Το Καστελλόριζο είναι ο προορισμός (Τέσσερα μνημόνια μετά)
Ή θα τα αλλάξουμε όλα και θα γκρεμίσουμε ότι πρέπει να γκρεμιστεί ή θα επιμείνουμε στο «η Ελλάδα και η ρωμιωσύνη δεν πεθαίνει ποτέ, κουφάλες Ευρωπαίοι».
Τον Μάρτιο στην Πορτογαλία οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παρήγαγαν 4.812 Gwh ηλεκτρισμού, το 103,6% σε σχέση με τις 4.647 Gwh που καταναλώθηκαν. Στην Ελλάδα αντίστοιχα έφτασαν περίπου το 22%. Το 2016 στα άνυδρα νησιά του Αιγαίου μεταφέρθηκαν περίπου 326 χιλ. κυβικά νερό με κόστος σχεδόν 4 εκ. ευρώ. Με μονάδες αφαλάτωσης το κόστος θα ήταν περίπου 820 χιλ. ευρώ. Στο Καστελλόριζο τα παπαγαλάκια της ΝΔ και ο εκπρόσωπος του κόμματος Κυρανάκης μετρούσαν λανθασμένα τους αριθμούς στα πρωθυπουργικά tweet και αναφέρονταν σε «απατεώνα Τσίπρα», και τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης άφηναν να εννοηθεί ότι η μεταφορά του νερού με καράβια ήταν ιδιωτικό έργο, ενώ οι μονάδες αφαλάτωσης επρόκειτο για δημόσιο έργο. Τα ψέματα του Τσίπρα vs στα ψέματα της ΝΔ. Και η απογοήτευση ότι αν οι νέοι πολιτικοί σαν τον Κυρανάκη αναφέρονται στους άλλους πολιτικούς με τον τρόπο των Πολλάκηδων δεν έχουν να προσφέρουν κάτι καλύτερο από αυτούς.
Επέτειος. Εννέα χρόνια πριν, στις 27 Απριλίου 2009 το παραμύθι «Ελλάδα θωρακισμένη οικονομία» βάρεσε το alarm της χρεοκοπίας. Το Συµβούλιο Γενικών Υποθέσεων της ΕΕ εξέδωσε νοµική απόφαση όπου διαπίστωνε την ύπαρξη υπερβολικού δηµοσιονοµικού ελλείµµατος για 2007 και 2008 στην Ελλάδα, καθώς και σύσταση για την αναληπτέα διορθωτική δράση να µειώσει το δηµοσιονοµικό της έλλειµµα κάτω από το όριο του 3% μέχρι το 2010. Υπ’ όψιν ότι η ΕΕ «γνώριζε» για έλλειμμα 3 και 4%, και όχι το πραγματικό που με στατιστικές απάτες κρύβαμε σε χαρτοπετσέτες του υπουργού Οικονομικών. Λίγο νωρίτερα την 1η Μαρτίου σε συναντήσεις του με τον Μπαρόζο και τον Γιούνκερ ο Καραμανλής τους είχε διαβεβαιώσει «ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης της οικονομίας που υπέβαλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή μπορούσε να αποδώσει γρήγορα και σημαντικά αποτελέσματα», δηλώνοντας ταυτόχρονα «αποφασισμένος να το εφαρμόσει, χωρίς να υπολογίσει πολιτικό κόστος». Στη συνέχεια, ως γνωστόν, έπραξε τα ακριβώς αντίθετα. Σήμερα απολαμβάνει της παχυλής βουλευτικής αποζημίωσης (αμείβεται για να μην κάνει τίποτα!) εκθέτοντας την ένοχη σιωπή του ως «κεφάλαιο» για τον τόπο. Και εμείς πέρα βρέχει.
Στις 23 Απριλίου 2010, ένα χρόνο μετά, ο μόνος που παραδέχθηκε δημόσια στους πολίτες την οικονομική χρεοκοπία ήταν ο ΓΑΠ από το Καστελόριζο. Οι υπόλοιποι, ακόμα και πολλοί υπουργοί και βουλευτές του, παρίσταναν ότι τα λογιστικά είναι φουσκωμένα, θα μας δανείσουν οι Ρώσοι, οι Αργεντινοί, θα βγάλουμε πετρέλαιο, θα ορίσουμε την ΑΟΖ, δεν χρωστάμε δεν πληρώνουμε, όλα είναι συνωμοσία για τα cds, θα σκίσουμε τα μνημόνια μέρα μεσημέρι... «Ζητούμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην Ε.Ε.». Οκτώ χρόνια μετά, το καραβάκι για την Ελλάδα στην Ευρώπη είναι ακόμα αγκυροβολημένο στο Καστελόριζο. Μπορεί να έχουμε μαζέψει κάπως τα δημοσιονομικά του κράτους, αλλά ο σπάταλος τρόπος λειτουργίας του εξακολουθεί να είναι ο ίδιος μέσω διορισμένων αφισοκολλητών και μετακλητών εξυπηρετώντας την κάστα των βολεμένων. Χάσαμε τη μάχη. Και ας έχασαν τη μάχη και οι δυνάμεις της ακινησίας. Δεν δικαιώθηκαν οι αλήθειες μας, τα ψέματά τους είναι που ξεγυμνώθηκαν, οι αυταπάτες τους είναι που βούλιαξαν στην αυτογελοιοποίηση. Και μπορεί να γελοιοποιήθηκαν, αλλά επιμένουν στη δική τους αφήγηση-ναρκωτικό «για την Ελλάδα που επιμένει, την Ελλάδα που αντιστέκεται». Και οι πολίτες περιμένουν μοιραίοι τα επόμενα ψέματα. Αυτά που θέλουν να ακούσουν.
Η επόμενη επίσκεψη στο Καστελλόριζο ήταν στην ακροδεξιά φιέστα Καμμένου στις 5/12/2016 από τους ΣΥΡΙΖΑνέλ και την κουστωδία των χρυσαυγιτών με τιμητικές φρουρές για τους κασιδιάρηδες, για να στείλουν «μήνυμα ομοψυχίας στις ένοπλες δυνάμεις»! Και ακολούθως την περασμένη εβδομάδα η επίσκεψη Τσίπρα «για την οριστική και αμετάκλητη έξοδο, καθαρή όπως ο καθαρός ουρανός του Καστελορίζου» για να εγκαινιάσει την λειτουργία των 2 μονάδων αφαλάτωσης που έστησε εργολάβος με 5 χρόνια συμβόλαιο εκμετάλλευσης. Όσο το διαχειρίζεται ιδιώτης η τιμή για το νερό είναι κλειδωμένη στα 2,5 ευρώ ανά κυβικό για 5 χρόνια, όταν μετά το αναλάβει το δημόσιο το κόστος του μάλλον θα διπλασιαστεί. Όπως συμβαίνει συνήθως. Πληρώνεις κάτι παραπάνω για να μπορείς να καμαρώνεις ότι η μονάδα αφαλάτωσης ανήκει στο κράτος!
Η επιστροφή στο Καστελόριζο σφράγισε την ήττα της λογικής, του σχεδιασμού, της δίκαιης κατανομής των βαρών, της φυγής προς τα μπροστά. Ο πρώτος διαγωνισμός προμήθειας συστημάτων αφαλάτωσης θαλασσινού νερού για τα άνυδρα νησιά του Αιγαίου έγινε το 2007, η διαβούλευση συνεχίστηκε το 2010, και χρειάστηκαν άλλα 8χρόνια για να ολοκληρωθεί η διαδικασία. Για να στήσει 2 μονάδες αφαλάτωσης ο εργολάβος χρειάστηκε 2 μήνες, και η γραφειοκρατία χρειάστηκε 11χρόνια! Στη διαβούλευση το 2010 ο υφυπουργός υποδομών υπολόγιζε συγκριτικά με βάση το κόστος των 10 ευρώ ανά κυβικό για μεταφορά νερού μέσω καραβιών, και το κόστος των 2,5 ευρώ/ κυβικό για τις μονάδες αφαλάτωσης, ότι το δημόσιο θα εξοικονομούσε στην 12ετία σχεδόν 70 εκ. ευρώ. Πάνε χαμένα. Τα κλαίμε. Κάπως έτσι γίνεται και πετάμε τα λεφτά στον κουβά. Δύο μήνες δουλειά του εργολάβου, για 11 χρόνια γραφειοκρατίας. Ό,τι γίνεται και στο Ελληνικό με την επένδυση των 8 δις. Όπως γίνεται και με το μνημόνιο. Δεν εφαρμόζουμε ό,τι χρειάζεται όταν πρέπει, αλλά ό,τι βολεύει το πελατειακό κράτος όταν δεν πάει άλλο. Με διπλάσιο κόστος. Οι δυνάμεις της ακινησίας να εμποδίζουν κάθε προσπάθεια έργου και στη μέση οι πολίτες στην πλειοψηφία τους να κινούνται καρτερικά για ένα διορισμό ανάλογα τις αυτ-απάτες ψηφοθηρικών υποσχέσεων από τα κόμματα εξουσίας.
Η προληπτική γραμμή στήριξης που μας προσφέρει η ΕΕ για την «καθαρή έξοδο» και εμείς παριστάνουμε ότι δεν χρειαζόμαστε είναι η καβάτζα που ζητούσαμε και δεν μας πρόσφερε η ΕΕ το 2010 για να «ξεγελάσουμε» τις αγορές. Βέβαια, άλλο να ψάχνεις τότε για 60+δις δανεικά με έλλειμμα 15,4%, και άλλο να ψάχνεις τώρα για 14 δις με πλεόνασμα 4,2%. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά στην εικόνα του προϊον Ελλάδα στους διαχειριστές των αγορών. Συν ότι οι κυβερνώντες που θα διέγραφαν μονομερώς το χρέος, έχουν δώσει 22 δις ελληνικά ευρώ για να πληρώσουν τόκους του. Οι μοναδικοί που έχουν πληρώσει χρέος με ελληνικά ευρώ!
Γιατί δεν τα καταφέραμε; Γιατί πεισματικά παραμένουμε η μόνη χώρα χωρίς ιδιωτικά πανεπιστήμια, η μόνη χώρα λουσμένη στον ήλιο αέρα νερό που αφήνει ανεκμετάλλευτη το δυναμικό τους, η μόνη χώρα με χωματερές σκουπιδιών να μολύνουν το περιβάλλον της, η χώρα που φορολογεί πολίτες της από το 1ο ευρώ, η χώρα με συγκυβερνήτη την εκκλησία, η χώρα που πληρώνεις τέλος επιτηδεύματος για να μπορείς να εργάζεσαι, η χώρα που επιλέγει να σουτάρει στο εξωτερικό τους νέους επιστήμονες για να διορίζει αφισοκολλητές και την κυρία του πρωθυπουργού και τον άγιο πορφύριο, η χώρα φωτογραφικές τροπολογίες επί τροπολογιών να βολέψουμε τους δικούς μας, μια χώρα εγκυκλοπαίδεια καφκικής γραφειοκρατίας, μια τουριστική μηχανή στο ρελαντί 6 μήνες, τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα σε δεύτερη μοίρα, πίσω από τη διορισμένη Ελλάδα που αντιστέκεται στην αλλαγή, τη διορισμένη Ελλάδα που επιμένει στη βόλεψή της. Η αυθάδεια των αποτυχημένων και των βολεμένων, απέναντι στην αδράνεια αυτών που χρειάζεται να αναλάβουν πρωτοβουλίες και δεν τολμούν. Και πολυτελή think tanks επιχειρηματιών να επηρεάζουν και να κατευθύνουν το σύνολο σχεδόν του πολιτικού λόγου όπως εξυπηρετεί.
Για αυτό ο προορισμός μας πρέπει να είναι το Καστελλόριζο. Όχι η Ιθάκη. Όταν το Καστελλόριζο θα είναι αυτόνομο ενεργειακά και θα παρέχει επαρκή ιατρική περίθαλψη και εκπαίδευση στους πολίτες του, όταν η κάθε Μπαζιάνα θα επιλέγει να διοριστεί στο Καστελόριζο και όχι φωτογραφικά στο ΕΜΠ, τότε μόνο η Ελλάδα θα είναι με το σπαθί της ευρωπαϊκή χώρα. Τότε μόνο ο Γιούνκερ θα μπορεί να προμοτάρει ότι «η Ελλάδα θα γίνει μια χώρα τόσο κανονική όσο και οι υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης», και όχι «πριν το τέλος του καλοκαιριού», όπως χαϊδεύει τώρα τον Τσίπρα. Η προστασία και το μασάζ της ΕΕ επί Μπαρόζο στην κυβέρνηση Καραμανλή επιτάχυνε τη χρεοκοπία, η προστασία και μασάζ Γιούνκερ στην κυβέρνηση Τσίπρα δεν ωφελεί ούτε τη χώρα ούτε την ΕΕ. Τον Μάρτιο του 2009 ο τότε επίτιμος πρόεδρος της ΝΔ Κώστας Μητσοτάκης ζήτησε απογραφή της οικονομίας «για να πορευτεί η χώρα με σιγουριά στη δύσκολη εποχή που διανύουμε, να γίνει ένα είδος απογραφής, να μετρήσουμε τι συμβαίνει και πού ακριβώς βρισκόμαστε», και ο Καραμανλής της στατιστικής απάτης του απάντησε ότι «δεν υπάρχει τέτοιο θέμα». Στις 28 Μαρτίου ο Μπαρόζο έδινε τη στήριξή του στον «φίλο πρωθυπουργό» δηλώνοντας ότι «θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να σας υποστηρίξουμε και που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικό να τις αντιμετωπίσουμε μ' έναν ευρωπαϊκό, συντονισμένο τρόπο». Το μόνο που φρόντισε αμέσως μετά την επανεκλογή του είναι να κάνει τα τυφλά μάτια στα κρυφά ελλείμματα στον «φίλο πρωθυπουργό» στον δρόμο για τη χρεοκοπία. Τσάι και συμπάθεια. Τι λέει ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Μήπως η χώρα θα είχε γλιτώσει τη χρεοκοπία, αν ο Καραμανλής έκανε την απογραφή που ζητούσε ο πατέρας του; Μέχρι πότε θα τον καλύπτει στη χρεοκοπία και την απάτη των greek statistics;
Στη συζήτηση στη Βουλή για την πώληση της ΔΕΗ τα κόμματα που είναι υπέρ της ιδιωτικοποίησης της χρεοκοπημένης εταιρίας ψήφισαν αρνητικά, και τα κόμματα που μιλούσαν για ξεπούλημα της ψήφισαν υπέρ! Το κόστος για μια ιδιωτική μονάδα παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο είναι 300 εκ. ευρώ, και το κόστος για τη λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα V είναι 1,5 δις ευρώ. Οι 2 μονάδες θα παράγουν την ίδια ισχύ. Και η τιμή του παραγόμενου ρεύματος από λιγνίτη θα ακριβύνει και άλλο λόγω του αυστηρότερου πλαισίου για τις τιμές εκπομπής ρύπων. Βουλευτής σκιζόταν ότι «μειώνεται στην καινούργια μονάδα V της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη η ισχύς από 820MW σε 500MW για να αυξηθεί το όφελος του ιδιώτη». Όχι, δεν είναι βουλευτής του ΚΚΕ! Ίσως ο βουλευτής της ΔΗΣΥ αγνοεί (;) ότι η επιβάρυνση της δημόσιας υγείας και η καταστροφή του περιβάλλοντος που προκαλούν οι μονάδες λιγνίτη της ΔΕΗ κοστίζουν έως και 3,9 δις ευρώ ετησίως στην εθνική μας οικονομία, και 1.200 πρόωρους θανάτους ανά έτος και 260 χιλ. χαμένες ημέρες εργασίας εξαιτίας προβλημάτων υγείας. Η απάντηση ήρθε ακολούθως από τον Στ. Θεοδωράκη, «Η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίζει να δίνει μάχες χαρακωμάτων. Πρέπει να σκεφθούμε τα συμφέροντα των επόμενων γενεών. Στο σχέδιο της Ευρώπης για τη μετάβαση σε μια οικονομία χωρίς άνθρακα, υπάρχουν πολλά λεφτά και ειδικό ταμείο για τη στήριξη των τοπικών κοινωνιών που σήμερα είναι εξαρτημένες από τον λιγνίτη. Τα προβλήματα που δεν λύνονται, δεν εξαφανίζονται. Γίνονται μεγαλύτερα. Και μετά έχουμε ανάγκη από πιο επώδυνες λύσεις».
Δεν κάναμε αυτά που χρειαζόταν όταν έπρεπε, αλλά μετά όταν έγιναν επιτακτική ανάγκη, υπερφορολογώντας την πραγματική οικονομία και βγάζοντας τερατώδη κρατικά υπερπλεονάσματα, καθηλώνοντας το ποσοστό ανάπτυξης της οικονομίας που θα απέδιδε μεγαλύτερα οφέλη στο σύνολο της οικονομίας και τους πολίτες. Το κόστος της μεταφοράς με καράβι ήταν πολλαπλάσιο των μονάδων αφαλάτωσης αλλά βόλευε. Στα νησιά δεν είχαμε νερό ή το νερό ήταν ακατάλληλο για πόση, αλλά έτσι βόλευε. Ότι συμβαίνει και με την παραγωγή ρεύματος στα νησιά μέσω πετρελαιο-γεννητριών, αντί για διασύνδεση με το κεντρικό ηπειρωτικό δίκτυο. Όταν το πληρώνουν άλλοι βολεύει. Αν μεταφέρεις το κόστος παραγωγής ρεύματος με πετρελαιογεννήτρια στον νησιώτη που κυνηγά τις ανεμογεννήτριες γιατί του χαλούν την αισθητική καθώς χαζεύει το αυθαίρετο του, την επόμενη στιγμή θα ζητά να του γεμίσεις το νησί του ανεμογεννήτριες και φωτοβολταικά. Η Πορτογαλία παράγει το ρεύμα της με ΑΠΕ, εμείς με λιγνίτη και πετρέλαιο.
Έτσι επιμένουμε στην «μεταφορά νερού με καράβι» στην ελληνική οικονομία για να «ποτίσουμε» τα δημόσια οικονομικά, αντί να παράγουμε «νερό μέσω των μονάδων αφαλάτωσης» συμβάλλοντας στην εξοικονόμηση πόρων και παράγοντας νέες θέσεις εργασίας. Για να μην ξεβολευτεί η διορισμένη Ελλάδα. Για να μην ξεβολευτεί το πελατειακό κράτος. Για να μην ξεβολευτεί ο συνταξιούχος ετών 45. Δεν υπάρχει καθαρή έξοδος, υπάρχει μόνο καθαρή απόφαση. Να αποφασίσουμε πώς θα πάμε μπροστά. Ή θα προχωρήσουμε με τον Κριμιζή, το opengov και τη διαύγεια ή θα επιμείνουμε στον Πρωτόπαππα, τον άγιο Πορφύριο και την Μπαζιάνα. Ή θα μιλάμε για τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας από τον Καραμανλή ή θα επιμείνουμε στον ψεκασμό για «σχέδιο Πυθία δολοφονίας του Καραμανλή»! Ή θα τα αλλάξουμε όλα και θα γκρεμίσουμε ό,τι πρέπει να γκρεμιστεί ή θα επιμείνουμε στο «η Ελλάδα και η ρωμιοσύνη δεν πεθαίνει ποτέ, κουφάλες Ευρωπαίοι».
13°
