Πολιτικη & Οικονομια

Κοτζιά, έχεις ταλέντο

Το μυστικό των διπλωματικών του επιτυχιών

Μάνος Βουλαρίνος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Να ξεκινήσω διευκρινίζοντας πως η φράση του τίτλου δεν αναφέρεται στις επιδόσεις του Νικόλα του Κοτζιά στην εξωτερική την πολιτική όπου, ακολουθώντας την πεπατημένη της κυβέρνησης στην οποία ανήκει, τα έχει κάνει ωκεανό. Στο κάτω κάτω σε μια κυβέρνηση που αποτελείται από ανθρώπους οι οποίοι, υπό κανονικές συνθήκες, η μόνη εργασία που θα μπορούσαν να κάνουν σε ένα υπουργείο είναι του θυρωρού (και αν), ο υπουργός των Εξωτερικών δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.

Ο τίτλος δεν αναφέρεται ούτε στην ποίηση, παρότι ο Νικόλας ο Κοτζιάς μοιάζει πεπεισμένος οτι έχει ένα κάποιο ποιητικό ταλέντο και ίσως να έχει και δίκιο καθώς είναι ο δημιουργός των στίχων: «ο νέος χρόνος στα όνειρά μας καταδύεται / στην κορυφή των κυμάτων αγωνιστικά τα ξεδιπλώνει / μαχητικά, αγαπησιάρικα / Ο νέος χρόνος την ελπίδα μας αγκαλιάζει / και εύχεται ευτυχισμένο το 2018».

Ο τίτλος δεν αναφέρεται ούτε στο ταλέντο του στο μασκάρεμα καθώς η στολή καουμπόης δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, ιδιαίτερα όταν είσαι μέλος μιας κυβέρνησης που έχει στις τάξεις της τον μεγάλο μασκαρά (με την αποκριάτικη, στολιστική έννοια του όρου) Καμμενο Πάνο.

Ο τίτλος αναφέρεται στο πραγματικά μεγάλο ταλέντο του Νικόλα του Κοτζιά που είναι το τραγούδι, το οποίο δεν αποκλείεται να είναι και το μυστικό των διπλωματικών του επιτυχιών, αν ποτέ αποκτήσει κάποιες.

Την πρώτη φορά που ήρθα αντιμέτωπος με το ταλέντο αυτό ένιωσα σαν οδηγός σμαρτ λίγο πριν την μετωπική με νταλίκα (το παράδειγμα έχει να κάνει με τον όγκο του ταλέντου). Ηταν σε κάποια σύνοδο των υπουργών εξωτερικών του ΝΑΤΟ (ή κάτι αντίστοιχα πομπώδες και κενό περιεχομένου) όπου ο σύντροφος Κοτζιάς πιασμένος αγκαζέ με τον Τούρκο υπουργό εξωτερικών συμμετείχε στην χoρωδία μιας σατιρικής εκτέλεσης του We Are the World.  Παρότι δεν είναι σαφές αν η σάτιρα είναι εκούσια ή ακούσια και αν οι υπουργοί εξωτερικών είναι επαγγελματίες κωμικοί ή ερασιτέχνες χατζηαβάτηδες, ο σύντροφος Κοτζιάς ήταν υπέροχος.

Εχτές τον είδα να κάνει δεύτερη φωνή στον αντίστοιχης σοβαρότητας (μεγάλης εννοώ) και ψυχοσύνθεσης (παίκτη ριάλιτι εννοώ) υπουργό εξωτερικών της Σερβίας. Ήταν και πάλι υπέροχος. Και περνούσε καλά. Όπως κάθε αριστερός που γλεντάει στην υγεία των κορόιδων. Και μπράβο του.