Ξανά ελλείμματα, εκλογές, ναζί, αστάθεια. Ανήσυχη παρακολουθεί εσχάτως η ελληνική κοινωνία μία πολυκέφαλη Λερναία Ύδρα να την απειλεί. Μπροστάρα κεφαλή η ακατάλυτη καταλυτική ισχύς του γεννήτορος όλων αυτών πελατειακού παρακράτους. Από κοντά και η καθολική ανικανότητα επικοινωνίας ανάμεσα στα άτομα και στα άτακτα μπουλούκια που αυτά συναποτελούν.
Σέβομαι την πάντα συγκροτημένη και συνετή γραφή του Δημήτρη Φύσσα, ομοτράπεζου στο ευρύχωρο διαρκές συμπόσιο της ATHENS VOICE. Σέβομαι και υπολογίζω εξίσου και την επιρροή του στη διαβουλευόμενη κοινότητά μας. Γι’ αυτό ακριβώς και σχολιάζω κριτικά το χτεσινό του κείμενο «Οι τρεις πόλοι υπάρχουν. Ο τέταρτος θα γεννηθεί;» διαφωνώντας ρητά με δύο σημαντικά στοιχεία του. Το ένα είναι ότι δεν θεωρώ δέον να θεωρηθεί η ισχυρή δυναμική των ναζί ως οριστικό γεγονός. Το δεύτερο είναι ότι δεν συμμερίζομαι ως δεδομένη, άμεσα ή σύντομα, την προσφυγή στις κάλπες.
Στις μετρήσεις ολοφάνερα είναι ο τρίτος πόλος οι ναζί. Αλλά επί της αρχής ισχύουν τα εξής. Τα δημοσκοπικά ευρήματα αλλάζουν καθημερινά και η περιστασιακή σταθερότητά τους, σε ρευστές δυναμικές, δεν σημαίνει πολλά. Μην είμαστε κι εμείς δημοσκοπόδουλοι σαν τους ηγέτες μας. Η κοινοβουλευτική αναλογία των κομμάτων παραμένει σταθερή έως τις επόμενες εκλογές. Μόνο αυτή αποτελεί εύλογη σοβαρή βάση συζήτησης.
Κι αν ξαναφουντώσει το ΚΚΕ, λόγω μιας ειδικής απρόβλεπτης συγκυρίας, όπως πέρσι που «μετριόταν» διψήφιο, θα μιλήσουμε για πέμπτο πόλο; Θυμίζω το Αβραμοπούλειο ΚΕΠ, που είχε δημοσκοπικά σταθεροποιηθεί στο 18-20%, όταν πρωτοφούντωσε. Βερμπάλιζε ο τότε δήμαρχος Αθηναίων ενθουσιάζοντας τα πλήθη («τα παλαιά κόμματα εξεμέτρησαν τον βιοπολιτικό τους κύκλο»), αυτοτροφοδοτώντας τη δημοσκοπική δυναμική του.
Κάτι παρόμοιο κάνει τώρα και ο κ. Μιχαλολιάκος, λίγο δολιότερα είναι αλήθεια, γιατί δεν περιγράφεται το τι (επικίνδυνο) φούμαρο σφυράει… «Ήλθα, είδα, ενίκησα!», «Έχουμε ξεπεράσει το 20%! Θα έρθει η στιγμή που δεν θα έχουμε πρωθυπουργό, αλλά εθνικό ηγέτη, σε ένα νέο εθνικό καθεστώς!»(!!!), «Θα πάρουμε στα χέρια μας αυτή τη χώρα με τη βοήθεια του Θεού», «Είμαστε το κόμμα της Εθνικής Αντιπολίτευσης! Ερχόμαστε!»… Αυτά λέει, τόσο αυτοθαυμαζόμενος, ο ίδιος ο εθνικός μας ηγέτης κ. Μιχαλολιάκος. Ξέρει από τον παλιό άρειο δάσκαλό του ότι πες, πες, κάτι θα μείνει. Και αυτό θα δημιουργήσει προηγούμενο, που θα αποτελέσει βάση νέας δυναμικής. Ας μην ψαρώνουμε, όμως.
Τα άκρα πάντα ποντάρουν στην μυθολογική ελκυστικότητα που έχει ο «αντι-συστημισμός» τους. Είναι όπως έλεγε το ΚΚΕ «Πέντε κόμματα, δύο πολιτικές». Το ίδιο θέλει να πει και ο Μιχαλολιάκος, όταν λέει ειρωνικά «Ο δήθεν αντισυστημικός Τσίπρας τώρα τα μασάει για το Μνημόνιο». Σου λέει, όλοι οι άλλοι από κει είναι το σύστημα των κλεφτών και εγώ ο εκκαθαριστής του… Ταυτόχρονα εμφυσά τεχνηέντως μια αισιοδοξία στους φανατικούς του. Αυτά είναι τα υποκειμενικά στοιχεία της δυναμικής του. Ακολουθούν και δύο αντικειμενικά.
Ούτως ή άλλως οι ναζί έχουν δεδομένη τη βοήθεια των λάιφ στάιλ ενθουσιασμένων, που λένε τους ναζί «εθνικιστές» ή «λαϊκό σύνδεσμο», όπως δηλαδή θέλουν οι ίδιοι να ονομάζονται. Για να κρύβουν ότι είναι καθαρόαιμοι ναζί και να ξεγελούν τους ζαλισμένους τσιφτετέλληνες του εθνικού οχλοπολτού. Οι οποίοι τσιμπάνε και παρασύρονται από τη χυδαία αντιπολιτική συνθηματολογία του πιο δόλιου λαϊκισμού που γνώρισε η Μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Εξίσου έχουν και τη βοήθεια της «Αριστεράς», η οποία ακόμα και τώρα υιοθετεί βλακωδώς τη ναζιστομάννα ατζέντα του Αντιπολιτικού Λαϊκισμού. Δηλαδή όλα τα μπλιαχ περί «Τοκογλύφων», «Τσολάκογλου», «ξεπουλήματος», «Η Χούντα δεν τελείωσε...», «Αλήτες κλέφτες, πολιτικοί»... Και φυσικά εξίσου τους τρέφει η βλακώδης «Αντιμνημονιακή» ατζέντα, της οποίας είναι οι αυθεντικότεροι χειριστές, μεταστοιχειώνοντας τους αγανακτισμένους σε αγαναζισμένους.
Φυσικά η σοβαρότατη διαφορά τους με το ΚΕΠ είναι ότι ήταν πλάστικ κόμμα κοινής γνώμης, ενώ οι ναζί ριζώνουν στην κοινωνία. Κοινό στοιχείο τους είναι ότι δεν έχει ως τώρα υπάρξει επιχειρηματολογημένος αντίλογος, ενώπιον της αδαούς σαστισμένης από την κρίση κοινωνίας, κατά της ναζί φούσκας.
Προσοχή! Δεν εννοώ και διαφωνώ με το να τους απομονώνουμε επικοινωνιακά! Αντίθετα, ζητώ να τους απαξιώσουμε με επιχειρήματα στον πυρήνα του μηνύματός τους! Ζουν ανάμεσά μας! Και για να μην γίνουν πραγματικά και οριστικά τρίτος πόλος, πρέπει να μην παίζουμε το παιγνίδι τους. Άλλως ειπείν, η επικοινωνιακή απομόνωση των ναζί αυτούς συμφέρει και όχι τη δημοκρατία! Παρακολουθήστε μια προχτεσινή ομιλία του κ. Μιχαλολιάκου («Η ομιλία του Αρχηγού της Χρυσής Αυγής στη γιορτή της εκλογικής νίκης). Διαβάστε περισσότερα εδώ, κατά την οποία εξαπολύει θηριώδη ψέματα στο πλαίσιο της μαύρης προπαγάνδας του.
Όσο οι ναζί παραμένουν (επειδή εμείς βλακωδώς τους έχουμε σε δημοκρατική καραντίνα) εκτός των μεγάλων ΜΜΕ, αλωνίζουν. Και παρασύρουν αφελείς χάνους στο αγκίστρι τους, ψαρεύοντας στα θολά νερά της ελεγχόμενης αντιπολιτικής βλακώδους άγνοιας, στο ιδανικό περιβάλλον για εξαπάτηση του υπανάπτυκτου οχλοπολτού.
Έτσι, εκτός ΜΜΕ, δεν αποκλείεται η προπαγάνδα τους από την ευρεία κοινωνία, στο βαθμό που τα κοινωνικά δίκτυα τούς κάνουνε άψογα τη δουλειά. Και διαχέουν επιταχυντικά τα δηλητηριώδη ψέματά τους. Αλλά κυρίως αυτή η απομόνωση μας απαγορεύει και το να μαθαίνουμε τα σαθρά τους επιχειρήματα, που τόσο εύκολα καταρρίπτονται. Ξαναθυμίζω το πώς ξεπουπούλιασε ο «αντιπαθής» Άδωνις Γεωργιάδης τον κ. Κασιδιάρη, τη μία και μοναδική φορά που βρέθηκαν αντιμέτωποι στον ΣΚΑΪ. Του πήρε το καλσόν, για να μιλήσουμε τη ναζί γλώσσα.
Αυτά είναι. Πρέπει να εκτίθενται οι ναζί σε διάλογο με καλούς χειριστές της απλής αντι-ναζί επιχειρηματολογίας. Όχι σε στιλ «τσεκούρι και φωτιά στα ναζιστόσκυλα» ο ένας και «τσεκούρι και φωτιά στα κόκκινα σκυλιά» ο άλλος, που είναι η χαρά των ακραίων. Διασταυρώνεται ενώπιον κοινού ένας ναζί με ένα δημοκράτη και ο ναζί λέει «δεν είμαστε ναζιστές, είμαστε Έλληνες εθνικιστές! Και πάντως δεν είμαστε κλέφτες!»; Τότε ο δημοκράτης μπορεί να τον εξουδετερώσει με καθαρά λογικά επιχειρήματα.
«Λέτε ψέματα! Προετοιμάζετε τεχνηέντως τους αφελείς, να πουν κάλλιο ναζί παρά “κλέφτες”! Και αν εννοείτε εθνικιστή αυτόν που αγαπάει την πατρίδα, τότε Έλληνες εθνικιστές ήταν όσοι έκρυβαν και έσωζαν Εβραίους από τους αιμοσταγείς ναζί κατακτητές και μας έκαναν διεθνώς αξιαγάπητους. Οι Έλληνες ήσαν φιλόξενοι και φιλότιμοι, τώρα θα γίνουν ναζί; Και φυσικά οι Έλληνες δεν είναι αντίχριστοι σαν κι εσάς που τσιρίζετε για αίματα και αρνείστε το αγάπα τον πλησίον, την ουσία του χριστιανικού λόγου».
Γιατί λοιπόν και κρύβεται από τον αντίλογο στα ΜΜΕ (και τον προβοκάρει με τραμπουκάδες, όπως με Κανέλλη, Δούρου), αλλά και λέει ψέματα ο δόλιος ναζί; Διότι ξέρει πολύ καλά ότι το προνομιακό του ακροατήριο είναι οι παλαιού τύπου υπερσυντηρητικοί μικροαστοί, πελάτες του διαχρονικού πελατειακού παρακράτους, που τώρα ξεβολεύτηκαν. Και συγκινούνται από τα ανδρεϊκά «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» και «Εγώ τα δέχομαι τα ούου!».
Οπότε αυτοί οι συντηρητικοί και θρησκευόμενοι Έλληνες, αν αντιληφθούν ότι οι ναζί τους παρασύρουν σε ανθελληνικό και αντιχριστιανικό παραλήρημα, πάραυτα θα φύγουν τρέχοντας από τη δηλητηριώδη αγκαλιά τους. Γιατί σε αυτήν νόμιζαν ότι εξασφαλίζουν το τρίπτυχο «Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια» και όχι αιμοσταγή αντεθνικά και αντίχριστα όνειρα. Γι αυτό κρύβεται ο ναζί.
Όλα αυτά εύκολα μπορούν να αποκαλυφθούν. Φτάνει να μην ψαρώνουμε από την αλαζονεία των ναζί. Και να πιστέψουμε ότι με τρεις απλές κινήσεις τρώνε επικοινωνιακό ματ. Πρώτα από όλα να βγαίνει επιθετικά ο δημοκράτης και να εγκαλεί τους ναζί ότι κρύβονται και αποφεύγουν τον διάλογο, γιατί τους ξεσκεπάζει! Τότε μπορεί η φούσκα τους να ξεφουσκώσει. Γι’ αυτό δεν αποτελούν οριστικά, νομοτελειακά τον τρίτο πόλο, παρά την περιστασιακή δυναμική τους. Το θέμα είναι προκλητικά ανοιχτό.
Η δεύτερη διαφωνία μας είναι σχετική με τη διάχυτη καθολική βεβαιότητα, πως είναι αναπόφευκτες οι εκλογές. Εντάξει, ο επιπόλαιος ανθρώπινος παράγοντας φέρνει εύκολα στο νου τα χειρότερα.
Αλλά, παρά το αιφνίδιο απελπιστικά ασταθές περιβάλλον που απέφεραν οι ηγετικές κινήσεις του κ. Σαμαρά, αντενδείκνυται να γίνουν εκλογές, πριν τελειώσει η Ελληνική Προεδρία του χρόνου. Όσο και αν το ακλόνητο πελατειακό παρακράτος πετάει στο καναβάτσο τους αριθμούς. Επειδή, ανεξάρτητα από τον επικίνδυνο παρορμητισμό Σαμαρά, που ήδη αναλύσαμε προ ημερών, υπάρχει και ένα ένστικτο εθνικής αυτοσυντήρησης.
Αυτό πρέπει να βάλει κάτω τους τρεις αρχηγούς, να «πατήσουν τον σατανά» του λαϊκισμού και να συμφωνήσουν σε σκληρές μεταρρυθμίσεις, αφού προηγουμένως καταστήσουν κοινωνό τον ελληνικό λαό. Όχι μόνο σήμερα, που θα βγει κάποιος πρόχειρος συμβιβασμός. Όλο το καλοκαίρι έχουν για να σκεφτούν αυτά που πρέπει να τολμήσουν. Και ας βροντάει ο Όλυμπος του χυδαίου λαϊκισμού.
Αυτό το ένστικτο που 18/01/1996 έκανε τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο και τον Κώστα Λαλιώτη, κόντρα στον Αντρέα, να βγάλουν, αντί του Άκη, τον Σημίτη πρωθυπουργό. Αυτό που πέρσι, στο χείλος του γκρεμού, έκανε τον Έλληνα ψηφοφόρο οριακά να μη δώσει το πρόσταγμα για ένα βήμα εμπρός, για κυβέρνηση «αντιμνημονιακιά».
Το ένστικτο εθνικής αυτοσυντήρησης δεν θα αφήσει να γίνουν καταστροφικές εκλογές. Όσο και αν το Ποικιλόχρουν Ακροδεξιό Φαινόμενο φωνάζει ότι «η υποταγή στους τοκογλύφους και στη Μέρκελ επιβάλλει όχι εκλογές», διότι μπλαμπλαμπλά δημοκρατία, μπλαμπλαμπλά με εκλέξανε. Ούτε τώρα θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά, προς το κενό. Θα σπάσει ο τσαμπουκάς της ανοησίας. Δεν θα σπάσει η χώρα το κεφάλι της.
Για να επιβεβαιωθώ, βέβαια, κόντρα στις ισχυρές προβλέψεις, πάλι πρέπει να διαχυθούν τα δέοντα επιχειρήματα στην κοινωνία. Να γίνει επιτέλους ο διάλογος, που ως τώρα δεν έγινε. Γίνεται; Θα αποφασίσει το ισχνό, αλλά ψυχωμένο στα δύσκολα, ένστικτο της εθνικής αυτοσυντήρησης.
Και, φυσικά, πρέπει να ορθωθεί ο φορέας του. Ο φρέσκος Τρίτος Πόλος της Μεταρρύθμισης, ο μόνος που μπορεί να ανασχέσει τη δυναμική τόσο των ναζί όσο και των εκλογικών σεναρίων. Αν η δυναμική του ξεδιπλωθεί, οι προηγούμενες ενστάσεις μου απέναντι στις ενοχλητικές βεβαιότητες θα δικαιωθούν…
20°
