Πολιτικη & Οικονομια

Ντρέπομαι που είμαι Πόντιος

Η ποντιακή μας καταγωγή και τιμή δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα αίσχη

Σταύρος Κωνσταντινίδης
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Δεν ήταν έτσι οι πρόγονοί μας. Βασανισμένοι και σεμνοί ήταν. Φιλόξενοι οικοδεσπότες. Θύματα μίας καταπιεσμένης κοινωνικής μειοψηφίας που εκδιώχθηκε από τον Πόντο, και έβαλε ρίζες επανεκκίνησης σκληρής δουλειάς στη Μακεδονία δημιουργώντας μία νέα προσδοκία ζωής. Και τα κατάφεραν. Ακριβώς σαν τις κοινωνικές μειοψηφίες που αναζητούν στον ήλιο μοίρα, και που πασχίζουν έντιμα. Αυτές που υπερασπίζεται ο Γιάννης Μπουτάρης, εδώ και εφτά χρόνια, απαρέγκλιτα, δίνοντας αέρα κοσμοπολιτισμού και φρεσκάδας στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Αλλά φαίνεται ότι υπάρχει και η σκοτεινή πόλη.

Αν οι εκδηλώσεις των Ποντίων έχουν γίνει φασιστοφωλιές, καλύτερα να μην υπάρχουν. Τα ποντιακά ζητήματα καθοδηγούνται εδώ και καιρό από ακραίες εθνικιστές ιδεοληψίες και φανατισμό. Κατέληξαν να εκπροσωπούν τον χειρότερο συνδικαλισμό, δημιουργώντας τεράστιες τρύπες ανοχής σε κάθε εθνικιστική και ακροδεξιά παράκρουση. Πριν λίγο καιρό οι ίδιες εκδηλώσεις χρησιμοποιήθηκαν σαν φιλόξενος χώρος για Χρυσαυγίτες, τώρα το όνειδος με τον προπηλακισμό του Δημάρχου. Αν οι ίδιες οι οργανώσεις θεωρούν τα στοιχεία που έδρασαν ακραία στην περίπτωση του Μπουτάρη, όφειλαν έγκαιρα να περιφρουρήσουν την εκδήλωση και να προστατέψουν τον Δήμαρχο. Δεν είναι άξιοι της αποστολής τους αυτοί οι εκπρόσωποι. Καλύτερα να παραιτηθούν. Ντρέπομαι βαθιά. Η ποντιακή μας καταγωγή και τιμή δεν έχει καμία σχέση με αυτά τα αίσχη.