H επιμήκυνση των δανείων του EFSF αποτέλεσε το σημείο τριβής στο Eurogroup της Πέμπτης.
Η συζήτηση ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει στις 21:00 ώρα Ελλάδος, ωστόσο η καθυστέρηση έφτασε έως τις 23:15 περίπου (ώρα Ελλάδας) οπότε και ξεκίνησαν εκ νέου οι συνομιλίες.
Η συνεδρίαση ξεκίνησε περίπου στις 16:30. Ωστόσο, λίγο πριν τις 19:00 ώρα Ελλάδας, τα μέλη του Eurogroup σταμάτησαν τη συζήτηση για την Ελλάδα καθώς δεν βρέθηκε κοινός τόπος στο χρόνο της επιμήκυνσης των δανείων του EFSF.
Το «αγκάθι» στη συμφωνία προέκυψε καθώς οι Γερμανοί θέλουν πολύ ήπια μέτρα για το χρέος, προσφέροντας ως αντάλλαγμα ένα μεγαλύτερο από το αναμενόμενο «μαξιλάρι».
Νωρίτερα, η επικεφαλής του Eurogrup Κριστίν Λαγκάρντ αρnήθηκε να μιλήσει για το ελληνικό ζήτημα.
«Μην με ρωτήσετε για την Ελλάδα γιατί δεν θα σας απαντήσω». Με αυτά τα λόγια η διευθύντρια του ΔΝΤ, έκοψε κάθε ερώτηση για την Ελλάδα κατά την παρουσίαση των ευρημάτων της έκθεσης του άρθρου 4 για την Ευρωζώνη.
«Οι συζητήσεις για την Ελλάδα υποθέτω ότι θα συνεχιστούν για το υπόλοιπο της βραδιάς», ανέφερε η χαρακτηριστικά, επιβεβαιώνοντας και εκείνη με τη σειρά της ότι η συζήτηση θα είναι μακρά.
Μετά την διακοπή της συζήτησης γα το ελληνικό χρέος, ακολούθησε τριμερής συνάντηση ανάμεσα στον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο, τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Όλαφ Σόλτς και της Γαλλίας, Μπρουνό Λεμέρ με ζητούμενο τον χρόνο επιμήκυνσης.
Η Γερμανία τις τελευταίες εβδομάδες, ωστόσο στην πολύ σκληρή γραμμή,που είχε καθορίσει ήδη από τον περυσινό Ιούνιο ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, που έδινε επιμήκυνση 3-5 χρόνια μάξιμουμ. Η Γαλλία, από την πλευρά της κράτησε τον ρόλο του μεσολαβητή, με τον Μπρούνο Λεμέρ, τον υπουργό Οικονομικών, να γίνεται ο ενδιάμεσος.
Ιταλια και Ισπανία είχαν συνταχθεί με την Ελλάδα και ζητούσαν επιμήκυνση για τουλάχιστον δέκα έτη. Στην πλευρά αυτή βρίσκονταν επίσης το ΔΝΤ και η ΕΚΤ.
Επιμένει στη γραμμή Σόιμπλε το Βερολίνο
Όλα ξεκινάνε από το Eurogroup του περσινού Ιουνίου, όταν μετά από πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις, ο Β. Σόιμπλε επέβαλε τη γερμανική στη διατύπωση του ανακοινωθέντος για τις πιθανές επιμηκύνσεις των δανείων του EFSF: «από 0 ως 15 χρόνια».
Παρά τις ελπίδες για αλλαγή πλεύσης και πιο χαλαρή αντιμετώπιση του θέματος, μετά από την αλλαγή του κυβερνητικού σχήματος, ο διάδοχος του Β. Σόιμπλε κατέστησε σαφές στον Ε. Τσακαλώτο στο τετ-α-τετ που είχαν στο Βερολίνο, ότι η Γερμανία δεν μπορεί να δώσει παραπάνω από 3 χρόνια.
Σε όλο αυτό το διάστημα, που μεσολάβησε, το ΔΝΤ είχε φροντίσει να καταστήσει σαφές, τι είδους επιμηκύνσεις ζητά, προκειμένου να δώσει τα χέρια με τους Ευρωπαίους:
• περίοδος χάριτος στις πληρωμές του υφιστάμενου Χρέους, ως το 2040. Εκτός από τα δάνεια του EFSF (2ο Μνημόνιο), αυτό το «πάγωμα» θα πρέπει να επεκταθεί και στα διμερή δάνεια του 1ου Μνημονίου (για 17 ως 20 χρόνια), αλλά και στα δάνεια του 3ου Μνημονίου για 6 χρόνια.
• επιμηκύνσεις στα δάνεια του EFSF για 14 χρόνια, δηλαδή στο ανώτατο όριο που όριζε η περσινή απόφαση του Eurogroup, αλλά και επιμήκυνση κατά 30 έτη των δανείων του 1ου Μνημονίου και κατά 10 χρόνια των δανείων του 3ου Μνημονίου, με στόχο οι τελευταίες πληρωμές Χρέους να φτάσουν στο 2070
Το Βερολίνο φυσικά δεν συναίνεσε ποτέ στις απαιτήσεις του Ταμείου, ενώ και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μπήκαν στη συζήτηση για επέκταση των επιμηκύνσεων στα δάνεια του 1ου και του 3ου Μνημονίου, με αποτέλεσμα το ΔΝΤ να τίθεται εκτός προγράμματος.
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι, παρέμεινε η διαφορά μεταξύ Γερμανών και λοιπών (κυρίως Κομισιόν, Γαλλίας) και είναι ενδεικτικό ότι ενώ οι πληροφορίες των τελευταίων ημερών από τη Γερμανία έκαναν λόγο για ένα συμβιβασμό στα 7 χρόνια, το σχέδιο που διέρρευσε σήμερα από το Euroworking Group έκανε λόγο για τουλάχιστον 10 χρόνια.
Όλα θα κριθούν αργότερα καθώς αναμένεται η απόφαση του Βερολίνου να κάνει ή όχι μία υποχώρηση της τελευταίας στιγμής, για να κλείσουν όλα τα θέματα και να εκδοθεί το κοινό ανακοινωθέν.
11°
