Πολιτικη & Οικονομια

Ισχύει ή όχι το Σύνταγμά μας;

Δημήτρης Φύσσας
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Ο νεαρός αναρχικός Κώστας Σακκάς συλλαμβάνεται και κατηγορείται για συμμετοχή στην τρομοκρατική οργάνωση «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς». Στην ανάκριση το αρνείται, αλλά –λογικό– προφυλακίζεται μέχρι να γίνει η δίκη του.

Το Σύνταγμά μας ορίζει ανώτατο όριο προφυλάκισης τον ενάμιση χρόνο, δεκαοχτώ μήνες. Στο διάστημα αυτό, οι διωκτικές αρχές πρέπει να βρουν στοιχεία αξιόποινων πράξεων και να φέρουν τον κατηγορούμενο σε δικαστήριο. Εκεί, ο υπόδικος ή θ΄απαλλαγεί ή θα καταδικαστεί. Αν απαλλαγεί, φεύγει ελεύθερος και (θεωρητικά τουλάχιστον) μπορεί να ζητήσει αποζημίωση για την προφυλάκισή του. Αν καταδικαστεί σε ισόποινο, δηλαδή σε ποινή ίση με όσο διάστημα είναι προφυλακισμένος, αποφυλακίζεται επιτόπου. Αν πάλι καταδικαστεί σε μεγαλύτερη ποινή, είναι πλέον κατάδικος και υπό αυτό το καθεστώς επιστρέφει στη φυλακή για να εκτίσει την ποινή του, από την οποία φυσικά αφαιρείται ο χρόνος προφυλάκισης.

Στην περίπτωση του Σακκά, όμως, οι δημοσιογραφικές πληροφορίες λένε ότι το 18άμηνο κινδυνεύει να διπλασιαστεί, αφού ο άνθρωπος είναι προφυλακισμένος απ΄ το τέλος του 2010. Με διάφορες δικονομικές ενέργειες, η προφυλάκιση παρατείνεται και ο κατηγορούμενος δεν προσάγεται σε δίκη. Αυτές τις μέρες, μάλιστα, συζητιέται σε αρμόδιο δικαστήριο και μια ακόμα εξάμηνη παράταση της προφυλάκισής του.

Εφόσον ισχύουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, έχω τη γνώμη ότι οι διωκτικές αρχές έχουν υποχρέωση να προσαγάγουν το Σακκά στο δικαστήριο, να στηρίξουν τα όποια ενοχοποιητικά στοιχεία έχουν εναντίον του και ν΄ αφήσουν το δικαστήριο ν΄ αποφασίσει. Αν δεν έχουν τέτοια στοιχεία, έχω τη γνώμη ότι πρέπει να τον αφήσουν ελεύθερο μέχρι να γίνει (αλλά ακόμα δεν έχει καν προσδιοριστεί) η δίκη του. Οι ιδέες, οι όποιες ιδέες, δεν διώκονται. Μόνο οι παράνομες πράξεις. Δεν υπάρχουν παράνομες σκέψεις, παράνομα μυαλά, παράνομες ιδέες.

Αυτό το 18άμηνο «ανώτατο όριο προφυλάκισης» στο Σύνταγμά μας αποτελεί ουσιώδες ζήτημα αστικών ελευθεριών. Και οι αστικές ελευθερίες καλύπτουν, επίσης, τους εχθρούς της δημοκρατίας- θα έλεγα, μάλιστα, κυρίως αυτούς. Αν αυτό δεν το βλέπει η δημοκρατία, τότε νομίζω ότι κινδυνεύει με μερική αυτοακύρωση.

d.fyssas@gmail.com