Ο τορπιλισμός των γαλλικών φρεγατών

Η ενημέρωση που έκανε ο υπουργός Άμυνας κ. Καμμένος για τον τρόπο που χειρίστηκε η κυβέρνηση το θέμα των γαλλικών φρεγατών οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τα καλώς εννοούμενα συμφέροντά μας κινδυνεύουν από την προχειρότητα και την ανευθυνότητα του ίδιου του πρωθυπουργού κ. Τσίπρα.

Απαράδεκτη σύνδεση
Σύμφωνα με όσα είπε ο κ. Καμμένος, ο κ. Τσίπρας είχε τη φαεινή ιδέα να ζητήσει από τον πρόεδρο της Γαλλίας κ. Μακρόν να ενισχυθεί άμεσα ή σε βάθος χρόνου το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με γαλλικές φρεγάτες, με την πληρωμή να εξασφαλίζεται από ένα μέρος των κερδών των κεντρικών τραπεζών από τις αγοραπωλησίες ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου, που θα επιστραφούν στην Ελλάδα.

Το δεύτερο πρόγραμμα-μνημόνιο ανέφερε ρητά ότι ήταν υποχρέωση των ευρωπαίων εταίρων και πιστωτών να επιστρέψουν τα χρήματα αυτά στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της υπερήφανης διαπραγμάτευσης Τσίπρα, το τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο δεν περιλαμβάνει αυτή τη δέσμευση για τους εταίρους και πιστωτές κι έτσι χάθηκε ένα ποσό της τάξης των 10 δισ. ευρώ, το οποίο θα μπορούσε να παίξει ρόλο καταλύτη στη δυναμική ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.

Οι εταίροι και πιστωτές δέχονται τώρα ότι θα επιστραφούν περίπου τα μισά από τα 10 δισ. ευρώ που χάθηκαν στη μετάβαση από το δεύτερο στο τρίτο πρόγραμμα-μνημόνιο, στη διάρκεια των επόμενων χρόνων και υπό αυστηρές προϋποθέσεις.

Συνδέοντας την προμήθεια γαλλικών φρεγατών με τα χρήματα αυτά, ο κ. Τσίπρας προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, την έντονη αντίδραση του γερμανικού πολιτικού συστήματος με το σκεπτικό ότι, αν είναι η γερμανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα να επιστρέψει χρήματα στο ελληνικό Δημόσιο, είναι τουλάχιστον αδιανόητο να χρηματοδοτηθεί με αυτά η προμήθεια γαλλικών οπλικών συστημάτων.

Είναι γνωστό ότι η νέα κυβέρνηση Μέρκελ έχει λιγότερες δυνατότητες σε ό,τι αφορά την ευνοϊκή για εμάς διαχείριση του οικονομικού μας προβλήματος απ’ ό,τι η προηγούμενη. Πρώτον, ο λεγόμενος Μεγάλος Συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών-Σοσιαλδημοκρατών δεν είναι πια τόσο μεγάλος γιατί η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά έχουν υποστεί σημαντική εκλογική φθορά και μόλις ελέγχουν την πλειοψηφία των εδρών στην Ομοσπονδιακή Βουλή.

Δεύτερον, στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα έχει εξασθενήσει η πτέρυγα των ευρωπαϊστών γι’ αυτό και εξαφανίστηκε πολιτικά ο πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ. Σουλτς, ο οποίος ηγήθηκε για ένα διάστημα των Σοσιαλδημοκρατικών.

Τρίτον, η ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία, η οποία δεν θέλει να ακούει για στήριξη του ελληνικού προγράμματος από τη γερμανική κυβέρνηση, έχει αναδειχθεί μέσω της προσφυγικής-μεταναστευτικής κρίσης του 2015 σε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ασκεί μεγάλη πίεση στην κυβέρνηση, στη δεξιά πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών και στους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας.

Τέταρτον, στους κερδισμένους των τελευταίων βουλευτικών εκλογών ήταν και το Φιλελεύθερο Κόμμα, με ποσοστό που ξεπέρασε το 10% και με επίσης σκληρές θέσεις για το ελληνικό οικονομικό ζήτημα και το προσφυγικό-μεταναστευτικό.

Σε αυτές τις συνθήκες, η πρόταση Τσίπρα για σύνδεση της μελλοντικής μερικής επιστροφής των κερδών των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα με την προμήθεια των γαλλικών φρεγατών έβαλε την πολιτική μπάλα στο πέναλτι για να το χτυπήσουν οι πολιτικές δυνάμεις στη Γερμανία που θεωρούν ότι η οικονομική στήριξη στην Ελλάδα θα αποβεί σε βάρος των γερμανών φορολογούμενων.

Δεν ξέρει κανείς τι να πρωτοθαυμάσει, την ικανότητα του πρωθυπουργού να συνδέει τα πιο άσχετα πράγματα απομακρύνοντας για μία ακόμη φορά την επιστροφή των κερδών των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα σε εμάς, ή την πλήρη άγνοια του επιτελείου του για την πολιτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη Γερμανία ύστερα από τα «λιάζονται» της κυβέρνησης σε σχέση με τα προσφυγικά, μεταναστευτικά ρεύματα του 2015;

Πάντα τα ίδια λάθη
Ο κυβερνητικός χειρισμός του θέματος των γαλλικών φρεγατών είναι κωμικοτραγικός με βάση αυτά που ισχύουν στην Ε.Ε. και αυτά που χρειάζεται η Ελλάδα.

Αποτελεί συνέχεια της ιδιοτελούς προχειρότητας που χαρακτηρίζει διαχρονικά τα εξοπλιστικά προγράμματα. Αντί να έχουμε εξοπλιστικά προγράμματα σε βάθος χρόνου τα οποία καλύπτουν τα βασικά σενάρια για τις ανάγκες της εθνικής Άμυνας, οι επιτήδειοι και οι άσχετοι περιμένουν την εκδήλωση μιας κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις για να δημιουργήσουν το κατάλληλο επικοινωνιακό και πολιτικό περιβάλλον που θα οδηγήσει σε γρήγορες υπογραφές για πανάκριβα εξοπλιστικά προγράμματα. Αυτό βέβαια που δεν εξηγούν στους φορολογούμενους πολίτες που θα καλύψουν τον λογαριασμό, είναι ότι αυτά τα προγράμματα θα ενισχύσουν την αμυντική μας ικανότητα σε βάθος χρόνου και δεν αποτελούν άμεση απάντηση στην κλιμάκωση των προκλήσεων της Τουρκίας.

Ανάλογη μεθόδευση ακολουθήθηκε μετά την κρίση στα Ίμια, οπότε ο τότε υπουργός Άμυνας και δεύτερος ισχυρότερος παράγοντας στον χώρο του ΠΑΣΟΚ κ. Τσοχατζόπουλος μας φόρτωσε με υποχρεώσεις δεκάδων δισ. ευρώ για οπλικά συστήματα, ορισμένα από τα οποία αποδεικνύονται δυσλειτουργικά ή άχρηστα. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα των γερμανικών υποβρυχίων για τα οποία καταβάλαμε πριν από 16 χρόνια 3 δισ. ευρώ προκαταβολικά, γύρω στο 75% του συνολικού κόστους του προγράμματος, στο όνομα κατεπειγουσών αναγκών της εθνικής άμυνας και σήμερα διαπιστώνουμε ότι τα υποβρύχια αυτά δεν είναι ακόμη πλήρως λειτουργικά και ενταγμένα στην επιχειρησιακή δύναμη του Πολεμικού Ναυτικού. Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό, το γεγονός ότι ο φυλακισμένος για την κομπίνα του αιώνα Άκης Τσοχατζόπουλος δηλώνει σήμερα υποστηρικτής του ΣΥΡΙΖΑ, εκπροσωπώντας σήμερα το... καλύτερο κομμάτι του λαϊκίστικου ΠΑΣΟΚ, το οποίο αποτελεί τη μεγαλύτερη εκλογική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το γεγονός ότι οι Γερμανοί προβάλουν οικονομικά επιχειρήματα στο θέμα των γαλλικών φρεγατών ενώ λεηλάτησαν το δημόσιο ταμείο και συνέβαλαν στην υπερχρέωση του ελληνικού Δημοσίου σε συνεργασία με τον κ. Τσοχατζόπουλο.