Κανονικά (για να ξεκινήσουμε με μια πολυχρησιμοποιημένη λέξη των ημερών) η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που δημιούργησαν το αδιέξοδο στο σκοπιανό θα έπρεπε να επιθυμούν τη λύση του από τον Α. Τσίπρα πόσο μάλλον στη βάση μιας συμφωνίας που «ικανοποιεί το 80% των ελληνικών θέσεων» (Ν. Αλιβιζάτος στον ρ/σ 24/7). Οι λόγοι είναι προφανείς:
α) ο ΣΥΡΙΖΑ θα επωμιστεί εκλογικό κόστος λόγω της αρνητικής στάσης της κοινωνικής πλειοψηφίας σε λύση σύνθετης ονομασίας, δηλαδή σε οποιαδήποτε λύση.
β) η επόμενη κυβέρνηση δεν θα βρει μπροστά της το πρόβλημα οπότε δεν θα μπερδευτεί προσπαθώντας να λειάνει τις προεκλογικές υπερβολές στο όνομα του μετεκλογικού πραγματισμού.
γ) η χώρα θα ωφεληθεί ανακτώντας διπλωματικό κεφάλαιο, κερδίζοντας τον σεβασμό εταίρων και συμμάχων και απαλλασσόμενη από μια εκκρεμότητα που απέκτησε στη διάρκεια 25 χρόνων μια φόρτιση δυσανάλογη της πραγματικής εθνικής σημασίας της.
δ) η ΝΔ, με ασαφή μηνύματα σχετικά με το αν αποδέχεται τη σύνθετη ονομασία ή όχι ως βάση της λύσης, έχει ήδη καταφέρει να αποτρέψει τη δημιουργία νέου κόμματος στα δεξιά της και να χάσει δυνάμεις.
ε) η ενδοκυβερνητική κρίση που θα προκύψει όταν έρθει η ώρα της ψηφοφορίας στη Βουλή, λόγω της διαφωνίας των ΑΝΕΛ και του Π. Καμμένου, μπορεί να αποκτήσει ανεξέλεγκτη δυναμική προς όφελος των δυνάμεων της αντιπολίτευσης.
στ) η κεντροαριστερά δεν μπορεί να κερδίσει υπερπατριώτες ψηφοφόρους γιατί υπάρχουν άλλοι, αυθεντικότεροι υποδοχείς της εθνικιστικής ψήφου ούτε θα υποστεί πολιτική ζημιά αν απλώς δεν κάνει τόση φασαρία εναντίον της συμφωνίας χωρίς αυτό να επηρεάζει τη στάση της εναντίον της κυβέρνησης (υιοθετώντας τη γραμμή του Ποταμιού).
Όμως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ενώνουν τις δυνάμεις τους για να μην προχωρήσει η συμφωνία (να μην υπογραφεί αλλά υπεγράφη στις Πρέσπες και να μην κυρωθεί από την ελληνική βουλή) επειδή κατά την ανάλυσή τους:
α) ο Α. Τσίπρας πρέπει να φύγει από το Μέγαρο Μαξίμου ως ο χειρότερος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης και όχι ως ο χειρότερος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης που έλυσε το σκοπιανό.
β) η φανατισμένα αντιΣΥΡΙΖΑ εκλογική βάση τους θέλει αίμα και όχι συναινέσεις ή, έστω, ηπιότερη στάση στα εθνικά θέματα και όταν πρόκειται για εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
γ) ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβηκε στην εξουσία παίρνοντας μέρος στο χορό του εθνικολαϊκισμού και αφού η συνταγή πέτυχε γιατί να μην επαναληφθεί και τι σημασία έχει ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κάνουν αυτό που καταγγέλλουν αν πρόκειται να ωφεληθούν εκλογικά.
δ) δεν είναι εποχή μετριοπάθειας, σύνεσης και ορθολογισμού αλλά ακρότητας, τοξικότητας και παραλογισμού και δεν έχουν εκλογική τύχη τα κόμματα που πάνε κόντρα στο ρεύμα, άλλωστε ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να τιμωρηθεί με το ίδιο νόμισμα για τον τρόπο που ο ίδιος αντιπολιτεύτηκε.
ε) μπορεί το μακεδονικό να γίνει η σπίθα που θα φέρει πυρκαγιά και να φύγουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ από την εξουσία μια ώρα αρχύτερα γιατί είναι πολύς ο καιρός μέχρι τον Μάιο του 2019, που είναι η πιθανότερη ημερομηνία εκλογών.
Κάπως έτσι, ενώ η κυβέρνηση Ζάεφ έκανε μια τεράστια υπέρβαση με έναν επώδυνο συμβιβασμό για το λαό του, η ψηφοφορία στο ελληνικό κοινοβούλιο για την κύρωση της συμφωνίας, αφού έχουν γίνει δημοψήφισμα και συνταγματική αναθεώρηση στη γειτονική χώρα, θα είναι οριακή. Αρκεί το επιχείρημα ότι ο Α. Τσίπρας δεν δημιούργησε τις αναγκαίες συνθήκες εθνικής συνεννόησης, ενημέρωσε τον Αρχιεπίσκοπο πριν από τους πολιτικούς αρχηγούς, επένδυσε στην ανάδειξη των αντιφάσεων της Δεξιάς και προέταξε τον κομματικό τακτικισμό; Όχι, δεν αρκεί αυτή η επιχειρηματολογία για να στηρίξει την απόρριψη της συμφωνίας, πόσο μάλλον όταν, αν δεν λυθεί τώρα το σκοπιανό, πώς θα λυθεί αργότερα από μια κυβέρνηση που έχει εκπαιδεύσει την κοινή γνώμη στη λογική ότι συμφωνία σημαίνει όλα δικά μας και ότι δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε από την παράταση του αδιεξόδου.
Η κυρίαρχη αφήγηση εναντίον της συμφωνίας αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα:
α) ό,τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κακό
β) η συμφωνία δεν είναι καλή επί της ουσίας
Το πρώτο δεν αντέχει σε ορθολογική ανάλυση. Για το δεύτερο έχει μια σημασία να μιλήσουν όσοι γνωρίζουν το περιεχόμενο των διαπραγματεύσεων που πραγματοποιήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ακαδημαϊκοί που έχουν τη γνώση και το κύρος να εξηγήσουν γιατί πρέπει να γίνει αυτό το βήμα, διανοούμενοι που αισθάνονται την κοινωνική ευθύνη να συμβάλουν στην πρόοδο της χώρας, διαμορφωτές της κοινής γνώμης εφόσον το πιστεύουν.
Είναι όλοι οι πολέμιοι της συμφωνίας εθνικιστές; Ασφαλώς όχι και ευτυχώς. Όσοι όμως χαϊδεύουν τα πιο πρωτόγονα ένστικτα του τυφλωμένου πλήθους από καιροσκοπισμό/κομματική ιδιοτέλεια έχουν ευθύνη για τις τερατογενέσεις που κυοφορούνται, όπως είχαν και οι προηγούμενοι για όσες έχουν ήδη συντελεστεί.
Ο εθνικισμός είναι πολύ κοντά στον φασισμό, για την ακρίβεια είναι στοιχείο του. Ο εθνικισμός θρέφεται με το μίσος, την κραυγή, την άγνοια, τη μεγαλομανία, την επιθετικότητα, την παράνοια. Στη συνάντησή του με τον λαϊκισμό γίνεται κάτι περισσότερο από ιδεολογία και πολιτική επιλογή, γίνεται εσωτερική κατάσταση που εξωτερικεύεται με συλλαλητήρια, φωνές, συγκρούσεις, φανατισμό, ακρότητες, εξαλλοσύνη. Δεν συμβαίνουν μόνο εδώ, το πρόβλημα αναπτύσσεται σε διαφορετικές εκδοχές και με διαβαθμίσεις σε ολόκληρη τη Δύση. Μόνο που εδώ συμπίπτει με την οικονομική αποτυχία, τη θεσμική υπανάπτυξη, την αρνητική δημογραφική δυναμική και την ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής θέσης, οπότε καταλήγει σαν χορός πάνω από το βάραθρο.
Το παιχνίδι με τις ύαινες του εθνικολαϊκισμού είναι πολύ επικίνδυνο. Ο γητευτής μπορεί εύκολα να γίνει θύμα τους (παράδειγμα ο Α. Τσίπρας σήμερα και ο Κ. Μητσοτάκης αύριο).
13°
