Ευρωσεισμός και στην Ουγγαρία

Η τρίτη συνεχής εκλογική νίκη του Όρμπαν ενισχύει την επιρροή του

Το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν στην Ουγγαρία την περασμένη Κυριακή είναι εντυπωσιακό. Ο υπερσυντηρητικός πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν κέρδισε την τρίτη συνεχόμενη τετραετία, παλαιότερα είχε κυβερνήσει άλλη μια τετραετία σαν φιλελεύθερος ηγέτης, πλησιάζοντας το 50% των ψήφων και εξασφαλίζοντας 133 από τις 199 βουλευτικές έδρες και την αναγκαία πλειοψηφία των δυο τρίτων για αναθεώρηση του Συντάγματος.

Το ποσοστό συμμετοχής αυξήθηκε στο 70% και ορισμένοι αναλυτές βιάστηκαν να εκτιμήσουν ότι η μεγαλύτερη συμμετοχή θα αποδυνάμωνε τον Όρμπαν και το κόμμα Fidesz του οποίου ηγείται. Τελικά πήρε 2,5 εκ. ψήφους έναντι 2,2 εκ. ψήφων το 2014 και θεωρείται πλέον ισχυρός ηγέτης με μεγάλη ευρωπαϊκή επιρροή.

Το ακροδεξιό κόμμα Jobbik έμεινε σταθερό γύρω στο 20% ίσως γιατί προσπάθησε να μετατραπεί από πολιτικό σχηματισμό τύπου Χρυσής Αυγής σε ένα κόμμα που θα μπορούσε να αφαιρέσει ψήφους από το Fidesz από τα κεντροδεξιά και να συνεννοηθεί με τους Σοσιαλιστές στη βάση της αντίθεσης με τον Όρμπαν. Οι Σοσιαλιστές υπέστησαν μεγάλη ήττα και υποχώρησαν προς το 12% ενώ γύρω στο 20% μοιράστηκαν διάφορα άλλα κόμματα.

Δυναμική ανάπτυξη

Το βασικό πλεονέκτημα του Όρμπαν όπως και των περισσότερων ανατολικοευρωπαϊκών κυβερνήσεων, είναι η δυναμική οικονομική ανάπτυξη. Οι πρώην ανατολικές χώρες της Ε.Ε. προσελκύουν σημαντικές ξένες επενδύσεις, ιδιαίτερα γερμανικές σε ό,τι αφορά τη βιομηχανία και έχουν συνδέσει το τραπεζικό τους σύστημα με ισχυρούς ευρωπαϊκούς τραπεζικούς ομίλους.

Το αποτέλεσμα αυτής της στρατηγικής επιλογής είναι, σε ό,τι αφορά την Ουγγαρία, δυναμική ανάπτυξη που πολλές χρονιές φθάνει το 4%, ανεργία της τάξης του 3,5% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού και συνεχής αύξηση μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών επειδή δεν βαρύνεται με σημαντικό χρέος και η βάση εκκίνησης είναι αρκετά χαμηλή.

Καταγγέλλει τον φιλελευθερισμό

Αυτό που κάνει τον Όρμπαν να ξεχωρίζει είναι η καταγγελία, σε θεωρητικό επίπεδο, του φιλελευθερισμού που κυριαρχεί στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο. Αν και αναδείχθηκε πολιτικά μέσα από τον πολιτικό αγώνα κατά του κομμουνισμού και υπέρ του φιλελευθερισμού και ήταν υπότροφος του ιδρύματος Σόρος σήμερα προπαγανδίζει τη λεγόμενη μη φιλελεύθερη (illiberal) δημοκρατία και έχει βάλει στο στόχαστρο σημαντικές ΜΚΟ και ένα εξαιρετικό μη κρατικό ΑΕΙ, που χρηματοδοτούνται από το ίδρυμα Σόρος.

Κατά τον κ. Όρμπαν οι ευρωπαϊκές Δημοκρατίες πρέπει να περιορίσουν τα φιλελεύθερα χαρακτηριστικά τους για να παραμείνουν Δημοκρατίες. Υποστηρίζει ότι αν συνεχίσουν την φιλελεύθερη πορεία που έχουν χαράξει οι κεντροδεξιές και οι κεντροαριστερές πολιτικές δυνάμεις δεν θα αντέξουν στις οικονομικές πιέσεις της παγκοσμιοποίησης και θα συμβάλουν στη διάλυση της χριστιανικής Ευρώπης μέσα από ανεξέλεγκτες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές.

Το κόμμα του κ. Όρμπαν συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, στο οποίο είναι ενταγμένη η Νέα Δημοκρατία. Ο ίδιος έχει πολύ δύσκολες σχέσεις με την καγκελάριο Μέρκελ και τους Γερμανούς Χριστιανοδημοκράτες αλλά συνεννοείται με τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας.

Σημαντικές αλλαγές

Ο εκλογικός θρίαμβος του Όρμπαν ενισχύει την επιχειρηματολογία και την επιρροή του στο εσωτερικό της Ε.Ε. Αναμένεται να αξιοποιήσει τις στενές σχέσεις της Ουγγαρίας με την Πολωνία, την Τσεχία και τη Σλοβακία - η λεγόμενη ομάδα του Βίζεγκαρντ - για να επηρεάσει τις αποφάσεις των Βρυξελλών ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το προσφυγικό-μεταναστευτικό όπου θεωρεί την καγκελάριο Μέρκελ συνυπεύθυνη για τις μεγάλες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές που δοκιμάζουν την πολιτική και κοινωνική συνοχή της Ε.Ε. Θα αξιοποιήσει την ταύτιση απόψεων στο συγκεκριμένο θέμα με τον κυβερνητικό συνασπισμό κεντροδεξιών και ακροδεξιών στην Αυστρία.

Μετά τον πολιτικό σεισμό στην Ιταλία όπου επικράτησαν οι ευρωσκεπτικιστές του Κινήματος των Πέντε Αστέρων και οι αντιευρωπαίοι της Λέγκας του Βορρά ακολούθησε ο πολιτικός σεισμός στην Ουγγαρία με τον θρίαμβο της Δεξιάς που συνδυάζει τις αντιφιλελεύθερες προτάσεις με μια αυστηρή προσφυγική-μεταναστευτική πολιτική, την υποστήριξη της Ευρώπης των εθνών και το «φρενάρισμα» της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης η οποία έχει χάσει τον δυναμισμό της και την αντίθεση με την πολιτική της Γερμανίας και προσωπικά της καγκελαρίου Μέρκελ, την οποία κατηγορεί για... ηθικό ιμπεριαλισμό.

Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ουγγαρία προστίθεται στην κρίση στην Ιταλία για να μετατρέψει τις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019 σε καθοριστικές για την εξέλιξη της Ε.Ε.