Ο Ραβίνος του Βελή Πασά

Ο Τουνσάι Γκιουνέι είναι 37 ετών σήμερα. Γεννήθηκε το 1972 σε μια περιοχή κοντά στην Άγκυρα. Μεγάλωσε σε ισλαμικό περιβάλλον και τελείωσε ιερατικό λύκειο. Καλός μουσουλμάνος και από καλό σπίτι, ζήτησε και βρήκε δουλειά. Από την αστυνομική και υπηρεσιακή του ταυτότητα πληροφορηθήκαμε ότι προσελήφθη στη ΜΙΤ, τη βασική Υπηρεσία Πληροφοριών της Τουρκίας. Στην ουσία ο Τουνσάι Γκιουνέι προσελήφθη στην GTEM, την ονομαστή για την αποτελεσματικότητά της Υπηρεσία Αντικατασκοπείας της στρατοχωροφυλακής. Αρχηγός τότε του Σώματος ήταν κάποιος στρατηγός, ο Βελή Κιουτσούκ, ή αλλιώς Βελή ο μικρός.

Σύμφωνα με τους βιογράφους ο Τουνσάι Γκιουνέι, ως μαθητής του ιερατικού λυκείου, εντρύφησε στις σχέσεις μεταξύ αγοριών. Όταν ανέλαβε καθήκοντα βοηθού του στρατηγού, φέρεται να εντρύφησε και στα ενδότερα της κρεβατοκάμαρας του αρχηγού στρατοχωροφυλακής. Για τους χυδαίους διαμορφωτές της κοινής γνώμης ο Τουνσάι ήταν «το γιουσουφάκι» του στρατηγού. Για τα πραγματικά αφεντικά ο Τουνσάι ήταν απλώς ο εραστής του αρχηγού.

Η φυγή, η «βόμβα» και ο Ραβίνος

Το 2001, ο Τουνσάι εξαφανίζεται. Είχε αναλάβει αποστολές «αγγελιοφόρου» στο Βόρειο Ιράκ, είχε συναντηθεί με τους ηγέτες των Κούρδων Ταλαμπανί και Μπαρτζανί, σήμερα πρόεδρο του Ιράκ και πρόεδρο του Βορείου Ιράκ αντίστοιχα.

Το 2002 τα ίχνη του Τουνσάι εντοπίζονται στον Καναδά. Είναι πλέον μαθητευόμενος ραβίνος, αφού πρώτα έχει χειροτονηθεί επίσημα. Πριν εξαφανιστεί, ο Τουνσάι συλλαμβάνεται από την αστυνομία για μικροαπάτη. Ανακρίνεται. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης τον μαγνητοσκοπούν. Η κασέτα έχει εξάωρη διάρκεια και βρίσκεται στα χέρια του πρωθυπουργού Ταγίπ Ερντογάν σχεδόν από τότε. Με όπλο αυτή την κασέτα, ο Ερντογάν οδηγείται στην αποκάλυψη της δραστηριότητας της παρακρατικής οργάνωσης Ergenekon, που ως λέξη αναφέρεται στον αρχέγονο μύθο του τουρκικού έθνους, όταν ένας γκρίζος λύκος οδήγησε τους Τούρκους από ένα πέρασμα και ξεχύθηκαν από τα Αλταϊκά όρη στις στέπες της Κεντρικής Ασίας. Η Ergenekon αποτελεί συνέχεια της νατοϊκής οργάνωσης Gladiators, που δημιουργήθηκε στον Ψυχρό Πόλεμο σε όλες τις χώρες μέλη για να αντιμετωπιστεί ο κομμουνισμός. Στην Τουρκία ονομάστηκε Gladio. Στην Ελλάδα Κόκκινη Προβιά. Στην Τουρκία επενέβη στην πολιτική σκηνή από την εποχή της ανατροπής του Μεντερές. Στην Ελλάδα δημιούργησε φράξιες, μία εκ των οποίων ήταν αυτή των Συνταγματαρχών. Στην Ελλάδα η Κόκκινη Προβιά διαλύθηκε νωρίς. Στην Τουρκία μετονομάστηκε σε Ergenekon και απέκτησε νέο ιδεολογικό περιεχόμενο. Από φιλοαμερικανική έγινε αντιαμερικανική και αντιευρωπαϊκή. Στόχος της η συνεργασία της Τουρκίας με τη Ρωσία και το Ιράν. Σκοπός η αναβίωση του τουρκικού έθνους. Τότε οι Αμερικανοί «φύτεψαν» τον Τουνσάι Γκιουνέι στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Από εβραϊκή οικογένεια, καλός μουσουλμάνος, απόφοιτος ιερατικού λυκείου, έξυπνος αλλά και gay, είχε όλα τα όπλα για να εισχωρήσει σε βάθος και να αποκαλύψει το ρόλο της Ergenekon.

Η αποτυχία ενός πραξικοπήματος

Το 2007 ο Ερντογάν κάνει για πρώτη φορά χρήση ενός τμήματος των πληροφοριών της κασέτας. Αρχίζει η βαθμιαία αποδόμηση της παρακρατικής οργάνωσης. Το 2008 προχωρεί στις μαζικές συλλήψεις στρατιωτικών εν αποστρατεία και σημαντικών πυλώνων του «βαθέος κράτους», καθηγητές, νομικούς, δικαστές. Πριν λίγες εβδομάδες συλλαμβάνονται σημαντικά στελέχη του στρατού, που ήταν μέχρι πρότινος αρχηγοί Σωμάτων. Μεταξύ τους και ο γενικός γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας. Σε ένα από τα σπίτια των στρατιωτικών ανακαλύπτεται ένα σχεδιάγραμμα που οδηγεί στην αποκάλυψη ενός τεράστιου οπλοστασίου. Η ηγεσία του στρατού αντιδρά. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ επισκέπτεται με το έτσι θέλω το πρωθυπουργικό γραφείο. Μπαίνει κορδωμένος ως Πρώσος και βγαίνει κυρτωμένος ως Οθωμανός δραγουμάνος. Ο Ερντογάν του γνωστοποίησε και το υπόλοιπο περιεχόμενο της κασέτας. Τα σχέδια για πραξικόπημα πάνε περίπατο.

Το Νο 1 της οργάνωσης Ergenekon ήταν ο στρατηγός Καρανταΐ, αρχηγός ΓΕΕΘΑ κατά την κρίση των Ιμίων. Το Νο 2 ήταν ο ναύαρχος Αρκαγιά, που είχε τη διοίκηση του θεάτρου μάχης των Ιμίων το περίφημο εκείνο βράδυ. Στον πυρήνα της ηγεσίας της οργάνωσης ήταν ο στρατηγός Κιβρίκογλου («οσφυοκάμπτης» στα ελληνικά), μετέπειτα αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Ήταν αυτοί που «έστησαν» την υπόθεση  Ίμια, με την εθελοντική συνεισφορά του συγκροτήματος Τύπου Ντοάν. Ο Ντοάν είχε στο παρελθόν εργαστεί στα κλιμάκια των μυστικών υπηρεσιών. Λέγεται ότι ήταν επικεφαλής κυκλώματος λαθρεμπορίας ανταλλακτικών αυτοκινήτων και τεθωρακισμένων την εποχή του εμπάργκο που είχε επιβάλει ο Τζίμι Κάρτερ. Έκανε λεφτά και η οργάνωση τον αντάμειψε. Ως γνωστόν, κατά την κρίση των Ιμίων κυρίαρχο ρόλο έπαιξε το κλιμάκιο της Σμύρνης της εφημερίδας «Χουριέτ», συμφερόντων Ντοάν.

Οι «συνομιλητές» του βαθέος κράτους

Ο ραβίνος Τουνσάι «ξέρασε» για τα καλά. Τα είπε όλα. Αποκάλυψε πως ο αρχηγός του PKK Αμπντουλάχ Οτζαλάν βρισκόταν σε συνεννόηση με τις μυστικές υπηρεσίες για να παραδοθεί στη Μόσχα. Τελικά ενέπλεξε την Αθήνα και τον «παρέδωσαν» στην Κένυα, αλλά το ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως σε κάθε περίπτωση θα είχε παραδοθεί. Απλά ήταν μία «ευτυχής εξέλιξη» για την Άγκυρα ότι κάποιοι ενέπλεξαν τον Οτζαλάν με την ελληνική κυβέρνηση. Παγίδα; Προφανώς. Αφέλεια; Σίγουρα. Χοντροκομμένη γκάφα; Απολύτως.  

Ο Ραβίνος αποκάλυψε επίσης πως η επαναστατική οργάνωση Χεζμπολάχ της Τουρκίας ήταν εξαρχής στημένη από τη στρατοχωροφυλακή και την αντικατασκοπεία GTEM του Βελή Κιουτσούκ. Αποκάλυψε το πόσο διάτρητες ήταν οι οργανώσεις της άκρας αριστεράς που εξακολούθησαν τη δράση τους στο εξωτερικό (και την Ελλάδα) μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Εβρέν.

Οι Αμερικανοί δεν ενδιαφέρονταν βεβαίως για τα δικά μας. Ούτε και η Μοσάντ ενδιαφερόταν για τα  Ίμια και τον Οτζαλάν. Ενδιαφέρονταν κυρίως για τον αντιαμερικανικό ρόλο της Ergenekon και τις πιθανές συνέπειες αυτής της δραστηριότητας στο θέατρο πολέμου στο Ιράκ, το Βόρειο Ιράκ, αλλά και τις επερχόμενες εμπλοκές με το ρωσικό και περσικό παράγοντα στην αγορά ενέργειας. Η Αμερική είχε ξεκαθαρίσει από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και τον πρώτο πόλεμο στο Ιράκ πως το Βόρειο Ιράκ θα αναβαθμιζόταν μία των ημερών σε κράτος των Κούρδων. Είναι ίσως ενδεικτική η προ ημερών ανακοίνωση του στρατηγού Καρανταΐ. «Οι τελευταίες επιθέσεις εναντίον του στρατού έχουν αφετηρία το ότι κατά τη δεκαετία του ’90 εισβάλαμε στο Βόρειο Ιράκ, αλλά και το ότι πραγματοποιήσαμε την απόβαση στα  Ίμια». Ο αρχηγός του τουρκικού ΓΕΕΘΑ το 1996 και αρχηγός της Ergenekon αποκαλύπτει εν ολίγοις το ανομολόγητο. Στόχος της παρακρατικής οργάνωσης, εκτός από την ενέργεια πραξικοπήματος στην Τουρκία, ήταν η εμπλοκή του τουρκικού παράγοντα στο Αιγαίο και τη Μέση Ανατολή, με την ανατροπή των γεωπολιτικών δεδομένων και την ανάδειξη νέων συμμαχιών. Μήπως οι ημεδαποί αναλυτές και κοκορομάχοι θα έπρεπε να ξανασκεφτούν τι έχουν πει και τι έχουν γράψει από το 1996 για τη βραδιά των Ιμίων και την υπόθεση Οτζαλάν; Γιατί ο Ραβίνος δεν φαίνεται να ήταν μόνο το «γιουσουφάκι του στρατηγού Βελή του μικρού»! Το έργο θα έχει συνέχεια προσεχώς.  

➜ n.georgiadis1@yahoo.com