Ο σχολιαστής ήταν βλοσυρός όπως πάντα, διαισθανόμενος πως το να κοροϊδεύεις τους τηλεθεατές είναι ένα επάγγελμα με ημερομηνία λήξης. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης Καραμανλή είχε δεν είχε μερικές ώρες ζωής, και ο τηλεοπτικός σταθμός των μεγάλων γεγονότων μετέδιδε μία τηλεφωνική δημοσκόπηση της στιγμής, όπως λέμε «ταχυφαγείο». Ο δημοσκόπος, επιστήμων κατά τη δική του ομολογία, ψελλίζει τα συμπεράσματα της κατά τεκμήριο επιστημονικής του έρευνας. Μόνον στην Ελλάδα ένας σοβαρός δημοσιογραφικός οργανισμός τολμά να παραγγέλνει και να μεταδίδει δημοσκοπική έρευνα μερικά λεπτά μετά τη δημοσιοποίηση ενός πολιτικού συμβάντος προκειμένου να εξαχθούν σοβαρά συμπεράσματα. Ο σχολιαστής παρουσιάζει τις κάρτες με τα ποσοστά. Το 80% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ φέρονται κατενθουσιασμένοι με τον ανασχηματισμό του Καραμανλή. Ένα επιφώνημα ανακούφισης πλανάται στο πλατό του τηλεοπτικού σταθμού. Με τη συσσωρευμένη σοφία ετών τηλεοπτικής δημοκρατίας ο παντοκράτωρ σχολιαστής εκφωνεί το τελικό πόρισμα της έρευνας, κάτι σαν πολιτική όστια. «Ο Καραμανλής κέρδισε τις εντυπώσεις» λαλεί το πολιτικά άλαλο δημιούργημα. Τα εξαπτέρυγα, ένθεν κακείθεν πλαταγίζουν τη γλώσσα τους. Μουρμουρίζουν κάτι κοινότοπα για άλλοθι, κοιτούν το υπερπέραν.
Ένα εικοσιτετράωρο μετά το επιτυχές κυβερνητικό σχήμα του Κώστα Καραμανλή, με τις ευλογίες των θείων τηλεοπτικών βρεφών, αποδεικνύεται στους δρόμους της Αθήνας ότι ακόμη και μία κυβέρνηση 24τραώρου μπορεί να αυτοκτονήσει στα σοκάκια μεταξύ Σόλωνος και Ασκληπιού. Τα ΜΑΤ κτυπούν τους πολίτες έτσι για πλάκα. Για πλάκα συλλαμβάνουν δικηγόρους, γερόντια, παλικαράκια και τεχνικούς τηλεόρασης. Στους πάνω ορόφους της ΓΑΔΑ ο αρχιστράτηγος Χρήστος Μαρκογιαννάκης, βουλευτής Χανίων και κληρονόμος εξ αντικειμένου του μηχανισμού του Κώστα Μητσοτάκη, δίνει διαταγές. Οι τίτλοι που προβάλλει ο τηλεοπτικός σταθμός των μεγάλων γεγονότων είναι ενδεικτικός «Αλλαγή τακτικής της αστυνομίας». Λες και τα ανοιγμένα κρανία, οι γυναίκες που τις σέρνουν στα πεζοδρόμια, οι δεκάδες πολιτών που συνωστίζονται μέσα σε μία πολυκατοικία είναι θέμα «τακτικής» και μάλιστα, «νέας τακτικής». Απευθύνεται στη συνομοταξία των νοικοκυραίων που ανησυχούν παρακολουθώντας τα παιδιά τους να τα σπάνε. Οι νοικοκυραίοι είναι η σιωπηρή δύναμη. Που αποφασίζουν όταν βρίσκονται πάνω από την κάλπη για το μέλλον του Κώστα Καραμανλή. Πρόκειται για ένα ποσοστό 12% των ψηφοφόρων που εγκατέλειψαν τη ΝΔ και στράφηκαν προς τον Γιώργο Παπανδρέου (όχι το ΠΑΣΟΚ) για να εξηγούμεθα. Αυτό το 12% θέλει να πείσει ο Διαμορφωτής. Είναι επαγγελματίας. Είναι ικανός. Είναι καλά δικτυωμένος. Παλιότερα έπινε καφέ με τον προηγούμενο πρωθυπουργό. Τώρα πίνει καφέ με τους εργοδότες του. Αύριο θα πίνει καφέ με τον επόμενο πρωθυπουργό. Είναι συστατικό στοιχείο αυτής της πολιτικής ελίτ.
Η «τρόικα» & τα ορφανά του Μαξίμου
Ο Κώστας Καραμανλής έδιωξε τον Γιώργο Αλογοσκούφη και έφερε τον Γιάννη Παπαθανασίου. Ο νέος υπουργός Οικονομίας επελέγη όχι γιατί είναι ο καλύτερος αλλά γιατί κανένας άλλος δεν είχε την πολιτική αφέλεια να δεχθεί αυτή τη θέση. Ο Γιάννης Παπαθανασίου τοποθετήθηκε για να μην υπάρξει πολιτικό κενό και όχι για να διοικήσει. Το ρόλο του σκιώδους υπουργού Οικονομίας τον ανέλαβε ο Σαρακατσάνος από τη Λάρισα. Ο Γιώργος Σουφλιάς είναι και μέλος του triumviratum που κυβερνά, αλλά και άρχων της οικονομικής πολιτικής. Ο πρωθυπουργός, ρίχνοντας λευκή πετσέτα στο καναβάτσο, σύστησε μία διυπουργική επιτροπή για την Οικονομία. Μεγαλύτερη απόδειξη για την πλήρη αποτυχία της περιόδου Αλογοσκούφη δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Πέντε χρόνια διακυβέρνησης και ο «τσάρος» κατάφερε να κηρύξει φαλιμέντο. Ο πρωθυπουργός ανέθεσε στον Γιώργο Σουφλιά να διαχειριστεί το άδειο ταμείο και να προετοιμάσει τις εκλογές με άδεια χέρια. Ο Σαρακατσάνος το δέχτηκε γιατί η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Στην παρούσα κυβέρνηση η Ντόρα Μπακογιάννη ελέγχει 11 υπουργούς και υφυπουργούς. Ο Προκόπης Παυλόπουλος είναι ο τρίτος πυλώνας ως εκπρόσωπος του αμιγούς καραμανλισμού. Σύμφωνα με τις εσωτερικές κομματικές ισορροπίες, η Ντόρα Μπακογιάννη προηγείται με διαφορά στην κούρσα της διαδοχής. Στην Α' Αθηνών αναμένεται να διεκδικήσει έδρα η κόρη του Μιλτιάδη Έβερτ, Αλεξία. Η ΝΔ θα κερδίσει 5 έδρες σε αυτήν την εκλογική περιφέρεια, με τη Μαριέττα Γιαννάκου να επιστρέφει και να διαθέτει τη μεγάλη συμπάθεια του κόσμου.
Ο διαμορφωτής της κοινής γνώμης είχε κάποτε δηλώσει πως «μόλις ακούσετε για ανασχηματισμό ετοιμάστε τα εκλογικά σας βιβλιάρια». Πετάει σοφίες όταν ξέρει πως δεν θα έχουν πολιτικό κόστος, ιδιαίτερα όταν αυτό το κόστος αφορά το Μαξίμου. Ο ανασχηματισμός ανακοινώθηκε αλλά ο Διαμορφωτής ξέχασε τη σοφή του ρήση. Κι όμως, οι εκλογές αποτελούν από την περασμένη Τετάρτη το πρώτο θέμα συζήτησης στο πρωθυπουργικό επιτελείο (λέμε και καμία σαχλαμάρα για να περάσει η ώρα), όσο κι αν ο όρος επιτελείο χωρίς Ρουσόπουλο κι ο επιθετικός προσδιορισμός «πρωθυπουργικό» αποδυναμώνουν το όλο ζήτημα. Εν πάση περιπτώσει τρεις είναι οι εναλλακτικές τακτικές που η «τρόικα» και ο πρωθυπουργός επεξεργάζονται.
Α) Εκλογές εντός διμήνου, τον Μάρτιο - Απρίλιο, χωρίς λίστα και με τον εκλογικό νόμο Σκανδαλίδη. Αυτή η λύση εμπεριέχει μια σειρά από θετικά στοιχεία, υπό την αδιαμφισβήτητη ωστόσο βεβαιότητα πως η ΝΔ θα είναι 2ο κόμμα. Ο Κώστας Καραμανλής φέρεται να καταλήγει πως η καλύτερη τακτική για το κυβερνών κόμμα θα ήταν να «ψαλιδίσει» το ΠΑΣΟΚ, να «επιτρέψει» στο ΚΚΕ να φθάσει το εκλογικό του πλαφόν στο 8% και ίσως και λίγο περισσότερο, και με τη βεβαιότητα ενός καλού ποσοστού του ΣΥΡΙΖΑ και το ενδεχόμενο ενός 3% για τους Οικολόγους να διασφαλίσει τη μη αυτοδυναμία του Γιώργου Παπανδρέου.
Β) Η δεύτερη εναλλακτική αφορά την ανεξαρτήτως κόστους επιμήκυνση του χρόνου ζωής της κυβέρνησης, έως την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 2010. Η τακτική αυτή λαμβάνει υπόψη της το ενδεχόμενο σαρωτικής ήττας της ΝΔ στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου. Το θετικό στοιχείο είναι πως και το ΠΑΣΟΚ αναμένεται με χαμηλά ποσοστά στις Ευρωεκλογές.
Γ) Σενάριο διπλών εκλογών τον Ιούνιο 2009. Αυτή η εναλλακτική τακτική προϋποθέτει πως για κάποιους μεταφυσικούς λόγους η παρούσα κυβέρνηση θα καταφέρει να αλλάξει το πολιτικό κλίμα, να ανοίξει τις προοπτικές στην αγορά, να προσφέρει κάποιες προοπτικές στους μικρομεσαίους, να βρει χρήματα, να πείσει για τις καλές της προθέσεις, να έχει ξεχαστεί το Βατοπέδι, να μην υπάρξει άλλο σκάνδαλο και να μη δολοφονήσουν κανένα παιδί σε κεντρική πλατεία των Αθηνών. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι ψηφοφόροι θα εκτονωθούν στις Ευρωεκλογές αλλά θα αποτολμήσουν να εμπιστευθούν τη Νέα Δημοκρατία, όχι βεβαίως ως αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά εν πάση περιπτώσει θα τη διατηρήσουν στο παιχνίδι.
Επανέρχεται στο τραπέζι το δόγμα της «διάσωσης» του Κώστα Καραμανλή σε πείσμα των καιρών αλλά και των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κέρδισε το 1981 χωρίς να ελέγχει τα ΜΜΕ, απλά διότι είχε πρόταση (αυτήν που είχε) αλλά και γιατί οι καιροί απαιτούσαν αλλαγή. Η πρόσφατη ιστορία αποδεικνύει πως η πολιτική δυναμική δεν αποτελεί υποπροϊόν και μόνον της τηλεοπτικής δημοκρατίας.
11°
