Η μεγαλύτερη (και χυδαιότερη) μπούρδα για την επίθεση στον Μπουτάρη βρίσκεται στην ανακοίνωση του Αλέκση και φοβάμαι πως κανείς δεν θα μπορέσει να την ξεπεράσει. Η προσπάθεια να ισχυριστεί πως υπάρχει καλή και κακή βία, να υπερασπιστεί τους τραμπούκους που του ταιριάζουν, είναι αναμενόμενη για το ήθος και το μυαλό του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά οπωσδήποτε ασυνήθιστη για εκλεγμένο πρωθυπουργό.
Με την πρωθυπουργική υπεράσπιση τραμπούκων να είναι εκτός συναγωνισμού, η μάχη για τη δεύτερη θέση είναι σκληρή. Ψέματα που έχουν σπείρει τύποι επιπέδου Βελόπουλου, κουτοπόνηρες ανακρίβειες και μια αντίληψη της Δικαιοσύνης αντίστοιχη της αντίληψης που έχει μια μαϊμού για ένα λάπτοπ, είναι τα υλικά με τα οποία είναι κατασκευασμένες οι μεγαλύτερες μπούρδες που ειπώθηκαν και γράφτηκαν για την επίθεση των αδούλωτων πατριωτών στον άνθρωπο που οι περισσότεροι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ψήφισαν για δήμαρχο. Απολαύστε υπεύθυνα:
«Καταδικάζω την βιαιοπραγία, αλλά και ο Μπουτάρης προκάλεσε»
Δεν ξέρω αν είναι κουτοπόνηροι ή απλοί κουτοί οι άνθρωποι που έγραψαν αυτή την ανοησία. Ξέρω ότι είναι αρκετοί. Ξέρω, επίσης, ότι μάλλον είναι χαμένος χρόνος να προσπαθήσεις να τους εξηγήσεις πως όταν σε μια φράση υπάρχει η λέξη «αλλά» ό,τι έχει προηγηθεί διαγράφεται. Ακόμα πιο δύσκολο πρέπει να είναι να τους δώσεις να καταλάβουν ότι πολύ συχνά κάτι που είναι προκλητικό για κάποιους είναι κοινός τόπος για κάποιους άλλους. Μια γυναίκα χωρίς μαντήλα π.χ. μπορεί να είναι προκλητική για έναν κάτοικο της Σαουδικής Αραβίας και κοινός τόπος για έναν κάτοικο της Θεσσαλονίκης. Και πρέπει να είναι εντελώς αδύνατο να καταλάβουν πως ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ δεν σηκώνουμε χέρι επειδή κάτι μας φαίνεται προκλητικό. Ευτυχώς γι΄αυτούς, δεν το κάνουμε ακόμα και απέναντι στην προκλητική ανοησία. Δεν το κάνουμε ποτέ. Χέρι σηκώνουμε μόνο για να σταματήσουμε ταξί κι ακόμα κι αυτό δεν χρειάζεται πια, γιατί βρίσκουμε ταξί από το κινητό.
«Και ο Μπουτάρης προέτρεψε σε βία όταν είπε πως ο Σεραφείμ είναι για ξύλο»
Το ότι ο Μπουτάρης ξεστόμισε αυτή την απαράδεκτη ανοησία και (εμμέσως) προέτρεψε σε ξυλοδαρμό του Σεραφείμ Πειραιώς δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποστεί αυτά στα οποία προτρέπει. Δεν δικαιολογείται, ας πούμε, λιντσάρισμα στον Καμμένο επειδή προέτρεψε σε λιντσάρισμα του Πάχτα, όπως δεν θα δικαιολογείται και κάποιος μελλοντικός ξυλοδαρμός όσων είπαν ότι καλώς έφαγε ξύλο ο Μπουτάρης. Όλοι, ανόητοι και μη, πρέπει να απολαμβάνουμε την ίδια προστασία από τον νόμο και τις ορέξεις των νταήδων με το βαρύ χέρι. Ακόμα και οι ίδιοι οι νταήδες.
«Για το Idon’tgiveashitifMustafaKemalkilledGreeks που είπε ο Μπουτάρης δεν λέτε τίποτα»
Καταλαβαίνω ότι η σκέψη δεν είναι η αγαπημένη ασχολία των ανθρώπων που χαίρονται να βλέπουν άλλους ανθρώπους να τρώνε ξύλο επειδή έχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά θα τους βάλω μια άσκηση: Διαβάστε με προσοχή τη φράση «δεν πειράζει που είσαι πιθηκοειδές, πιστεύω ότι με υπομονή και επιμονή μπορείς να γίνεις άνθρωπος» και τη φράση «δεν πειράζει που είσαι πιθηκοειδές, έτσι κι αλλιώς δεν είναι ωραίο να είσαι άνθρωπος» και προσπαθήστε να καταλάβετε τις διαφορές που έχουν τα δύο «δεν πειράζει που είσαι πιθηκοειδές» (πάρτε τον χρόνο σας. Δεν χρειάζεται να απαντήσετε φέτος).
«Ζητάτε να συλληφθούν οι δράστες της επίθεσης στον Μπουτάρη την ώρα που οι δράστες του ... (βάζετε τραμπουκισμό ή άλλο έγκλημα της αρεσκείας σας) ... κυκλοφορούν ελεύθεροι»
Θα προσπαθήσω να απαντήσω απλά. Όλοι οι διαρρήκτες είναι κακοί. Δεν είναι όλοι οι διαρρήκτες στη φυλακή. Ακόμα και ένας διαρρήκτης να μπει στη φυλακή είναι κέρδος. Είναι χειρότερο από το να μπουν δύο διαρρήκτες στη φυλακή, αλλά καλύτερο από το να μην μπει κανένας. Είναι καλό να μπαίνουν διαρρήκτες στη φυλακή ακόμα κι αν αυτός που διέρρηξε το σπίτι σου είναι ελεύθερος. Φυσικά όλα αυτά ισχύουν στην περίπτωση που δεν είσαι κλεπταποδόχος και δεν ζημιώνεσαι από τη σύλληψη και τη φυλάκιση συγκεκριμένων διαρρηκτών.
«Η απουσία της δικαιοσύνης φταίει για τη βία. Ο κόσμος εξοργίζεται και ξεσπά»
Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που πιστεύει ότι αν τα δικαστήρια δεν βγάζουν αποφάσεις που να τον ικανοποιούν, έχει μια καλή δικαιολογία για τη διάπραξη αδικημάτων. Είναι μια φράση τόσο ανόητη όσο και ο συλλογισμός σύμφωνα με τον οποίο αν δεν βρεθεί και δεν τιμωρηθεί ο δράστης ενός βιασμού, ο θυμός των συγγενών και των φίλων του θύματος μπορεί να τους οδηγήσει σε δικαιολογημένες κλοπές, ξυλοδαρμούς και μερικούς ομαδικούς βιασμούς. Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι που στ’ αλήθεια ενοχλούνται από την αδικία και την ατιμωρησία, ενοχλούνται ακόμα περισσότερο στην ιδέα να είναι εκείνοι αυτοί που αδικούν και εγκληματούν ατιμώρητοι. Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες τραμπούκων που διστάζουν να πουν πόσο τους αρέσει ο τραμπουκισμός.
«Εδώ ο κόσμος καίγεται, η επίθεση στον Μπουτάρη μας μάρανε»
Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν συμπολίτες που δεν μπορούν να επεξεργαστούν περισσότερα από ένα θέματα την ημέρα ή την εβδομάδα. Ας μας συγχωρέσουν τους υπόλοιπους που μπορούμε. Κι ας προσπαθήσουν να καταλάβουν ότι μια από τις αιτίες που ο κόσμος τους καίγεται είναι η πλήρης απουσία κανόνων, ελέγχου και τιμωρίας. Είναι η ευκολία με την οποία κάποιοι τραμπούκοι μπορούν να τραμπουκίσουν κάποιον, είτε αυτός είναι ο Μπουτάρης, είτε ο Χατζηδάκης.
«Ο Μπουτάρης άσκησε λεκτική βία»
Δεν ξέρω ποιος πονηρός προσπάθησε για πρώτη φορά να δικαιολογήσει εγκληματίες λέγοντας φράσεις όπως «όλα είναι βία» ή «δεν υπάρχει μόνο η σωματική βία, υπάρχουν πολλών ειδών βίες». Αλλά σε μια κατηγορία πολιτών που δεν νοιάζονται για την ποιότητα των δικαιολογιών που θα χρησιμοποιήσουν προκειμένου να δικαιολογήσουν την αγάπη τους για τη βία (την πραγματική) λειτουργεί. Δεν ξέρω πώς είναι δυνατον το να πεις κάποιον «χαζό» είναι το ίδιο με το να τον πλακώσεις στο ξύλο, αλλά φαντάζομαι πως αυτό είναι κάτι που θα μπορούσαν να μας εξηγήσουν οι συμπολίτες που θα έβρισκαν ελαφρυντικά για έναν βιαστή που στο δικαστήριο θα δικαιολογούσε το φρικτό του έγκλημα επικαλούμενος τη «βία της αγαμίας».
«Όταν οι Ρουβίκωνες τραμπουκίζουν είναι καλά;»
Όχι. Είναι το ίδιο κακά. Γι’ αυτό μην καταντήσεις να μοιάζεις με αυτούς που υπερασπίζονται και βρίσκουν ελαφρυντικά στους Ρουβίκωνες. Και μπράβο σου.
20°
