνει την οριστική μεταβίβαση του ακινήτου στο όνομά μου. «Αμα θες να τσουρνεύεις ωραία πραγματάκια και να μην σε πειράζει κανένας, μπορείς να αυτοπροσδιορισθείς ως συλλογικότητα και να' χεις το ακαταδίωκτο. Και άμα θες να βγάζεις κάνα καλό χαρτζιλίκι από το Δημόσιο και να 'χεις και τα ωραία σου (you know what I mean) φτιάχνεις και μία ΜΚΟ και αυτοπροσδιορίζεσαι εκπρόσωπος της κοινωνίας των πολιτών. Ποιος να σου μιλήσει μετά; Αυτά είναι τα ωραία του «αυτοπροσδιορισμού»!
Γι’ αυτό λοιπόν με είχε στεναχωρήσει πολύ μία μεγάλη ιστορική αδικία που κράτησε πολλά χρόνια. Σε μία χώρα σαν την Ελλάδα που οι αυτοπροσδιορισμένοι είναι σαν τις αγελάδες στην ινδουϊστική Ινδία, αυτοί οι δόλιοι οι νοτιοσλάβοι της Βόρειας Μακεδονίας χρειάστηκαν καμιά τριανταριά χρόνια διπλωματικό τσούκου-τσούκου για να καταφέρουν να αναγνωριστούν ως αυτοπροσδιορισμένοι που μιλάνε τη μακεδονική γλώσσα και έχουν τη μακεδονική εθνικότητα. Φάγανε, δηλαδή, οι άνθρωποι πολύ μεγάλη ταλαιπωρία και πολλά βάσανα. Είναι ή δεν είναι, μετά, να σου τη δίνει μία τόσο μεγάλη αδικία;
14°
