Το Πεδίον του Άρεως ανήκει (και) στους χρήστες ναρκωτικών!

Ρώτησε, άραγε, το «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αρχιτεκτονικής» πώς είναι για τους αδύναμους χρήστες ναρκωτικών να υποχρεώνονται να νταραβερίζονται και να κάνουν δημόσια χρήση ναρκωτικών;

Νομίζει το «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αρχιτεκτονικής» ότι η δημόσια χρήση ναρκωτικών είναι… δημόσια από «μαγκιά»; Από βίτσιο; Από… «τεχνοτροπία»;

Γνωρίζει το «ατοδιαχειριζόμενο στέκι Αρχιτεκτονικής» τι σημαίνει overdose κατά τη διάρκεια της δημόσιας χρήσης ναρκωτικών; Να μην σε πλησιάζει κανείς για βοήθεια και, εάν κάποιος καλέσει ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, οι διασώστες να μη σε παραλαμβάνουν, επειδή εσύ δεν διαθέτεις τη νηφαλιότητα να αντιληφθείς ότι χρήζεις άμεσης ιατρικής βοήθειας και, συνεπώς, να απαντήσεις καταφατικά στην ερώτηση των διασωστών για προσφορά βοήθειας;

Γνωρίζει το «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αρχιτεκτονικής» τι αίσθημα διασυρμού και κατάπτωσης προκαλεί στους αδύναμους χρήστες ναρκωτικών η δημόσια χρήση ναρκωτικών;

«Το Πεδίον του Άρεως ανήκει στους ναρκομανείς του», περιορίζεται να μας πει το «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αρχιτεκτονικής», τα μέλη του οποίου αδυνατούν να αντιληφθούν ότι ουδείς διαφωνεί με αυτό. Οι χρήστες ναρκωτικών –και όχι ναρκομανείς, είναι πολύ επιθετικός αυτός ο χαρακτηρισμός, όσο και ταπεινωτικός– έχουν τη θέση τους στο Πεδίον του Άρεως, σε κάθε περίπτωση, όμως θέση δεν έχει η δημόσια χρήση ναρκωτικών και το νταραβέρι.

Γιατί τη δημόσια χρήση ναρκωτικών και το νταραβέρι δεν το θέλουν ούτε οι ίδιοι οι χρήστες ναρκωτικών, εκτός εάν παραμένουμε στον μικροαστικό μας πύργο, από όπου κάθε δραστηριότητα νομίζουμε ότι εκφράζει σε βάθος την κοινωνική ομάδα, η οποία είναι υποχρεωμένη να προσφύγει σε αυτήν τη δραστηριότητα.

Το Πεδίον του Άρεως ανήκει στους κατοίκους της Αθήνας, των γύρω περιοχών, στη Μιμή Ντενίση και σε όλους τους ηθοποιούς και τους καλλιτέχνες, ανήκει, ασφαλώς, και στους χρήστες ναρκωτικών, αλλά με την ιδιότητα των πολιτών και μόνον.

Να, λοιπόν, που εκείνη η πολύ ώριμη και λίαν χρήσιμη πρόταση του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη, η οποία προβλέπει τη δημιουργία κλειστών χώρων για ιατρικώς ελεγχόμενη χρήση ναρκωτικών στην Αθήνα, είναι η πιο σύγχρονη και ανθρωπιστική λύση, προκειμένου να εκλείψει η δημόσια χρήση ναρκωτικών στο κέντρο της πόλης μας!

Το «αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αρχιτεκτονικής» δεν έχει ακούσει τίποτε σχετικό;