Τα μικρά παιδάκια (τα πολύ μικρά) προκειμένου να αμυνθούν σε μια κοροϊδία ή μια κατηγορία από άλλα μικρά παιδάκια, στρέφουν την παλάμη προς το παιδάκι που τα κατηγορεί ή τα κοροϊδεύει και φωνάζουν «καθρεφτάκι». Μια χειρονομία αντίστοιχη του εξίσου παιδικού «όποιος το λέει, είναι» ή του «είσαι και φαίνεσαι», που στην πιο ενδιαφέρουσα εκδοχή του συμπληρώνεται από τον υπερρεαλιστικό στίχο «κι από τον κώλο κρέμεσαι». Αυτά λένε τα μικρά παιδάκια, αυτά λέει και ο μικρός Αλέκσης ο πρωθυπουργός.
Ο μικρός Αλέκσης ο οποίος κάθε φορά που στριμώχνεται επειδή δεν μπορεί να αρνηθεί την ανικανότητα και την απατεωνιά των στελεχών της κυβέρνησής του, στρέφει την παλάμη προς την αντιπολίτευση και φωνάζει το δικό του «καθρεφτάκι» χρησιμοποιώντας φράσεις όπως «κοίτα ποιος μιλάει» και «πώς μπορείτε να μιλάτε εσείς που...» ή πιπιλίζοντας τη μουχλιασμένη καραμέλα για το σπίτι του κρεμασμένου στο οποίο δεν μιλάνε για σκοινί (μια φράση που μου φαίνεται πάντα πολύ περίεργη καθώς είμαι βέβαιος πως στο σπίτι του κρεμασμένου θα μιλάνε κυρίως για σκοινί με τον ίδιο τρόπο που στο σπίτι του Συριζαίου θα μιλάνε συνεχώς για ρουσφέτια).
Το ενδιαφέρον με το «καθρεφτάκι» του μικρού Αλέκση είναι ότι κάνοντάς το δεν αρνείται καμία από τις κατηγορίες. Απλώς, λόγω ηλικίας πιθανότατα, νομίζει πως οι κατηγορίες εναντίον των αντιπάλων του, για κάποιον λόγο, τον αθωώνουν. Για κάποιο λόγο νομίζει πως μπορεί να συλληφθεί με ένα κλεμμένο πορτοφόλι και να υπερασπιστεί τον εαυτό του λέγοντας «αυτός που με κάρφωσε έχει κι αυτός κατηγορηθεί για κλοπή πορτοφολιού στο παρελθόν». Αντε τώρα να εξηγήσεις τον τρόπο που σκέφτονται τα μικρά παιδιά.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την απάντηση του Μεγάρου Μαξίμου στην ανακοίνωση της Νέας της Δημοκρατίας για τη συνάντηση του μικρού Αλέκση με τον Βαγγέλη τον Μαρινάκη. Σ’ αυτήν ο Αλέκσης δεν αρνείται τίποτα, αλλά απαντά με «καθρεφτάκια» που θα ζήλευε κάθε παιδάκι που δεν είναι αρκετά μεγάλο για να περάσει το κατώφλι του Δημοτικού.
Στη φράση «.. τα ταξίδια στη Βενεζουέλα με σπεσιαλίστες των off-shore..» δεν διαψεύδει ούτε τα ταξίδια ούτε τις off-shore, αλλά απαντά: «ο κ. Μητσοτάκης και η Ν.Δ. τολμούν να αρθρώνουν τη λέξη offshore τη στιγμή που για δέκατη μέρα δεν έχουν απαντήσει στο απλό ερώτημα: Ποιος και γιατί χρηματοδότησε μέσω offshore με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ την εταιρία της κας Μαρέβας Μητσοτάκη το 2017» (για κάποιον λόγο ο μικρός Αλέκσης – ή όποιος υποτακτικός εκδίδει τις ανακοινώσεις του Μαξίμου – νομίζει ότι το τι κάνει ένας πολίτης χωρίς καμία θεσμική ιδιότητα είναι το ίδιο με το τι κάνει ένας πρωθυπουργός ή οι υπουργοί του).
Όταν θέλει να απαντήσει στις κατηγορίες για Συριζαϊκή διαπλοκή, έλλειψη σεβασμού στους δημοκρατικούς θεσμούς και παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, ο μικρός Αλέκσης απαντά «ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔτολμούν να μιλούν για Δημοκρατία, κράτος δικαίου και Δικαιοσύνη, τη στιγμή που διαχρονικά εμπλέκονται σε ατελείωτα σκάνδαλα» ξεχνώντας να αρνηθεί και τη διαπλοκή και την έλλειψη σεβασμού στους δημοκρατικούς θεσμούς και τις παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη. Σηκώνει το χεράκι του, στρέφει την παλάμη του προς τους αντιπάλους του (συνήθως τη σύζυγο του Κυριάκου*) και φωνάζει το δικό του «καθρεφτάκι».
Είναι αρκετά αστείος αλλά, δυστυχώς, είναι και πρωθυπουργός. Και η διαφθορά του ή η διαπλοκή του δεν παραγράφονται ούτε καθίστανται ασήμαντες απλώς και μόνο επειδή δεν είναι ο πρώτος διεφθαρμένος και διαπλεκόμενος πρωθυπουργός που είχε η χώρα. Με τον ίδιο τρόπο που ένας κλέφτης δεν αθωώνεται επειδή δεν είναι μοναδικός. Και μπράβο του.
* Επειδή κάποιοι απορούν γιατί ο Αλέκσης και οι παρατρεχάμενοί του έχουν τέτοιο πάθος με τη Μαρέβα να πω ότι, όπως και να το κάνουμε, η σύζυγος ενός πολιτικού αρχηγού που τα εισοδήματάτης δεν προέρχονται, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, από τη φορολογία των κορόιδων, είναι πρόκληση.
8°
